Jašče miesiac tamu čytačy niezaležnych ŚMI nie viedali, chto taki Andrej Hieraščanka. Paśla ŭ vydańni trapiła infarmacyja, što hety viciebski čynoŭnik nie ličyć biełarusaŭ nacyjaj, a dziaržavu našu choča zrabić rasijskaj. Jak sprava vyjšła na ludzi, načalstva musiła reahavać: Hieraščanku prapanavali zvolnicca z abłvykankama. Ale, pakul toje, pakryŭdžany čynoŭnik razdaje novyja intervju. I ŭ ich užo hučać słovy pra toje, što Rasija musić źviartać bolš uvahi na «milliony russkich», jakija žyvuć na «sopriedielnych tierritorijach». Zaŭvažcie, nie ŭ niezaležnych dziaržavach — na terytoryjach.
My takoje ŭžo čuli — u siužetach pra «pryciaśnieńnie rasijskamoŭnych» u Łatvii, pra pieranos pomnika ŭ Estonii.
Hieraščanka robicca ŭ Biełarusi ruparam kłasičnaj «piataj kałony». I svaje pohlady padmacoŭvaje dvuchsensoŭnymi Łukašenkavymi intehratarskimi zajavami. Užo budzie kamu pa kamandzie z Kramla kryčać pra «ucisk pravoŭ rasijskamoŭnych», varta ŭładzie rypnucca ŭ bok Zachadu i zrabić choć jakuju palohku biełaruskaj kultury.
Paradaksalna, ale miedyjnaja «raskrutka» tolki spryjaje papularyzacyi idej Hieraščanki. Zakon pijaru.
Praŭda, realnyja pierśpiektyvy jaho ruchu ŭ Biełarusi — śmiechu vartyja.
Siabry prarasijskaha «Ruskaha doma» adrazu ž vyjšli ź jaho, jak tolki im prapanavali zvalniacca ź ciopłych miescaŭ u dziaržstrukturach. Paraŭnajcie z nastaŭnikami Minščyny, jakija, ryzykujučy pracaj, zastalisia ŭ demakratyčnych partyjach.Usio ž biełaruskija hrošy Hieraščanku
