Fota: BiełTA
«Ja nikoha nie chaču ŭ hetym płanie pakryŭdzić. Čamu ja pra heta nie kažu? Ja jašče raz kažu, dziaŭčatkam voś ja, jak prezident, ja daruju, biaru na siabie hetuju vinu i na vas, na mužykoŭ. Značyć, my niedahledzieli, značyć, my dzieści niedapracavali ŭ čymści. Značyć, jany pačynajuć tam. Nu, vy viedajecie, što takoje ŭ fizičnych adnosinach leśbijanstva?
Što tyčycca hiejaŭ, nu heta vyčvarency, heta brydota apošniaja.
Ale čamu ja pra heta nie kažu? Nu ja ž usio ž taki prezident, tut ja mahu pažartavać, nie pažartavać. U nas hetych ludziej dastatkova.
I navat nie kažu, na žal ci nie, va ŭładzie na vielmi vysokim uzroŭni ja taksama viedaju niekatorych ludziej.
I kali mnie pra heta dakładvajuć, tak pamiž radkoŭ, ja dumaju, daj pacikaŭlusia. Voś vysokaha ŭzroŭniu ludziej abo va ŭradzie, tam jašče dzieści, moža, i ŭ Administracyi tam jość. Dakładna nie viedaju, dzie hetyja ludzi, ale jany jość. Ja daruču, dałažycie mnie, dajcie charaktarystyku.
Što heta za ludzi? Jak jany pracujuć? Daj boh. Niahiejam tak pracavać, jak jany. Nu, voś ja vam ščyra kažu, nivodnaj nie było admoŭnaj charaktarystyki, nivodnaj.
Praviaraŭ pa roznych napramkach. Nu, dumaju, kab sami svaich nie abaraniali tam, jakija charaktarystyki davali, dumaju, daj pierapravieru. Nu, heta moj pryncyp naohuł. Ni razu nie było admoŭnaj charaktarystyki, ni razu.
A samych vialikich, nu viadoma ž, ja ž proźviščaŭ nie nazyvaju pakul. Naohuł załatyja ludzi. Ździŭlajusia, dumaju, nu jak tak jon moh.
I ja dumaju, nu, voś pasprabavać im jak u savieckija časy. U nas ža jak, Siarhiej (uvieś čas jon nazyvaŭ tak Aleha Hajdukieviča. — NN), kazali ŭ savieckija časy: u Savieckim Sajuzie seksu niama». Pamiataješ, choć małady byŭ, pamiataješ? Nie. Nie było. Dy jašče jak kvitnieŭ. I jak by z partyi nie vyklučali, jašče tam čahości, usiudy było pa-roznamu. Ničoha nie mahli zrabić. Nu, davajcie my hetym mužykam budziem zabaraniać čubyrchacca ź inšymi mužykami. Nu, da čaho heta pryviadzie? Ni da čoha. Tym bolš prablem nam nie stvarajuć, pracujuć dobra. Ale nijakaj prapahandy hetych brydkich, z punktu hledžańnia asabliva fizičnych adnosin, nijakaj prapahandy być u hramadstvie nie pavinna. Čamu? Adkaz vielmi prosty. Jašče, Siarhiej, nivodzin mužyk, jak ty viedaješ, nie naradziŭ. Tamu hety šlach nam nieprymalny. Nam patrebnyja ludzi, dzietki. Mužyki nie naradžajuć. Tamu davaj prytrymlivacca kłasičnaj, jak ja skazaŭ tonka, tendencyi, trendu kłasičnaj siamji. Voś kali apuścicca na ziamlu. Usio astatniaje vy čuli», — reziumavaŭ Alaksandr Łukašenka.
Čytać taksama:
Hajdukievič pieraličyŭ hiej-kłuby Vilni. Paśla ŭdakładniŭ: Litva pamiraje, a ja zvyšnaturał!
Łukašenka: Rasijskija vojski nas nie zachapili, ja ich siudy pryvioŭ i imi kiruju
Łukašenka adkazaŭ, na kaho hatovy abmianiać palitviaźnia Pačobuta
