Majkł Birbihlija: «Časami, kali ja liču, što maju ŭ čymści racyju, heta stvaraje peŭnaje napružańnie miž mnoju i čałaviekam, ź jakim ja spračajusia. A ŭsio tamu, što ja maju racyju, a jon pamylajecca». Malunak: freepik.com
Uitni Kaminhs
Pierš za ŭsio źviartaje na siabie ŭvahu padača materyjału. Zvyčajna žančyny-komiki kpiać z mužčyn, ich niedarečnaści dy niedaskanałaści. Tady jak Uitni iranična stavicca pierš za ŭsio da siabie — u adnosinach, acenkach bytavych situacyi dy pry pryniaćci važnych rašeńniaŭ, kali treba kiravacca rozumam, a nie emocyjami. Pry hetym jana vybitna adyhryvaje žarty: akciorski padychod uzmacniaje tekst roŭna tam, dzie nieabchodna.
Mahčyma, padobnyja zachady vyhladali b nienaturalna, adnak Kaminhs «prakačała» zdolnaści padčas vypusku ŭłasnaha kamiedzi-sieryjała «Uitni». Chaj sabie toj pratrymaŭsia ŭ sietkach kabielnych kanałaŭ tolki 2,5 siezona, adnak źviarnuŭ na siabie ŭvahu nie tolki žartami, ale i śmiełym ekśpierymientam. Kožny epizod zdymaŭsia ŭ prysutnaści «žyvoj» aŭdytoryi — i ŭdzielniki šou adčuvali, dzie traplali ŭ «jabłyčak», a dzie materyjał mieŭ chiby. Adpaviedna, sceny i charaktary hierojaŭ karektavalisia prosta padčas tvorčaha pracesu, što rabiła «Uitni» asablivym prajektam na fonie šmatlikich padobnych.
Uitni Kaminhs: «Dla mianie «kachańnie» — heta žadańnie pamierci za kahości, kaho ty sam prahnieš zabić. Heta mocna błytaje. Naprykład, kali niechta ŭvarviecca da mianie ŭ žytło i nastavić zbroju na čałavieka, jakoha ja kachaju, to ja zakryju jaho saboju. A paśla zakryču: «Nie! Stop! Ja sama! Čuvak, ja ciabie prašu, daj ja sama!»
Majkł Birbihlija
Heta nie stolki kamiedyja, kolki sapraŭdnaja dušeŭnaja terapija. Ujavicie sabie monaśpiektakl Jaŭhiena Hryškaŭca, jaki akramia tradycyjnych refleksij na hłabalnyja temy źmiaščaje trapnyja paraŭnańni pry pryvatnych uspaminach, iraničnyja fłešbeki ŭ pamyłki junactva dy piersanalnuju spoviedź adnosna krokaŭ, što mieli fatalnyja nastupstvy biez šancaŭ niešta vypravić.
U čymści pierfomansy Birbihlii nahadvajuć asabistyja spoviedzi, što źnitavanyja ŭ nieparyŭnaje pałatno apoviedu. Karaciej, vy siadajecie na łavu pobač z sučasnym Forestam Hampam, słuchajecie jaho naratyŭ, a paśla paśmichajeciesia (albo ciškom zmachvajecie ślazinku) razam ź im.
Majkł Birbihlija: «Časami, kali ja liču, što maju ŭ čymści racyju, heta stvaraje peŭnaje napružańnie miž mnoju i čałaviekam, ź jakim ja spračajusia. A ŭsio tamu, što ja maju racyju, a jon pamylajecca».
Rasieł Chovard
Hety komik staŭ u Brytanii nastolki papularnym, što jaho kamiedzi-sieryjały tranślavalisia jak na VVS, tak i na Sky — pa sutnaści, kanałach-kankurentach. Adnak lohkaściu dy daścipnaściu žartaŭ jon traplaje ŭ całkam palarnuju aŭdytoryju, paśla čaho ŭlublaje ŭ siabie niepasrednaściu pavodzinaŭ.
Jaho maniera — heta storytelling: apoviedy historyj z ułasnaj praktyki pry tym, što nasamreč praz pryzmu kamiedyi iduć razvahi pra surjoznyja prablemy, časami navat hłabalnaha charaktaru. Dla taho ž, kab narod nie stamiŭsia albo nie padaŭsia ŭ piesimizm ad asensavańnia niejkich sumnych realij, Chovard razbaŭlaje vystup rehularnymi injekcyjami ŭłasnaj enierhietyki. I tamu jaho vystupy hladziacca na adnym dychańni.
Rasieł Chovard: «Słuchajcie, a jak adbyvalisia chalivary da źjaŭleńnia internetu? Niaŭžo ludzi pisali na arkušach papiery «Dy pajšoŭ ty na***» i čaplali skrutak na nahu paštovamu hałubu?».
Aziz Ansary
Hodny komik indyjskaha pachodžańnia padabajecca tym, što raście adnačasova sa svaimi piersanažami. Kali napačatku stendapier žartavaŭ z bolšaha pra svajo pachodžańnie, niajomkija situacyi, z hetym źviazanyja, dy pra niaŭdačy ź dziaŭčynami, to zaraz humar u Ansary kudy bolš pranikniony dy hłyboki. Tut vam i asensavańnie charasmientu ŭ roznych jaho prajavach, i składanaści ŭ stasunkach z baćkami padčas staleńnia, i etyka, što źmianiajecca pad upłyvam hramadskaj dumki.
