Łukašysty zacikavilisia maładzionami paśla pieršaha ž publičnaha vykazvańnia. Potym byli ź dziasiatak razmoŭ u RAUS i prakuratury, vymovy va ŭniviersitecie, vobšuki doma, štrafy, sutki i kryminalnyja spravy pa artykułach 369 (Abraza pradstaŭnika ŭłady) i 391 (Abraza sudździ ci narodnaha zasiadalnika), raźvićcia jakich aboje vyrašyli nie čakać i źjechali va Ukrainu.
Chto b moh viedać, što nie paśpiejuć jany abžycca ŭ Hastomieli, jak ich čakaje čarhovaje žudasnaje vyprabavańnie: vajna, dva tydni žyćcia ŭ padvale i evakuacyja pad abstrełami.
«Naša Niva» pahavaryła z Hannaj i Sašam pra pieražytaje.
«Kali ja adčuvaju niespraviadlivaść, to ahučvaju heta i starajusia adstojvać svaje pravy»
Saša vučyŭsia ŭ Połackim dziaržaŭnym univiersitecie na finansava-ekanamičnym fakultecie. Zaŭsiodnik navukovych kanfierencyj, naminant na studenta hoda Biełarusi ŭ 2019 hodzie. Ania pavinna była stać dyzajnieram interjeraŭ. Ad adnych z najlepšych studentaŭ kiraŭnictva VNU nie čakała «padstavy».
Saša: «Ja razumieŭ, kudy ja «lezu» i što mnie za heta budzie. Ale, kali ty bačyš, što adbyvajecca, kali ty sam byŭ udzielnikam padziej 10 žniŭnia (a ŭ nas mienavita 10-ha pačałasia samaja žeść), paśla hetaha maŭčać było b dziŭna. Tamu ja i ŭklučyŭsia ŭ niezaležnuju radu Navapołacka, jakaja vyrašała pieršyja try-čatyry miesiacy roznyja pytańni: sustrečy z deputatami, akcyi, spravazdačy ź ich, stykiery, druk listovak».
Saša na adnoj z akcyj
Ania: «U mianie pa žyćci takaja pazicyja: kali ja adčuvaju niespraviadlivaść, to heta ahučvaju i starajusia adstojvać svaje pravy. Tamu mnie była nie zrazumiełaja pazicyja adnakurśnikaŭ, jakija mahli praciahvać žyć, zapluščvajučy vočy na hvałt i represii, kancentravacca na sabie i svaich spravach.
Prablema ŭ tym, što, kali ty spačatku idzieš praściejšym šlacham i ničoha nie robiš, heta nie značyć, što ciabie nie začepić u budučyni. I voś moj patok zaraz vypuskajecca, i jany ŭ žachu ad situacyi z pracaj. A heta ŭsio ŭzajemaźviazanyja rečy».
Ania padčas fłešmoba, u jakim studenty PDU pahalilisia ŭ znak salidarnaści z represavanymi
Saša ličyć, što ŭ ich atrymałasia zrabić PDU adnym z samych pratesnych rehijanalnych VNU i pryvodzić u dokaz ličby. Ale i sam abjom cisku na aktyvistaŭ pakazvaje, nakolki jany stali dyskamfortnymi dla prychilnikaŭ režymu: tolki Sašu ciahali ŭ prakuraturu i RAUS kala 15 razoŭ. Demanstruje «prablemnaść» PDU i toje, kolki zvalnieńniaŭ prakaciłasia tam paśla: byŭ zamienieny navat rektar — prahresiŭnaha Dźmitryja Łazoŭskaha, jaki nikoha nie zvalniaŭ pa «palityčnych» matyvach, zamianiŭ Aleh Ramanaŭ, člen Savieta Respubliki i prychilnik «pravilnaha ideałahičnaha vychavańnia moładzi». A ciapier jašče i staršynia «Biełaj Rusi».
Na nastupny dzień paśla publikacyi hetaha videazvarotu amal da ŭsich arataraŭ pahrukalisia ź milicyi. Jašče adno hučnaje vykazvańnie, jakoje spravakavała imhniennuju reakcyju, — akcyja «nul pramile» ŭ padtrymku žurnalistki TUT.BY Kaciaryny Barysievič i doktara Arcioma Sarokina. Usich, kaho apaznali, asudzili pa artykule 23.34 KoAP (siońnia — 24.23).
