«Kali vy nie budziecie pradprymać niapravilnyja kroki, značyć, vajny nie budzie», — skazaŭ Chrenin.
Vajennaja aktyŭnaść Biełarusi, pa słovach ministra, moža być tolki adkazam na ahresiŭnyja dziejańni suprać krainy. Jon zajaviŭ, što Biełaruś maje namier tolki abaraniacca, paprasiŭ nie pravakavać i paabiacaŭ dać imhnienny i žorstki adkaz u vypadku napadu.
Zrešty, Chrenin vykazvaŭ nie svaje dumki, jon uvieś čas cytavaŭ Łukašenku:
«Jak było skazana hałoŭnakamandujučym, adkaz budzie imhniennym i žorstkim. Tamu my jašče raz pieraścierahajem ad pravakacyj. Vy nie chočacie z nami vajny — my nie chočam jaje taksama.
Dla biełarusaŭ chaču skazać słovami hałoŭnakamandujučaha: «Situacyja siońnia nie nastolki abvostranaja, kab panikavać. Kožny na svaim miescy pavinien spakojna zajmacca svajoj spravaj. Uzbrojenyja siły Respubliki Biełaruś zrobiać usio, kab zabiaśpiečyć biaśpieku».
Takije čOtkije, no raspłyvčatyje.
Sča kak dadim vrahu, no naviernoje potom łučšie.