U rasijskaha piśmieńnika Alaksandra Kupryna jość apaviadańnie «Anafiema», hałoŭny hieroj jakoha — pravasłaŭny śviatar, vialiki amatar śvieckaj litaratury. Adnojčy jon usiu noč čytaŭ knihu pra vajnu na Kaŭkazie, pra ludskuju žorstkaść i ludskuju ž miłasernaść. Kniha tak spadabałasia čułamu dušoj ajcu Alimpiju, što jon až praślaziŭsia. Idučy ranicaj u carkvu, jon pryhadvaŭ pračytanaje, a voś imia aŭtara vylecieła z hałavy.
Pry kancy słužby baciušku pieradali zapisku ad archireja, dzie zahadvałasia abviaścić anafiemu «bohochulniku i otstupniku ot viery Christovoj, bladosłovno otvierhajuŝiemu śviatyje tajny Hospodni, bolarinu Lvu Tołstomu». Ajciec Alimpij užo raspačaŭ čyn anafiemstvavańnia, jak raptam uspomniŭ, što heta ž toj samy piśmieńnik, čyj tvor nie daŭ jamu zasnuć da ranicy. Źmianiŭšysia z tvaru, jon ledź nie straciŭ prytomnaść, ale sabraŭsia ź siłami i va ŭsiu moc svajho mahutnaha hołasu, ad jakoha dryžali škielcy ŭ carkoŭnych lustrach, uračysta abviaściŭ zamiest anafiemy… zdravicu: «Ziemnoj našiej radosti, ukrašieniju i ćvietu žiźni, voistinu Christa soratniku i słuhie, bojarinu Lvu — mnohaja ł-je-je-jet-a-a-a!»
Zhadvajučy čas ad času kuprynskuju «Anafiemu», ja ŭsio čakaju, kali kiraŭnictva Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy ŭrešcie ŭspomnić pra svajo śviatarskaje paklikańnie — nieści vieru i Chrystovu praŭdu ŭ dušy viernikaŭ i narešcie skaža: dalej tak žyć i słužyć nielha! Nielha zapluščvać vočy na vidavočnaje zło, nielha abviaščać zdravicy tym, chto zabivaje biaźvinnych, nielha maŭčać tam, dzie ŭžo i kamiani kryčać.
Voś užo chutka sto dzion u IČU na Akreścina ŭtrymlivajecca śviatar Uładzisłaŭ Bahamolnikaŭ. Utrymlivajecca ŭ niečałaviečych umovach, u pierapoŭnienaj kamiery-katavalni, nie atrymlivajučy pieradač z voli. Da katavańniaŭ fizičnych dadajucca ździeki psichałahičnyja. Jak heta robicca na Akreścina? Kinuty za kraty čałaviek mabilizoŭvajecca, kab vytrymać prysudžanyja jamu sutki. Nadychodzić dzień vyzvaleńnia, jaho vyklikajuć na druhi pavierch i zamiest rečaŭ na vychad dajuć jašče adzin termin. Potym jašče adzin, jašče…
Z Uładzisłavam Bahamolnikavym tak pastupali ŭžo siem (!) razoŭ, i nichto nie viedaje, kali hety žudasny kanviejer biezzakońnia zakončycca. Jaho sukamiernik navukoviec Siarhiej Haranin, vyzvaliŭšysia, publična źviarnuŭsia da mitrapalita Vienijamina: uładyka, vašaha śviatara ŭ śledčym izalatary marudna zabivajuć, zastupiciesia!
U adkaz — maŭčańnie. Choć mitrapalit dobra viedaje, za što kinuty ŭ viaźnicu ajciec Uładzisłaŭ. Nie za razboj, nie za machlarstva, nie za kradziež. Tamu i nie pazbaŭleny sanu. Jon, jak vyhladaje, apynuŭsia ŭ turemnaj kamiery za toje, što adpiavaŭ Ramana Bandarenku.
Mastaka, jaki ŭ svoj čas na prośbu carkvy stvaryŭ pryhožyja freski na ścienach trapieznaj u Žyrovickim manastyry. Udumacca tolki — śviatar vykanaŭ svoj abaviazak, adpieŭ, jak naležyć pa carkoŭnych praviłach, mastaka-chryścijanina, biaźvinna, pa-bandycku zabitaha va ŭłasnym dvary, i — za heta pasadžany ŭ turmu!
