Advakatka Taćciana Lišankova
Što za sprava
Advakatka Taćciana Lišankova była zatrymanaja supracoŭnikami HUBAZiKa 29 listapada 2022 hoda kala 17 hadzin u centry Minska — paśla taho jak jana prysutničała na ahałošvańni pastanovy pa spravie jaje klijentki, Nastaśsi Łojka.
U kancy dnia na Lišankovu skłali pratakoł pa art. 19.1 KaAP (drobnaje chulihanstva). Lišankovaj staviłasia ŭ vinu, što jana nibyta niecenzurna łajałasia ŭ budynku HAM-2 Maskoŭskaha RUUS.
1 śniežnia 2022 hoda sudździa suda Maskoŭskaha rajona horada Minska Taćciana Motyl pryznačyła Taćcianie Lišankovaj 15 sutak administracyjnaha aryštu. Heta spahnańnie advakatka całkam adbyła.
Prajekt «Prava na abaronu» atrymaŭ mahčymaść vyvučyć stenahramu sudovaha pasiadžeńnia suda Maskoŭskaha rajona horada Minska ad 30 listapada i 1 śniežnia 2022 hoda, padčas jakich razhladałasia sprava Taćciany Lišankovaj.
Lišankovu sudzili pa videasuviazi. Śviedkam byŭ Ivanoŭ Ivan Ivanavič, milicyjant z prydumanym imiem. Kali jon zabłytaŭsia ŭ svaich pakazańniach, na dapamohu jamu pryjšoŭ staršy ŭčastkovy inśpiektar milicyi Andrej Hienadźjevič Dubroŭski.
Dzień pieršy
Lišankova chadajničała, kab jaje pryvieźli ź izalatara ŭ budynak suda Maskoŭskaha rajona i jana mahła aznajomicca z materyjałami spravy ab administracyjnym pravaparušeńni, pakolki jana nie atrymała kopiju pratakoła ab administracyjnym pravaparušeńni. Sudździa adkazała, što dastaŭka Lišankovaj u sud nie ŭvachodzić u kampietencyju suda i admoviła.
Zhodna z administracyjnym pratakołam, jaki začytała sudździa, Lišankova «29.11.2022 kala 22:20, znachodziačysia ŭ kabiniecie numar try haradskoha adździeła milicyi №2 Maskoŭskaha RUUS horada Minska, raźmieščanaha pa adrasie: horad Minsk, vulica Jasienina, 14, biespadstaŭna, z chulihanskich pamknieńniaŭ, hučna kryčała, vykazvałasia hrubaj niecenzurnaj łajankaj, pavodziła siabie aburalna, na nieadnarazovyja prośby supakoicca nie reahavała, čym ažyćciaviła naŭmysnyja dziejańni, jakija parušajuć hramadski paradak i jość vidavočnaj niepavahaj da hramadstva».
Lišankova nie pryznała svaju vinu i zajaviła, što hetaha nie rabiła.
Jana patłumačyła, što kala 4 hadzin 29 listapada była na abviaščeńni pastanovy ŭ dačynieńni da jaje klijentki Nastaśsi Łojka ŭ sudzie Pieršamajskaha rajona horada Minska. Paśla hetaha Lišankova pajechała na taksi da doma svajho maładoha čałavieka na vulicu Razinskuju. Kali mašyna padjechała da doma, «u mašynu ŭłamiŭsia niejki čałaviek», skazaŭ, što jon supracoŭnik milicyi.
«Mianie vyvieli, pasadzili ŭ inšuju mašynu, advieźli ŭ budynak HUBAZiKa. Ja nie zusim zrazumieła sutnaść pretenzij supracoŭnikaŭ HUBAZiKa, h. zn. ja nie zusim zrazumieła, što jany ad mianie chacieli. Ja addała ŭsio: fłešku, noŭtbuk i hetak dalej. Paśla hetaha my pajechali nazad na Razinskuju dla praviadzieńnia pieratrusu pa niejkaj kryminalnaj spravie, da jakoj ja naohuł nie maju nijakaha dačynieńnia. I paśla hetaha my pajechali ŭ budynak, ułasna, HAM-2 Maskoŭskaha RUUS».
