«My spytalisia ŭ babra». Novy multvierš ad Andreja Skurko 3
Našaniviec i palitviazień Andrej Skurko za kratami adkryŭ u sabie vybitny talent dziciačaha piśmieńnika. Jon pačaŭ pisać vieršy dla svajho maleńkaha syna Tamašyka, jakoha nie moža ciapier navat abniać. Ale vieršyki Andreja stali sapraŭdnym padarunkam dla ŭsich biełaruskich dzietkaŭ i ich baćkoŭ.
Jutub-kanał BAYBUS zdymaje pa vieršach Andreja multfilmy. Siońnia prapanujem vam novy vierš — pra babra i jahonych siabrukoŭ. Hladzicie, čytajcie i vučycie jaho sa svaimi dzietkami. Andreju budzie pryjemna.
"Na vchodie v istoričieskij 130 kvartał Irkutska stoit skulptura zahadočnoho Babra. Eto mifičieskoje životnoje naniesieno na hierb Irkutska i Prianhaŕja, odnako jedinoj viersii o jeho proischoždienii niet. Kak niet i jedinohłasnoho mnienija o samom słovie «babr». Odni istoriki priedpołahajut, čto leksiema zaimstvovana iz jazyka sacha (baabyr), v kotorom ona ispolzovałaś dla naimienovanija ussurijskoho ili amurskoho tihra. Tiem boleje, čto s 1642 hoda babr kak hieraldičieskij piersonaž ispolzovałsia na hierbie Jakutska. Pośle toho, kak sibirskije vojevody smienili disłokaciju i pieriebraliś v Irkutsk v 1690 hodu, babr stał hieraldičieskim simvołom Irkutska. Tie, kto risovał hierb Irkutskoho namiestničiestva, jeŝie chorošo znali, čto eto za źvieŕ takoj – babr. Potomu i izobrazili jeho sootvietstvujuŝim svojemu obrazu i v pravilnoj ćvietovoj hammie. No problema zaklučałaś v tom, čto etot risunok protivoriečił praviłam jevropiejskoj hieraldiki. Životnyje, izobražajemyje na hierbach, dołžny byli dvihaťsia vpravo. Odnako storony opriedielaliś s točki zrienija nabludatiela, stojaŝieho za ŝitom. Poetomu na samom diele babr dołžien był dvihaťsia vlevo, a nie kak na hierbie Irkutska. Takaja žie ošibka imiełaś i na hierbie Moskvy: vsadnik na niem smotrieł v «niepravilnuju» s točki zrienija hieraldiki storonu."
heta cikava... bo niekatoryja pytajucca - čamu Pahonia paviernuta na Zachad, a nie na Uschod
"Itohovoje žie «čado Frankienštiejna», davno stavšieje pritčiej vo jazyciech v Irkutskoj obłasti, pojaviłoś iz-za chałatnosti słučajnoho nieiźviestnoho činovnika. V 1878 hodu Aleksandr II utvierždał srazu 46 hierbov tierritorij Rośsijskoj impierii. Sriedi nich było i opisanije irkutskoho hierba so słovom “babr”, a nie “tihr”. Činovnik riešił, čto v opisanii dopuŝiena ošibka i ispravił “a” na “o”. Tak do caria došło opisanije s irkutskim bobrom, kotoroje oni i utvierdił. Bobra chudožniki risovať nie stali, vmiesto etoho oni nahradili tihra bolšim bobrovym chvostom i pieriepončatymi łapami."
"Kstati, rańšie na miestie istoričieskoho kvartała było Lutieranskoje kładbiŝie, hdie byli pochoronieny piervyj hubiernator Irkutskoj hubiernii K.Ł. Fraujendorf, vicie-hubiernator Irkutskoj provincii, dipłomat Ł.Łanh, obier-komiendant I.A. fon Linieman, iźviestnyj vrač A.Rieślejn." joperesete. a što - niemcy ažna da Bajkała dajšli? a nam u škole kazali, što nie dajšli navat da Maskvy...
Pośle toho, kak sibirskije vojevody smienili disłokaciju i pieriebraliś v Irkutsk v 1690 hodu, babr stał hieraldičieskim simvołom Irkutska.
Tie, kto risovał hierb Irkutskoho namiestničiestva, jeŝie chorošo znali, čto eto za źvieŕ takoj – babr. Potomu i izobrazili jeho sootvietstvujuŝim svojemu obrazu i v pravilnoj ćvietovoj hammie. No problema zaklučałaś v tom, čto etot risunok protivoriečił praviłam jevropiejskoj hieraldiki. Životnyje, izobražajemyje na hierbach, dołžny byli dvihaťsia vpravo. Odnako storony opriedielaliś s točki zrienija nabludatiela, stojaŝieho za ŝitom. Poetomu na samom diele babr dołžien był dvihaťsia vlevo, a nie kak na hierbie Irkutska. Takaja žie ošibka imiełaś i na hierbie Moskvy: vsadnik na niem smotrieł v «niepravilnuju» s točki zrienija hieraldiki storonu."
heta cikava... bo niekatoryja pytajucca - čamu Pahonia paviernuta na Zachad, a nie na Uschod
"Itohovoje žie «čado Frankienštiejna», davno stavšieje pritčiej vo jazyciech v Irkutskoj obłasti, pojaviłoś iz-za chałatnosti słučajnoho nieiźviestnoho činovnika. V 1878 hodu Aleksandr II utvierždał srazu 46 hierbov tierritorij Rośsijskoj impierii. Sriedi nich było i opisanije irkutskoho hierba so słovom “babr”, a nie “tihr”. Činovnik riešił, čto v opisanii dopuŝiena ošibka i ispravił “a” na “o”. Tak do caria došło opisanije s irkutskim bobrom, kotoroje oni i utvierdił. Bobra chudožniki risovať nie stali, vmiesto etoho oni nahradili tihra bolšim bobrovym chvostom i pieriepončatymi łapami."
voś tak i źjaŭlajucca roznyja kazačnyja cmoki)