«U nas za plačyma byŭ traŭmatyčny dośvied emihracyi ŭnikudy, i nie chaciełasia biehčy znoŭ»
Paśla vobšuku i kryminalnych spraŭ, jakija zamajačyli na haryzoncie, maładziony źjechali va Ukrainu: Saša — u studzieni 2021-ha, Ania — letam taho ž hoda.
Saša: «Pieršy čas ja žyŭ u studenckaj kamunie ŭ Kijevie — dva miesiacy pražyvańnia ŭ adnoj z troch kvater dla studentaŭ, jakija byli vymušanyja pakinuć Biełaruś, apłočvała studenckaja rada ZBS. Jašče da ŭsich padziej ja pracavaŭ fatohrafam i retušoram i, jak tolki naraściŭ abjomy zakazaŭ, zrazumieŭ, što mahu zdymać kvateru sam. U Hastomieli kvatery byli lepšymi za mienšy košt, i heta blizka ad Kijeva, tamu ja pierasialiŭsia tudy. Paźniej da mianie pryjechała i Ania».
Adna z prac Sašy: partret Cimy Biełaruskich
Ania: «Z časam ja ŭładkavałasia ŭ Kijevie ŭ nievialikuju kramu — jeździła tudy, zajmałasia dyzajnam i drukavańniem roznaj pradukcyi. Niejak asvoiłasia, było razumieńnie budučyni i płany, a potym zdaryłasia 24 lutaha…»
Saša: «Ja zvyčajna nie pračynajusia rana, a tut mianie pačali budzić telefonnyja zvanki: «Vajna, vajna».
Nu, i potym ty hladziš u akno, a ŭžo pačali lotać viertaloty, kali byli sproby vysadki desantu. Zdalok bačny Hastomielski aeraport, jaki bambiać, žyły siektar, jaki taksama bambiać niepadaloku. Što rabić?
My nie razumieli, kudy biehčy: ty ŭ Hastomieli, ale cel ža, zdajecca, u ruskich — Kijeŭ. A kudy tady jechać? Nie było razumieńnia, dzie kankretna ty zmožaš być u adnosnaj biaśpiecy. Plus u nas za plačyma byŭ traŭmatyčny dośvied emihracyi ŭnikudy, i nie chaciełasia biehčy znoŭ da apošniaha. Tamu my vyrašyli zastacca ŭ pieršy dzień i ŭ vyniku zhubili samy kaštoŭny i zručny momant dla evakuacyi».
Ania: «Ja, darečy, daviedałasia pra samalot «Mrija», kali jon užo hareŭ, na žal. I 24-ha jašče vyjšła na pracu: źbirałasia jechać u Kijeŭ, ale načalstva napisała, što nie treba. Bačyła vakoł takich ža razhublenych: niechta nabyvaŭ pradukty, ale vielmi mała, nibyta nie vieryŭ u toje, što heta nadoŭha».
Na fota haryć aeraport «Antonaŭ», u jakim zachoŭvałasia «Mrija»
U noč z 24-ha na 25-ha lutaha maładziony vyrašyli zastacca doma.
Ania: «Kali my kłalisia spać u hetuju noč, pamiataju adčuvańnie: ty nastolki vymatanaja paśla stresaŭ za ceły dzień, što była adna dumka: nu, nie pračnusia bolš, dyk i ładna. Što ja zaraz zrablu? Ja prosta vielmi chaču spać».
Saša: «Ciapier, kali ja zhadvaju žyćcio davajennaje, za tydzień-dva da padziej, to razumieju, što pavietra vakoł było naelektryzavanaje mahčymaściu vajny, ale nichto nie chacieŭ u jaje vierahodnaść vieryć».
«Ruski padstreliŭ ukrainca, a biełarus rabiŭ pieraviazki»
Na druhi dzień evakuacyja z Hastomiela zrabiłasia ŭžo niebiaśpiečnaj — Ania i Saša pačali šukać padvał, dzie mahli b uładkavacca i schavacca na čas abstrełaŭ i prylotaŭ rakiet. Jany žyli ŭ novym kvartale «Pakroŭski», u 10-paviarchovaj vysotcy, ale jaje padvał akazaŭsia padtoplenym i ź vielmi nizkaj stolaj. U vyniku jany rušyli da susiedniaha doma — starejšaha piacipaviarchovika, što znachodziŭsia ŭ 200 mietrach. Tam u padvale znajšli ŭžo inšych ludziej.