Cikava, što bolš raznastajnym Ansary stanovicca zaraz i ŭ akciorskaj karjery. Kali napačatku amatary sieryjałaŭ mahli asensavać jaho chiba što z Edam Dchandałani, ścipłym hierojem niekalkich epizodaŭ «Kliniki», to zaraz jon — hałoŭnaja zorka šou «Majstar na ŭsie ruki» Darečy, za ŭdzieł u im Aziz byŭ naminavany na «Załaty hłobus».
Aziz Ansary: «Tak, u mianie jość žonka. Ale jana razumieje, što dla pośpiechu ŭ palitycy dy pabudovy karjery ŭ toj halinie, treba padabacca žančynam. Toj fakt, što ja navat nie nabliziŭsia da taho, kab zdradzić joj, rasčaroŭvaje nas abaich».
Denieł Słos
Šatłandski komik-cynik užo hadoŭ piać jak suśvietnaja znakamitaść. Ale daloka nie ŭsie hatovyja jaho humar prymać dy prapuskać praź siabie. Sprava ŭ nadzvyčajnaj pramaliniejnaści zachadaŭ dy emocyjach, jakija pravakujucca ŭ hledačoŭ dziorzkimi vypadami. Čas ad času šakuje i vybarka tem, što napaŭniaje prahramu. Słuchač tolki adyšoŭ ad ateistyčnych kpinaŭ z relihii, jak jamu prylataje nizka pančaŭ pra małodšuju siastru Słosa, što chvareła na cerebralny paralič i pajšła z žyćcia, kali humarystu było dzieviać hod. «Žartavać možna na lubuju temu, ale zastavacca dobrym čałaviekam, jaki pavažaje tych, chto vakoł. Bo ty ściabieš nie asobu kankretna, a jaje kamičnyja asablivaści», — śćviardžaje Denieł.
Radykalizm komika šmat kaho ad jaho adšturchoŭvaje: jon navat sam chvalicca, što paśla prahladu jaho pierfomansaŭ bolš za sto par razarvali adnosiny. Ale kali vy nie chanža i hatovyja da vyprabavańnia ščyraściu svajho žyćcia, adnosin z kachanym dy maralnych ustojaŭ, Słos vam pryjdzieca daspadoby.
Denieł Słos: «Kali mnie treba maralna ŭzbadziorycca, to ja pierahladaju videa na jutubie z admovami ŭ prapanovach ruki dy serca. Vy skažacie, Den, heta žorstka. Kamon! Niaŭžo vy nastolki tupy čałaviek, što zaprosicie ŭ šlub čałavieka, jaki moža skazać «nie»? Kali ja rabiŭ prapanovu niavieście, to ni siekundy nie sumniavaŭsia ŭ stanoŭčym adkazie. Bo inakš ja b navat nie zadavaŭ joj pytańnie «Vyjdzieš za mianie?» Tolki debił u hetym vypadku nie upeŭnicca ŭ abrańniku zahadzia.
Bonus
Bił Bior
Tak, heta krychu čytarstva, pahodzimsia — razmova pojdzie pra komika staroj škoły, jaki zahartavaŭsia nie tolki praz kamunikacyju z załaj, ale i praź cisk krytykaŭ dy niehatyŭnyja vypady kaleh pa cechu. Adnak niahledziačy na toje, što Bił vypracavaŭ paznavalny styl i ton, jakija idealna pasujuć da jaho charyzmy, paznavalnaść humarysta nižejšaja, čym, naprykład, u ŁuSiKieja albo Dyłana Morana.
Heta kryŭdna, bo Bior — sapraŭdnaja źjava ŭ stendapie. Vybitny pravakatar, jon vyklikaje amal lubym svaim śćvierdžańniem chvalu abureńnia. Paśla ž arhumientuje dumki daścipnymi razvažańniami, kudy ščodraj rukoju jašče i kidaje drobki humaru. Bił moža abśmiajać situacyju ź luboha rakursu, jaki tolki mažlivy: rasisty i anty-rasisty, fieminizm dy jaho advarotny bok, Ściŭ Džobs dy mužyk z susiedniaj kvatery — Bior usiudy znachodzić niešta nieidealnaje, vartaje ŭdaskanaleńnia praz vostry žart. Za heta jaho i lubiać.
Bił Bior: «Kali ja niešta i zrazumieŭ za piać hod u šlubie — karaciej, my pastajanna pracujem nada mnoj. Padajecca, maja žonka — heta zakončany šedeŭr pad muziejnym škłom, jakim varta zachaplacca dy vyvučać. «Och, jak jana heta zdoleła zrabić?!» Nu a ja… Viedajecie, takija budynki, što chavajucca ŭ ryštavańniach užo šosty hod. I vy pytajeciesia: «Jany ŭvohule skončać jaho budavać? Heta z-za strachoŭki? Boža, jakoje haŭno! Jaho treba zrujnavać i adbudavać nanoŭ!»
a kali ty žančyna, to dla pośpiechu ŭ palitycy dy pabudovy karjery ŭ toj halinie, treba što?