Tam jaje zaviali ŭ kabiniet numar try. Supracoŭnik RUUS, jaki nie pradstaviŭsia, pavodle Lišankovaj, adrazu skazaŭ, što budzie składzieny pratakoł pa artykule 19.1.
Heta značyć, Lišankovu, pa jaje słovach, vyciahnuli z taksi, praviali pieratrus u kvatery jaje maładoha čałavieka, pryvieźli ŭ milicyju i skazali, što składuć na jaje pratakoł.
Potym jaje adviali ŭ niejkuju kamieru, Lišankova nazyvaje heta kamieraj papiaredniaha źniavoleńnia. Praź niejki čas inšy supracoŭnik užo daŭ joj hatovyja materyjały spravy ab administracyjnym pravaparušeńni. Paśla hetaha jaje znoŭ zaviali ŭ kamieru i prykładna ŭ 6 ranicy pavieźli ŭ IČU.
«Heta značyć, ja ŭ 22:20 nie łajałasia, nie kryčała, nie vykazvałasia niecenzurnaj łajankaj, i ŭ pryncypie nie ažyćciaŭlała i nie mahła ažyćciaŭlać hetych dziejańniaŭ, jakija apisany ŭ pratakole», — skazała Lišankova.
Jana zapeŭnivała, što jak advakat razumieła situacyju, što jana była ŭžo ŭ statusie zatrymanaj, tamu starałasia pavodzić siabie «maksimalna spakojna».
U supracoŭnikaŭ milicyi inšaja viersija padziej.
U raparcie ŭčastkovaha inśpiektara milicyi AAPP Maskoŭskaha RUUS h. Minska ad 29.11.2022 paznačana, što ŭ dačynieńni da Lišankovaj T.V. z HUBAZiKa pastupiła infarmacyja pra jaje ŭdzieł u niesankcyjanavanych masavych mierapryjemstvach «u pieryjad sa žniŭnia pa listapad 2020-ha». HUBAZiK nibyta paprasiŭ pravieści ź Lišankovaj prafiłaktyčnuju hutarku «ab niedapuščalnaści supraćpraŭnych pavodzin».
Dla hetaj prafiłaktyčnaj hutarki Lišankova nibyta i była dastaŭlenaja ŭ HAM-2 Maskoŭskaha RUUS h. Minska ŭ 20:00.
Tam, zhodna z rapartam, kala 22:20 Lišankova ŭ kabiniecie numar try «stała hruba adkazvać, vykazvacca niecenzurnaj łajankaj, uskokvać z kresła, sprabavała vyjści z kabinieta, pavodziła siabie aburalna, na nieadnarazovyja prośby supakoicca nie reahavała, čym naŭmysna parušyła hramadski paradak, prajaviła vidavočnuju niepavahu da hramadstva».
Lišankova zapiarečyła, što faktyčna była zatrymanaja značna raniej supracoŭnikami HUBAZiKa. I nastojvała, što nijakaj prafiłaktyčnaj hutarki, padčas jakoj jana nibyta i stała łajacca matam i prajaŭlać niepavahu da hramadstva, naohuł nie było.
«Zhodna z pratakołam prafiłaktyčnaj hutarki, pravodziłasia prafiłaktyčnaja hutarka ź Lišankovaj. I paznačana, što admoviłasia padpisać pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki», — adkazała sudździa.
Lišankova skazała, što jana jak advakat zaŭsiody kaža svaim klijentam padpisvać usie pracesualnyja dakumienty. «Kali jany z čymści nie zhodnyja, jany pavinny pakazać heta ŭ hetych pracesualnych dakumientach, ale ni ŭ jakim razie nie admaŭlacca ad padpisańnia dakumientaŭ», — kaža jana i tłumačyć, što tamu sama nie zrabiła b hetaha, bo heta supiarečyć jaje prafiesijnym praviłam. Kali b jana bačyła taki pratakoł, jana b jaho padpisała i zrabiła b svaje zaŭvahi.
Dalej u sudzie dapytvali «śviedku Ivanova Ivana Ivanaviča», supracoŭnika Maskoŭskaha RUUS, HAM-2.