ŽK «Pakroŭski» na aficyjnym sajcie zabudoŭščyka
Saša: «Ahułam u žyłym kvartale ŭładkavali try ci čatyry padvały. U našym było kala 50 čałaviek, kala siami dziaciej i adzin zusim hrudničok. Z adnaho boku my byli schavanyja našym 10-paviarchovym domam, ź inšaha była budoŭla — heta niejak supakojvała, što voś ty kryšačku niečym abniesieny, i avijaŭdar naŭrad ci na dom z našym padvałam adrazu pryjšoŭsia b».
Ania: «My ŭziali z saboj taki pachodny nabor — zaplečniki z rečami pieršaj nieabchodnaści. U pieršy ž dzień zakupilisia ježaj, ale zbolšaha to byli roznyja krupy, a praz paru dzion u nas užo nie było mahčymaści hatavać. Naš dom zaviazany na śviatło: kali jano źnikaje, to nie pracuje bojler i, adpaviedna, niama vady, plus nie pracuje plita. Aciapleńnie ž u našym domie adklučyli ŭvohule ŭ pieršy dzień vajny».
Saša: «Ale ŭ piacipaviarchovikach byli hazavyja plity, my paznajomilisia z susiedziami adtul i pieršy čas hatavali ŭ ich kvaterach: tam byli arhanizavanyja tak zvanyja «palavyja kuchni».
Spačatku ludzi prosta prynosili toje, što nazapasili ŭ chaładzilnikach. Kali hetyja pradukty skončylisia, to my chadzili ŭ kramu ŭ adnym z damoŭ: z nami ŭ ŽK žyła jaje kiraŭnica. Potym — u kramu ŭ 5-7 chvilinach: žylcy jaje ŭskryli i pa čarzie nabirali tam ježu.
Usie, mnie dumajecca, u dziacinstvie maryli zajści ŭ kramu i brać usio, što chočacca. Ale ŭ takoj situacyi ty traplaješ unutr i nie viedaješ, što ŭziać. Asabliva kali ty ŭ kramie bieź śviatła, pad nahami ŭ ciabie škło, a vakoł čujucca vybuchi».
Pad tualet u padvale byŭ vydzieleny adzin z pakojaŭ, jaki ŭ mirny čas pryznačaŭsia dla zachoŭvańnia rečaŭ i narychtovak žylcoŭ: tudy prosta pastavili viodry. Ale hałoŭnym fizičnym dyskamfortam stała nie heta, a lutaŭska-sakavickija marazy. U padvale zamiarzała navat vada, i ludzi na matracach, u kurtkach, pad niekalkimi koŭdrami ŭsio adno nie mahli sahrecca načami.
Saša ŭ padvale doma, dzie jany pražyli amal dva tydni
Ania: «Užo kali my evakujavalisia, ja vielmi bajałasia, što z abmierzłymi palcami mohuć być niejkija prablemy. Ale, na ščaście, usio narmalna».
Ania: «Pobač z nami, jak my ŭžo kazali, była budoŭla, i tam mieŭsia vuličny tualet, ale paśla taho, jak adzin z našych adyšoŭ u toj bok i jamu prastrelili nahu, tudy bolš nichto nie chadziŭ».
Saša: «Ruski padstreliŭ ukrainca, a biełarus, to-bok ja, rabiŭ pieraviazki. Heta zdaryłasia ŭ pieryjad asnoŭnaj žeści — z 1-ha pa 3-ha sakavika. Tady my amal nie vychodzili z padvała, tamu što vialisia bai, nad nami jeździli tanki».
«Dziciačaja placoŭka ŭ miasa paśla tankaŭ — usio, možna zdymać sieryjał dla Netflix»
Paśla taho, jak horad zaniała ruskaja armija, žylcy, z dazvołu vajskoŭcaŭ, razvodzili vohnišča na dziciačaj placoŭcy ŭ dvary i hatavali tam.
