Andrej Skurko z synam Tamašykam
Paŭlina Skurko, prezientujučy vierš, piša z uśmieškaj:
«Andrej pracuje nad vieršavanym bukvarom. «Hety vierš byŭ na litaru N, pakul nie vyjšaŭ z-pad kantrolu». Jak dumajecie, treba jaho niejak pravić? Ja ŭ razhublenaści».
Bieh darohaj nasaroh
Nasaroh praz łoh śpiašaŭsia,
Dzie nadčekvaŭ vaśminoh.
Prapanuje vaśminoh:
— A davaj dzialić piroh!
Mnie kavałak treba bolšy,
Bo ja maju vosiem noh.
Nie zhadziŭsia nasaroh:
— Ja zatoje maju roh!
Ty nie voźmieš i skarynki,
Choć by mieŭ i dźvieście noh!
Stali bicca, a piroh
Pakaciŭsia ŭ muroh
I jaho tam źjeli myšy
(A chamiak im dapamoh).
Spadabaŭsia im piroh:
U načyncy byŭ tvaroh,
Hłoh, kłubnicy i ažyny
(A chamiak lubiŭ haroch.)
Pierš čym jeści toj piroh,
Raźmiaścili myšy ŭ błoh.
Im skidali padabajki
Čajki, łajki — usie, chto moh.
Hetak stracili piroh
Vaśminoh i nasaroh.
A paśla haračaj sprečki
Spać ź ich kožny našča loh.
Im pryśniŭsia vaśmiroh,
Vaśminos i rahanoh,
Što paroŭnu padzialili
Smačny jahadny piroh.
Na fota: ikiebana z paštovak. «Skora 15 miesiacaŭ, jak dasyłaju i pieradaju takija pasłańni pry kožnaj nahodzie», — piša Paŭlina.
A tym časam vieršy Andreja ciapier možna pračytać i na papiery. Niadaŭna vyjšła kniha Andreja Skurko «Pra słanoŭ i barsučkoŭ». U joj 65 vieršaŭ, na kožnaj staroncy — jarkija malunki, a ŭ kancy knihi — QR-kod, pa jakim možna hladzieć hetyja ž vieršy ŭ multfilmach.
Knižka ŭ apravie (ćviordaja vokładka), na dobraj papiery. Nabyć možna samavyvazam u Minsku, a taksama z dastaŭkaj pa Biełarusi i za miažu.
Hladzicie, čytajcie, vučycie vieršy Andreja, dy abdymajcie adzin adnaho.
«I na hetym mikrabusie jedu ja pa Biełarusi». Novy dziciačy vierš Andreja Skurko