Pa słovach śviedki z prydumanym imiem, kala 22:00 jon pryjechaŭ na HAM-2 «pa asabistych słužbovych pytańniach» i znachodziŭsia ŭ kabiniecie numar try. Jon zajaviŭ, što prafhutarku ź Lišankovaj pravodziŭ jon. «Nu ja pravodziŭ», — tak adkazaŭ Ivan Ivanavič.
Pavodle jaho słoŭ, u prafhutarcy, jakoj, pa viersii Lišankovaj, naohuł nie było, jon raspaviadaŭ «ab niedapuščeńni zachoŭvańnia i raspaŭsiudžvańnia zabaronienaj simvoliki, infarmacyi, i pra toje, što heta moža pryvieści da administracyjnaj adkaznaści».
Pravieści hetuju hutarku jaho nibyta paprasiła jaho kiraŭnictva.
«Dzieści pasiadzieli chvilin piać, i jana stała niecenzurna vykazvacca, sprabavała vyjści z kabinieta».
Dalej uryvak sa stenahramy:
Abaronca: Sprabavała vyjści z kabinieta. Skažycie, a što, jana nie mahła vyjści z kabinieta, nie mieła prava?
Śviedka Ivanoŭ: Tamu što pravodziłasia prafiłaktyčnaja hutarka. Na nieadnarazovyja prośby supakoicca jana nie reahavała.
Abaronca: A skažycie, kali łaska, a što kryčała?
Śviedka Ivanoŭ: Nu, kryčała niecenzurnyja słovy. Nu, hučna razmaŭlała.
Abaronca: Hučna razmaŭlała. A što kazała?
Śviedka Ivanoŭ: Nu, «ja nie zhodnaja».
Abaronca: Z čym?
Śviedka Ivanoŭ: Nu, z praviadzieńniem prafhutarki.
Abaronca: Što jašče hučna kazała?
Śviedka Ivanoŭ: «Ja ni ŭ jakich mierapryjemstvach nie ŭdzielničała».
Abaronca: Što jašče kazała?
Śviedka Ivanoŭ: «Navošta vy siudy mianie dastavili?».
Abaronca: Što jašče?
Śviedka Ivanoŭ: Ja słaba pamiataju ŭžo.
Abaronca: Što jašče pamiatajecie?
Śviedka Ivanoŭ: Što jana sprabavała vyjści z kabinieta.
Abaronca: Nie, nakont razmovy. Niešta jašče pamiatajecie nakont razmovy?
Śviedka Ivanoŭ: Nu, jana kazała, što jana nie zhodnaja. Admoviłasia padpisvać prafhutarku.
Abaronca: Što jana admoviłasia padpisvać?
Śviedka Ivanoŭ: Pratakoł.
Abaronca: A sprabavała vyjści z kabinieta. Kolki razoŭ sprabavała?
Śviedka Ivanoŭ: Razy dva.
Abaronca: Razy dva sprabavała. A čamu nie zmahła? Kabiniet zamkniony na kluč?
Śviedka Ivanoŭ: Nie, nu. Tamu što jaje nie puskali.
Abaronca: A čamu jaje nie puskali? Jana była zatrymanaja?
Śviedka Ivanoŭ: Nie, jana była nie zatrymanaja. Jaje zatrymali voś kali nieadnarazova prasili supakoicca. Voś potym, kali jana ŭstavała, sprabavała vyjści z kabinieta, vykazvałasia niecenzurna. Tady było pryniata rašeńnie jaje zatrymać.
Abaronca paprasiŭ nazvać niecenzurnyja słovy, jakija nibyta vykarystała Lišankova.
«Nu «što heta za chreń takaja?». «Nachiera vy heta robicie?» — pryvioŭ nibyta słovy Lišankovaj «Ivan Ivanavič», jakija jaho «abrazili».
Potym Lišankova nibyta admoviłasia padpisvać pratakoł prafhutarki, jakuju byccam pravodziŭ «Ivanoŭ».
Sa stenahramy:
Śviedka Ivanoŭ: Daŭ ručku i papierku. «Zhodnaja, što voś ja pravioŭ prafhutarku, vam usio rastłumačyŭ». Jana skazała: «Nie zhodnaja».
