Scena ź filma «Kubi» («Šyja»). Fota: Kadokawa
Ad strymanaści ŭ pakazie hvałtu, jakaja była ŭłaścivaja pieršym filmam režysiora, u «Kubi» nie zastałosia ničoha. Novy film Takiešy Kitana pačynajecca z pakazu biezhałovaha cieła, trachieju jakoha vyjadajuć kraby. Hety płan adrazu zadaje ton: film budzie nie nadta paetyčny. Hledača čakaje žudasnaja, brudnaja, ahidnaja dvuchhadzinnaja saha, u jakoj adsiakajuć hałovy, spalvajuć siabie i źvierstvujuć, źvierstvujuć, źvierstvujuć.
Zasnavany na ramanie samoha ž Takiešy Kitana, jaki vyjšaŭ u 2019 hodzie, histaryčny film raspaviadaje pra sapraŭdny epizod u historyi Japonii, kali znakamity vojenačalnik Oda Nabunaha byŭ zabity ŭ chramie Kijota ŭ 1582 hodzie.
Pa siužecie va ŭładańniach Oda Nabunahi paŭstaje adzin ź jaho vasałaŭ, Araki Murasihe. Biaźlitasny ŭładar zahadvaje svaim vojenačalnikam, siarod jakich Micuchide (jaho ihraje Chidetosi Nisidzima, vykanaŭca hałoŭnaj roli ŭ filmie «Siadaj za rul majoj mašyny»), vysačyć paŭstanca, abiacajučy, što «toj, chto budzie najlepš staracca», atrymaje ŭ spadčynu tron.
Naturalna, hetaje abiacańnie — chłuśnia, u filmie šmat chłuśni. Zmoŭščyki, špijony, ašukancy, ludzi z padvojnym dnom — heta amal usie hieroi «Kubi».
Dziejańnie adbyvajecca ŭ śviecie, dzie kirujuć siła i hvałt. Nabunaha, vialiki ŭładar, pakazany raśpieščanym varjatam, jakomu padabajecca hladzieć na čałaviečaje prynižeńnie i navat na śmierć. Jaho prydvornyja biaskonca platuć intryhi. Piersanažaŭ šmat, ale va ŭsich adna meta: atrymać uładu, navat kali heta aznačaje zabić i zdradzić usim, kamu možna. Ad sielanina, jaki maryć stać hienierałam, da samuraja, jaki choča ŭzyści na tron, — usie pryśviačajuć svajo isnavańnie niedarečnamu žadańniu, ale, kali chto i dasiahaje hetaj mety, pieramoha byvaje niadoŭhaj.
Scena ź filma «Kubi» («Šyja»). Fota: Kadokawa
Hałoŭnyja fihury filma — Nabunahi, Murasihe i Micuchide — uciahnutyja ŭ svajho rodu luboŭny trochkutnik, ale pakaz hetych adnosin nie vytančany. Abiacańnie viernaj lubovi tut moža być tolki prynadaj i pažadlivaściu, a seks — tolki zbrojaj i prahaj da ŭłady. Naohuł usie kaštoŭnaści, za jakimi chavajucca piersanažy, tolki dla taho, kab pramaŭlacca, ale nikoli ich nichto nie prytrymlivajecca. Navat kali niechta zachoča zrabić pa-sapraŭdnamu śmieły ŭčynak — ź jaho pakpiać tyja ž, chto prasiŭ jaho pra hety ŭčynak.
Humar u filmie — z samych zmročnych, i heta metanakiravanaja sproba sapsavać ramantyzavanyja ŭjaŭleńni, što achutvajuć samurajaŭ. Kitana ź vialikim zadavalnieńniem vystaŭlaje napakaz ich mužčynskija tajamnicy.
Nazva filma, jakaja aznačaje «Šyja», źviazana z paniaćciem «kubi bukora» (abo «miaška na šyi») — svojeasablivaha košyka ź sietki, u jakim samurai nasili adsiečanuju hałavu ŭ jakaści dokazu. Pa miery taho, jak u filmie źjaŭlajecca ŭsio bolš i bolš piersanažaŭ (sialanie, artysty, bandyty), ich historyi źviazvaje razam biaźlitasnaje žadańnie hierojaŭ uźleźci na fieadalnuju ijerarchiju praz akt abiezhałoŭlivańnia. Pamiraje ŭ filmie tak šmat ludziej, što ciažka ŭspomnić, chto kaho zabiŭ, a pastajannyja zmovy i zdrady źmianiajucca ŭ ramkach adnoj i toj ža razmovy.
Film Takiešy Kitana nie daść hledaču ni nadziei, ni katarsisu, sceny hvałtu šmat kamu zdaducca nie tolki zachaplalnymi, ale i adnolkavymi.
Vidavočna, režysior chacieŭ pakazać absurdnaść biessensoŭnaha pralićcia kryvi, a taksama brudny bok ułady i zavajavańniaŭ. Ale ci zdolny hety abo luby inšy film sapraŭdy źmianić niečaje ŭsprymańnie hvałtu, asabliva kali kamiera litaralna im «začaravanaja»? Hetaje pytańnie zastajecca adkrytym.
Čytajcie jašče:
«Viartańnie ŭ Sieuł»: niesientymientalnaja drama pra pošuk baćkoŭ i identyčnaści
BlackBerry: kranalnaja drama-bajopik pra ŭźlot i padzieńnie madeli smartfona, papularnaj u 2000-ja
Što pahladzieć. «Santechniki Biełaha doma» — palityčnaja satyra na padstavie realnych padziej
