Zamak u Niaśvižy. Fota: Vikipiedyja
Zatrymlivali prosta na ekskursii
Jak paviedamili Svabodzie adrazu niekalki surazmoŭcaŭ, minskaha ekskursavoda Ihara Chmaru zatrymali prosta padčas adnoj ź jahonych ekskursij, a dačynieńnie da «abłavy» mohuć mieć prapahandyst Ryhor Azaronak i praŭładnaja aktyvistka z Horadni Volha Bondarava. Niezadoŭha da aryštu Chmary i dyrektarki «Vijapola» Haliny Patajevaj Bondarava ŭ svaim telehram-kanale zaklikała ŭłady razabracca z «Vijapolem».
«Usio pačałosia, kali Azaronak znoŭ zhadaŭ dziejnaść ekskursavodaŭ na STV, — raskazaŭ Svabodzie adzin z supracoŭnikaŭ śfiery turyzmu. — Heta zdaryłasia nie pieršy raz užo ŭ efiry ŭ jaho, ale zaraz aryšty pačalisia amal adrazu. I taksama ekskursavody raskazvali, što Bondaravu bačyli na ekskursijach u Minsku. Jana sama na ich ciapier chodzić».
Ekskursija, padčas jakoj mierkavana byŭ zatrymany Ihar Chmara, adbyłasia ŭ minskaj Sierabrancy. Zapisacca na jaje moh kožny achvotny praz sacsietki, udzieł byŭ biaspłatny. Jak paviedamili Svabodzie niekalki ekskursavodaŭ, i Chmara, i supracoŭnica «Vijapola» časta pravodzili svaje ekskursii pa-biełarusku i nie padładžvalisia pad pryniatuju ciapier aficyjnuju dziaržaŭnuju ideałohiju.
«Nie možaš raskazvać, što dumaješ»
Jak paviedamili Svabodzie niekalki ekskursavodaŭ, situacyja ŭ sfery ŭnutranaha turyzmu ŭ Biełarusi stała asabliva napružanaj paśla pačatku vajny va Ukrainie. Hetym letam u Biełaruś pryjazdžaje zaŭvažna bolš rasijskich turystaŭ, tamu padčas ekskursij u Minsku i inšych haradach Biełarusi ekskursavody musiać padbirać słovy.
«Zdarajucca i narmalnyja, adekvatnyja ludzi, — raskazaŭ Svabodzie adzin z ekskursavodaŭ. — Čaściej heta byvaje, kali ekskursiju zamaŭlaje siamiejnaja para albo nievialikaja hrupa. Pra Ukrainu my, viadoma, nie razmaŭlajem. Ale ŭsio adno zaŭvažna stanovicca, pra što možna havaryć ź ludźmi, a pra što nie. A voś kali vialikaja hrupa, i pajezdka niekudy nakštałt Bieraściejskaj krepaści, to pracavać stanovicca vielmi składana psichałahična. Ty nie možaš raskazvać padčas ekskursij, što dumaješ i jak było nasamreč, bo nikoli nie viadoma, chto ciabie słuchaje».
Pakul pra vypadki zatrymańnia ekskursavodaŭ i supracoŭnikaŭ biełaruskaj turystyčnaj śfiery praz kanflikty z rasijskimi turystami surazmoŭcam Svabody ničoha nie viadoma. Zatrymańni supracoŭnic «Vijapola» i inšych ekskursavodaŭ jany źviazvajuć z unutrybiełaruskimi spravami.
«Psichalahična stanovicca ciažka pracavać, vychodzić na ekskursii, — raskazaŭ Svabodzie inšy surazmoŭca. — Adčuvańnie, što koła vakoł ciabie ściskajecca. Što zatrymać mohuć za luboje nie tak skazanaje słova».
Situacyju ŭskładniaje toje, što dla mnohich nievialikich turystyčnych firmaŭ praca z ekskursijami pa Biełarusi dla biełarusaŭ i rasijan stała asnoŭnaj krynicaj prybytkaŭ. Turystaŭ z Polščy, Litvy ci inšych krain pa-raniejšamu vielmi mała. Vazić biełarusaŭ u aŭtobusnyja ci inšyja tury za miažu prablematyčna praz składanaści z atrymańniem turystyčnych vizaŭ. Jak stała viadoma Svabodzie, minskija ekskursavody masava admaŭlajucca ad zbornych ekskursij. Starajucca vybirać tolki «pravieranyja» hrupy z turystaŭ, jakich mohuć paraić inšyja kalehi-ekskursavody.
«Prychodzicca pracavać tak, što rabić, — kaža surazmoŭca. — Treba niejak zarablać, choć heta i stała niebiaśpiečnym».