Abaronca: «Nie zhodnaja» skazała, tak?
Śviedka Ivanoŭ: I pakolki, jak ja pierad tym kazaŭ, sprabavała vyjści, niecenzurna vykazvałasia, była pryniataja pastanova ab jaje zatrymańni.
Abaronca: A kali vy skłali hety pratakoł prafhutarki? Kali hutaryli?
Śviedka Ivanoŭ: Viadoma.
Abaronca: To-bok vy i pravodzili hutarku, i składali pratakoł?
Śviedka Ivanoŭ: Tak, čałavieku tłumačycca, što nielha, što za heta budzie. I ŭsio, składajecca pratakoł, imia, proźvišča, dzie žyvie.
Tut pytańnie zadała sudździa.
Sudździa: Skažycie, kali łaska, a pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki vy składali?
Śviedka Ivanoŭ: Pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki, tak, ja.
Sudździa: Da materyjałaŭ spravy dałučany pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki. Heta vy jaho składali?
Śviedka Ivanoŭ: Tak.
Sudździa: Vy Dubroŭski? (vierahodna, demanstrujecca śviedku pratakoł). Hety pratakoł vy składali?
Śviedka Ivanoŭ: Ja moh składać, tak, ja składaŭ.
Sudździa: Voś hety pratakoł vy składali?
Śviedka Ivanoŭ: Tak.
Sudździa: Vy?
Śviedka Ivanoŭ: Tak.
Sudździa: Heta značyć, vy Dubroŭski?
Śviedka Ivanoŭ: Nie.
Sudździa: Tak vy hety składali pratakoł abo [niechta] inšy?
Śviedka Ivanoŭ: Nu tam byli jašče supracoŭniki, jakija taksama prysutničali.
Sudździa: Dubroŭski pakazany słužbovaj asobaj, jaki składaŭ pratakoł ab administracyjnym pravaparušeńni.
Śviedka Ivanoŭ: Ab administracyjnym pravaparušeńni.
Sudździa: Heta vy, u adnoj asobie?
Śviedka Ivanoŭ: Nie.
Sudździa: Dyk vy śviedčycie, što pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki składali vy. Tut pakazana, što jon składzieny inšaj słužbovaj asobaj. Ja tamu ŭ vas pytajusia, vy składali pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki?
Śviedka Ivanoŭ: Jon znachodziŭsia ŭ kabiniecie.
Sudździa: Kali jon tam znachodziŭsia? Kali vy paviedamili ab supraćpraŭnym dziejańni abo da hetaha jon znachodziŭsia?
Śviedka Ivanoŭ: Jon vychodziŭ, zachodziŭ.
Sudździa: Dyk a voś hety pratakoł vy składali?
Śviedka Ivanoŭ: Tak, ja.
Sudździa: Dyk vy skazali, što pratakoł zatrymańnia nie składali.
Śviedka Ivanoŭ: Ja składaŭ.
Sudździa: A pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki?
Śviedka Ivanoŭ: Pratakoł prafiłaktyčnaj hutarki — Dubroŭski.
Z ulikam zakančeńnia pracoŭnaha času i najaŭnaści supiarečnaściaŭ u tłumačeńniach śviedki ŭ sudovym pasiadžeńni abviaścili pierapynak.
Dzień druhi
Na druhi dzień apytvali «Ivanova Ivana Ivanaviča» i słužbovuju asobu Dubroŭskaha Andreja Hienadźjeviča, staršaha ŭčastkovaha inśpiektara milicyi HAM-2 Maskoŭskaha RUUS horada Minska.
Sa stenahramy:
Sudździa: U sudovym pasiadžeńni śviedka, čyje danyja paznačanyja jak Ivanoŭ, pakazaŭ sudu padstavy, jakija mohuć być acenienyja jak najaŭnaść pryčyn dla advodu słužbovaj asoby. Heta značyć, jon rastłumačyŭ, što vy źjaŭlalisia śviedkam prafiłaktyčnaj hutarki ź Lišankovaj.
Dubroŭski: Nie, nie źjaŭlaŭsia.
Sudździa: Nie źjaŭlalisia?
Śviedka Ivanoŭ: Ja chaču patłumačyć.
