Fota ilustracyjnaje
«Ja ŭžo ŭ chramie kazaŭ: nam nie treba stvarać dadatkovyja niejkija punkty napružańnia ŭ našym hramadstvie. Tamu daručaŭ Administracyi z udziełam hramadskaści hetaje pytańnie prapracavać i prapanavać miechanizm mahčymaha rašeńnia (havorka pra viartańnie na radzimu tych, chto źjechaŭ za miažu paśla padziej u Biełarusi 2020 hoda). Tyja, chto hatovy žyć u miry, stvarać dla dabra svajoj krainy, nie pavinny być adkinutyja hramadstvam. Heta aksijoma. Heta nie ja prydumaŭ. I kali my ludzi mudryja i ŭłada maje prykmiety mudraści, jana pavinna ŭ takim klučy i dziejničać. Nam treba nie zakryvacca ad tych, chto spatyknuŭsia, uśviadomiŭ heta, a zrabić krok nasustrač», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
«Ale tolki tym, chto vierniecca ź miescaŭ nie hetak addalenych, abo z-za miažy i buduć, jak u nas pryniata kazać, «jabaćkami» jašče bolšymi, čym tyja, chto siońnia nas akružaje. A takija jość», — adznačyŭ Łukašenka.
Razam z tym jon miarkuje, što niekankretyzavanyja «vorahi» buduć usialak pieraškadžać viartańniu dadomu hetych ludziej: «My heta bačym. Dla źbiehłych, jakija handlujuć intaresami naroda, prostyja ludzi zaŭsiody buduć taranam dla baraćby suprać dziaržavy i pastajannaj krynicaj asabistaha finansavaha dabrabytu».
«Vy, napeŭna, zaŭvažyli ŭ ŚMI, kali ja zajaviŭ pra toje, što my hatovyja razmaŭlać z tymi, chto ŭśviadomiŭ svaju vinu i hatovy žyć na radzimie, vy bačyli, jak zachłynulisia hetyja ŭsie telehram-kanały, čaty i inšyja: «Ach, tut chapajuć siłaviki tych, chto pasprabavali pryjechać, sadžajuć, ledź nie zabivajuć!»
Siłaviki, sapraŭdy, zajavili pra zatrymańnie ŭžo troch dziasiatkaŭ ludziej, jakija sprabavali viarnucca ŭ Biełaruś. Adnak Alaksandr Łukašenka zajaviŭ: «Absalutnaja łuchta. Nichto nikoha nie chapaje».
Alaksandr Łukašenka abvinavaciŭ krainy Zachadu. «Zachad vydatna razumieje, što hetych ludziej u pierśpiektyvie hety samy Zachad moža vykarystać suprać našaj krainy», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
«Kožny, chto staŭ na šlach vypraŭleńnia i choča zahładzić svaju vinu, pavinien mieć šaniec na razumieńnie i litaść. Heta tyčycca tolki tych, chto zasłuhoŭvaje hetaha prabačeńnia, — adznačyŭ Łukašenka i pahražaŭ tym, chto vystupaje suprać dyktatury.
— Nu a chto śviadoma parušyŭ zakon, pastaviŭ pad pahrozu čałaviečyja žyćci, pry padtrymcy zachodnich śpiecsłužb praciahvaje destruktyŭnuju dziejnaść suprać našaj krainy, budzie adkazvać pierad zakonam. Zakon my pryviali ŭ adpaviednaść i zrabili dosyć bolš žorstkim. Tym bolš, što asobnyja z tych, chto tudy pabiehli, zrabili bolš žorstkaj pazicyju i ciapier staŭku robiać na prymianieńnie siły i stvareńnie niezakonnych vajenizavanych farmavańniaŭ. U takim vypadku zvarotnaj darohi niama i nie budzie», — zajaviŭ Łukašenka.
