«Možna zamović, nabyć, kamuś padaryć, pastavić sabie na palicu, a praz hod vykarystać draŭlanuju padstaŭku pad novy, albo tak na jakija patreby», — napisała Nadzieja na svajoj staroncy ŭ instahramie.
Taksama ilustratarka raspaviała pra «pryhody», jakija zdaralisia z kalendarom u polskich drukarniach: «Ščyra kažučy, parazumiecca z polskaj drukarniaj akazałasia niaprosta: to papiera była nie taja (chacia byccam nakont jaje ŭsio tłumačyli), to pali čamuści pakinuli (chacia prasili bieź ich), to koler fonu adroźnivaŭsia na kartkach (chacia na makietach byŭ adnolkavy). To drukarnia raptoŭna začyniłasia. Pryjšłosia značna paniervavacca, ale ŭ vyniku ŭsio atrymałasia».
Zamović kalandar možna, napisaŭšy @dzeja.art u asabistyja paviedamleńni.
