Pavodle Kliševiča, nieabchodna vypraŭlać situacyju, kali ajcišnik dzień i noč siadzić u kampjutary, a dziaržava nie kiruje hetymi kampjutarami, jaho miesiendžarami i infarmacyjnymi płyniami.
«Treba padumać, što my zakładajem, akramia finansaŭ, u ideałohiju pracy z IT-siektaram. Ci ŭ kursie toj ajcišnik pra svajho pradzieda, prababulu, jakija vajavali, taksama vyzvalali na froncie i davali jamu mahčymaść zajmacca hetym IT-biznesam? Ci ŭ kursie jon pra Chatyń, jakaja budujecca? Mahčyma, treba było b ich, moža, nie na pastajannaj asnovie, ale pieryjadyčna adryvać ad kampjutara i vieźci ŭ Chatyń, kab jany tam papracavali rydloŭkaj na hetym abjekcie razam z našymi kamsamolcami. Kab jany prasiaknulisia jašče i duchoŭnymi pytańniami, nie tolki kampjutarami», — skazaŭ Kliševič.
Na jaho dumku, kali dziaržava nie zmoža «znajści bałans», to IT-śpiecyjalistami buduć kiravać tak, jak heta treba «inšym», za miežami Biełarusi i nie ŭ jaje intaresach.
