Fota ilustracyjnaje
«Jechali tut za mnoju try rasiejskamoŭnyja karasi z Ryhi. Hučna razmaŭlali matam, cykali zubami, adryhvali, błahavuchali, pchali nahami ŭ śpinku, leźli z razmovami, ciahalisia pa sałonie, pchajučy mianie ŭ bok. Śpiavali biazładna ŭ try rovy «Raskažy, Śniahuračka, dzie była». Abmiarkoŭvali krainy Jeŭropy — dzie žyvie bydła, a dzie biełyja ludzi. Paprasiła cišej — achryścili złoj ciociaj.
Ja ŭžo abdumvała, ci nie pazabivać ich ciažkim paŭerbankam. Ale niabiosy rasparadzilisia lepiej. Boŭdziły kiepska zapoŭnili dakumienty, i na miažy nas hadzinu trymali, udakładniajučy ichnija dazvoły na pracu ŭ Niamieččynie.
I vuala — jany spaźnilisia na pierasadku, rassypali torby na pieronie i stajali, śvieciačy razhublenymi mardasami. Bieražysia, Biełastok!» — apisała darožnuju situacyju z ułaścivymi joj humaram i vobraznaściu łaŭreatka premii Ježy Hiedrojcia 2021 hoda.
Čytajcie taksama:
«Kab vielič uvieś čas padtrymlivać, treba novyja ziemli. A srać možna i ŭ krapivu». Piśmieńnica Śviatłana Kurs — ab pryrodzie rasiejskaj ahresii