Sudździa: Vy chočacie dać dapaŭnieńni da svaich tłumačeńniaŭ?
Śviedka Ivanoŭ: Tak. Ja prašu prabačeńnia, ja pamylaŭsia. U toj dzień ja pravodziŭ niekalki prafiłaktyčnych hutarak i składaŭ pratakoły prafiłaktyčnych hutarak. Ja prosta pierabłytaŭ abstaviny.
Paśla novych tłumačeńniaŭ sudździa pierapytvaje:
— Heta značyć, ci pravilna razumieje vas sud, što ŭčorašnija tłumačeńni pa abstavinach praviadzieńnia prafiłaktyčnaj hutarki vy nie padtrymlivajecie i nastojvajecie na dakładnaści siońniašnich?
Śviedka Ivanoŭ: Tak.
Dubroŭski tłumačyć, što pra abstaviny pavodzin Lišankovaj jamu stała viadoma z raparta, jaki byŭ składzieny Ivanovym, «ź jahonych tłumačeńniaŭ, jakija byli zapisanyja». I patłumačyŭ błytanaść pakazańniaŭ Ivanova:
«Heta značyć, čałaviek, jaki Ivanoŭ, jon niepraciahły čas słužyć u orhanach unutranych spraŭ, i mahu patłumačyć, što navat pry davańni, heta ŭ jaho naohuł, ja tak razumieju, pieršy raz takoje zdaryłasia, kali čałaviek, ź jakim jon pracuje, takim čynam pačaŭ vielmi niehatyŭna stavicca da ŭsiaho, što adbyvajecca, byŭ uschvalavany, tamu, mahčyma, jon i ŭčora, jak ja zrazumieŭ z abstavinaŭ, i siońnia daŭ niejkija tłumačeńni błytanyja».
Dalej iduć dyjałohi, jakija lepš pačytać samim, — i jak sudździa zdymała pytańni, i jak vykručvaŭsia Dubroŭski, i jak Ivanoŭ nie zmoh nijak apisać Lišankovu, a sudździa adchiliła hetaje pytańnie, i jak u faje, choć i ŭstalavanyja kamiery videanazirańnia, ale nie zachavaŭsia patrebny zapis, a ŭ kabiniecie numar try HOM-2 kamiery nie ŭstanoŭleny. A jašče, jak niecenzurnyja vyrazy sa słovam «chreń» stali litarami.
Na pytańnie abaroncy, jak «łajałasia» Lišankova, Dubroŭski adkazaŭ, što heta byli «ŭ cełym słovy, jakija apisvajuć situacyju, jak heta ŭsio nadakučyła, jak vy nadakučyli. I hetak dalej, vykarystoŭvajučy słovy na litary «Ch», «P», «Je».
«Dyk jak udzielnikam zrazumieć? A moža, jany litaraturnyja?» — pierapytaŭ abaronca.
«Na hetaj stadyi pytańnie zdymajecca. Pryjšła da vysnovy słužbovaja asoba, što heta była niecenzurnaja łajanka», — reziumavała sudździa.
Niahledziačy na ŭsie supiarečnaści z boku «śviedki Ivanova», niahledziačy na toje, što spadar Dubroŭski, zhodna z pratakołam, pravodziŭ hutarku ź Lišankovaj, adnak u sudovym pasiadžeńni jon rastłumačyŭ, što prafhutarku nie pravodziŭ, niahledziačy na niedakazanaść, nieŭstanoŭlenaść nibyta niecenzurnych słoŭ, jakimi słova «chreń» ličycca nie moža, sud pastanaviŭ: Lišankovu Taćcianu Viktaraŭnu na padstavie artykuła 19.1 KaAP padvierhnuć administracyjnamu spahnańniu ŭ vyhladzie administracyjnaha aryštu na 15 sutak.
Sapraŭdnaja pryčyna niezakonnaha i cyničnaha aryštu advakatki Taćciany Lišankovaj, zdajecca, u tym, što jana abaraniaje aryštavanuju pa palityčnych matyvach pravaabaroncu Nastaśsiu Łojku, jakuju ciapier łukašenkaŭcy sprabujuć złamać.
