Nieviadomy čałaviek napisaŭ pra śmierć movaznaŭcy ŭ Vikipiedyi, redaktary stali praviarać hetuju infarmacyju. Heta akazałasia praŭdaj.
Aleś Kaŭrus pražyŭ 87 hadoŭ. Rodam jon ź Miadzielščyny, ź vioski Brusy.
Samy dramatyčny momant jahonaha žyćcia — 1974 hod, kali padčas razhromu «Akademičnaha asiarodka» biełaruskich patryjotaŭ jaho zvolnili z Akademii navuk za «nacyjanalizm» — heta značyć, za supraciŭleńnie rusifikacyi.
Arsień Lis, miemuary. Razhrom «Akademičnaha asiarodka»
Dapamahła Kaŭrusu spačatku namieśnica staršyni Savieta Ministraŭ BSSR Nina Śniažkova, jakaja dapamahła ŭładkavacca na pasadu redaktara vydaviectva «Narodnaja aśvieta».
A ŭ 1981 hodzie jon zmoh viarnucca ŭ navuku. Jaho ŭziaŭ da siabie na kafiedru były saviecki raźviedčyk-partyzan, pradstaŭnik HRU ŭ Minskaj vobłaści, a paśla vybitny i sumlenny biełaruski movaznaŭca Fiodar Jankoŭski. Ën mieŭ śmiełaść pryniać Kaŭrusa na kafiedru biełaruskaj movy Minskaha piedinstytuta.
Kandydat fiłałahičnych navuk, Kaŭrus adpracavaŭ paśla čverć stahodździa dacentam hetaj kafiedry. Ën aŭtar šaści knih pa stylistycy biełaruskaj movy, a taksama dapamožnika pa starasłavianskaj movie.
«Pobač ź im było dobra i ciopła, nadziejna i jasna», — piša pra jaho Cichan Čarniakievič.
Užo niemałady, Aleś Kaŭrus byŭ uvažlivym čytačom «Našaj Nivy» i rehularna pisaŭ u naša vydańnie na temy kultury movy. Nižej vy znojdziecie spasyłki na jaho publikacyi.
Aleś Kaŭrus byŭ čałaviekam, jaki zrabiŭ naš śviet, našu Biełaruś lepšaj, jaki sumlenna pracavaŭ i pranios biełaruskuju tradycyju. Ciapier estafietnaja pałačka — za jaho vučniami.
Dopisy Alesia Kaŭrusa ŭ «Našu Nivu»:
Nie pravapisam adnym žyvie mova
Sadoŭskaha padviała pamiać
Płyvi ŭ dal, čoŭn, volaj chval…