Praŭda, u žniŭni 2020-ha Uładzisłaŭ Bahamolnikaŭ razam z sotniami tysiač svaich suajčyńnikaŭ pratestavaŭ suprać hvałtu i dziaržaŭnaj chłuśni, admaŭlajučysia nazyvać biełaje čornym, jak toj kuprynski ajciec Alimpij. Dyk tak i pavinien byŭ pastupić sapraŭdny śviatar, jaki kirujecca Božymi zapavietami. Darečy, za toje svajo «złačynstva» Bahamolnikaŭ adsiadzieŭ tady ž, u 2020-m.
A ciapier jaho katujuć na Akreścina. Siem terminaŭ zapar — ni z adnym viaźniem tam hetak jašče nie abychodzilisia. Jak byccam nie chryścijanski śviatar trapiŭsia ŭ ruki akreścinskim malutam skuratavym, a teraryst, u jakoha napiaredadni adabrali pojas šachida!
Ci molacca biełaruskija śviatary za svajho paplečnika-pakutnika Uładzisłava Bahamolnikava?
Niešta nie čuvać. Moža, źviaźnienamu baciušku pryśviaciŭ niadzielnuju propaviedź jaho niepasredny načalnik archimandryt Afanasij (Sakałoŭ) — prarektar Minskaj duchoŭnaj akademii, dzie vykładaŭ ajciec Uładzisłaŭ? Nie było takoha. A moža, akreścinskuju viaźnicu naviedaŭ mitrapalit Vienijamin — kab maralna padtrymać svajho śviatara, jaki advažyŭsia vykanać svoj chryścijanski abaviazak u hety Iradaŭ čas? Nie, pakul nie naviedaŭ. Što ž, Boh im usim sudździa. Cikava, što jany skažuć u svajo apraŭdańnie na tym Božym sudzie?
Letaś ja źviarnuŭsia da adnaho ijerarcha BPC z prośbaj pra intervju. U atmaśfiery ŭsieahulnaj zastrašanaści i niaspynnych represij, pryznacca, nie vielmi spadziavaŭsia na zhodu. Ale raptam pašancuje… Adkaz mianie vielmi ździviŭ. Ijerarch paviedamiŭ, što pahodzicca na hutarku pry adnoj umovie — kali «Narodnaja Vola» pry patrebie voźmie jaho na svajo ŭtrymańnie…
Chleb nadzionny — voś što siońnia na pokuci ŭ mnohich i mnohich carkoŭnikaŭ. A jak ža chleb duchoŭny, vučeńnie Chrystova? Kali jano zaniadbanaje, to što tady budzie trymać carkvu? Kab nie atrymałasia, jak u toj prykazcy: snop bieź pieraviasła — sałoma…
Za kaho ž molacca ŭ Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvie?
Užo ŭ čas raźviazanaj Rasijaj vajny duchoŭnik Śviata-Lizaviecinskaha manastyra pad Minskam protaijerej Andrej Lemiašonak publična pryznaŭsia, što molicca za ŭsich uładatrymaŭcaŭ, u tym liku za… Pucina i Šajhu. Niejak navat z honaram jon pramoviŭ hetyja proźviščy.
Apomniciesia, protaijerej Andrej, jak možna ahałošvać zdravicy tym, chto vyrašyŭ źniščyć ceły narod, pryčym narod pieravažna pravasłaŭny? Jak možna malicca za tych, chto viadzie nieprychavana zachopnickuju vajnu? Jak možna malicca za tych, chto addaje zahady ŭ lutyja marazy bić rakietami pa elektrastancyjach, asudžajučy na choład i hoład miljony mirnych ludziej? Kamu patrebien taki malebien? Dakładna nie Bohu.
Vaša malitva łaščyć vušy chiba Patryjarchu Kiryłu, jaki błahasłaviŭ vajnu, bo spadziavaŭsia takim čynam viarnuć pad svajo kryło 7000 prychodaŭ, adabranych u RPC tomasam Usialenskaha Patryjarcha (jon dadzieny Kijevu, da słova, z datrymańniem usich kanonaŭ). Ale RPC zabyłasia, što siłaju nie budzieš miłaju. Siłaju, naadvarot, jašče bolš naškodziš. Voś i Kijeva-Piačerskaja łaŭra ŭžo adyšła da Ukrainskaj pravasłaŭnaj carkvy.
U toj łaŭry, darečy, nieadnojčy byvaŭ pałomnikam śviatar Uładzisłaŭ Bahamolnikaŭ, jaki siońnia na Akreścina niasie kryž adkaznaści za ŭsiu hetak abyjakavuju da jaho carkvu.
To ci ŭzdymie narešcie mitrapalit Vienijamin svoj pastyrski hołas u jaho abaronu?
