Vokładka mastaka Ułada Piatroviča
Nadzieja Jaśminskaja, prezientujučy svoj tvor, piša ŭ fejsbuku:
«Moža, čytałka tam nie samaja zručnaja, ale ź biełaruskimi placoŭkami, na žal, damovicca nie atrymałasia. A tam… pahladzim.
Viadoma, možna było b prytrymać tekst da lepšych časoŭ, kab u vyniku vyjšła sapraŭdnaja knižka. Ale zaraz ničoha adkładać nie chočacca. Jak u tym hrafici na ścianie: «Ty viedaješ svaju zaŭtru?»
Idzi, idzi, Jakubka. Adpraŭlajsia za novyja niebakrai. Chto viedaje, kudy pryviadzie ciabie viecier. Chto viedaje…»
