Hinčuk adznačyła, što sistema adukacyi vielmi dynamična reahuje na zapyty i vykliki sučasnaha hramadstva, i tamu palityčnyja padziei apošnich hadoŭ prymusili ŭzmacnić akcenty na niekatorych temach.
Tak, pavodle jaje, u vučebnuju prahramu dla 11-ha kłasa ciapier uklučanyja pytańni, źviazanyja z sacyjalna-ekanamičnaj palitykaj polskich uładaŭ na terytoryi Zachodniaj Biełarusi i nacyjanalnaj palitykaj.
Prytym, pavodle Valanciny Hinčuk: «Dla taho, kab našy vučni i maładoje pakaleńnie razumieli značnaść daty 17 vieraśnia, jakaja stała pačatkam uźjadnańnia zachodniebiełaruskich ziamiel z uschodnimi, z BSSR, my aryjentujem piedahohaŭ na toje, što treba nie prosta tranślavać infarmacyju ab tym, jakim było stanovišča Zachodniaj Biełarusi ŭ składzie Polščy, ale i prapanoŭvać vučniam pytańni, jakija nacelvajuć na acenačnyja mierkavańni, na toje, kab vučni ŭ tym liku vykazvali svajo mierkavańnie ab tym, što jany dumajuć nakont stanovišča Zachodniaj Biełarusi ŭ składzie Polščy i adpaviedna rabili svaje vysnovy.
Voś hetyja acenačnyja mierkavańni sfarmirujuć z časam razumieńnie vučniami značnaści hetaj daty dla Biełarusi».
Taksama čynoŭnica paviedamiła, što ciapier u škołach prachodziać uroki pamiaci, na jakija zaprašajucca «hramadskija dziejačy z rehijonaŭ, jakija, moža być, jašče pamiatajuć tyja padziei, ci dzieci tych, jakija pamiatali padziei 1939 hoda i toje, što adbyvałasia na terytoryi Zachodniaj Biełarusi da 1939 hoda».