Saša: «My zrabili vialikuju pamyłku, pakinuŭšy častku praduktaŭ, što naciahali z kram, u kvaterach. I kali nas akupavali, usio, što było doma, užo stała nie našym. Kab vy razumieli: na momant našaj evakuacyi ŭ nas zastavałasia ježy na paru dzion, a humanitarku ŭ horad užo nie puskali, rasstrelvajučy mašyny z dapamohaj».
Byłyja studenty raskazvajuć, jak kankretna daviedalisia, što akupavanyja: susiedka, jakaja vyrašałasia jašče znachodzicca ŭ svajoj kvatery, spuciłasia da ich i paviedamiła, što jaje i ŭsich, chto zastavaŭsia doma, adpravili ŭ padvały.
Žančyna molicca ŭ padvale
Ania: «Jany ž pryjechali nočču, i dla mianie heta adna z samych jarkich načej tam va ŭspaminach. Ty słuchaješ vielmi hučny laskat husienic tankaŭ nad saboj, niejkija vybuchi. My spačatku paru dzion uvohule nie vychodzili z padvała, ale potym niekalki ludziej vyrašylisia pajści ŭ raźviedku».
Saša: «Ty pryadčyniaješ dźviery padvała i bačyš, što kala kožnaha padjezda stajać BTR-y, a ruskija sałdaty biehajuć pa leśvičnych pralotach. Dziciačaja placoŭka pry hetym u miasa paśla tankaŭ. Usio, možna zdymać sieryjał dla Netflix».
Vajskoŭcaŭ vielmi razdražniała, kali jany bačyli, što niechta karystajecca telefonami. Tak, u ludziej z susiedniaha padvała ich uvohule zabrali i raścisnuli tankam, tamu susiedzi Ani i Sašy ŭžo śpiecyjalna chavali techniku.
Saša: «Śviatło zusim źnikła niedzie na treci-čaćviorty dzień vajny, ale ŭ nas papiarednie atrymałasia zrabić hienieratar, i na im niedzie da 3-4 sakavika my mahli padzaradžać telefony, pakul ruskija nie zabrali i hienieratar».
«U akupacyi ludzi znachodzili ŭ sabie śmiełaść vykazać svajo mierkavańnie tym, chto staić nasuprać sa zbrojaj u rukach»
Uzajemadziejańnie z susiedziami ŭ krytyčnaj situacyi nahadała Hańnie i Sašy salidarnaść, jakaja achapiła biełarusaŭ u 2020 hodzie. Jany kantaktavali z usim ŽK, dastavali kankretnyja leki, kali heta było kamuści nieabchodna, — z dazvołu ruskich ludzi vychodzili na pošuki dadatkovaj ježy ci niejkich rečaŭ z doma.
Ania: «Ja šmat čamu navučyłasia tady va ŭkraincaŭ. Zrazumieła ich padychod da pravoŭ i svabody. Pamiataju situacyju, kali žančyn zahaniali ŭ padvał, a jany paprasili zabrać patrebnyja rečy doma. I voś dźvie ŭkrainki pry hetym prymusili maładych ruskich sałdat nieści hetyja pažytki ŭ padvał. I tyja sapraŭdy za imi pajšli.
Heta pakazvała moc ludziej: kaniečnie, jany staralisia nie vychodzić na kanflikt, kab nie naklikać biadu na ŭsich, ale ŭsio adno davali zrazumieć ahresaram: vam tut nie rady. U akupacyi ludzi znachodzili śmiełaść vykazać svajo mierkavańnie tym, chto staić nasuprać sa zbrojaj u rukach: adzin z mužčyn, u kvatery jakoha ŭtrymlivaŭsia paranieny ruski sałdat, napramuju skardziŭsia, što ŭ jaho zabrali dom, što jaho dzieci nie adčuvajuć siabie ŭ biaśpiecy».
Saša: «Niekatoryja z vajskoŭcaŭ u dyjałohach z ukraincami davodzili nam, što «vaš Zialenski va ŭsim vinavaty», i, kaniečnie, pra pomstu za Danbas. Častka kazała, što pryjšła vyzvalać ukraincaŭ».
Ania: «Mnie padałosia, što vajskoŭcy sami vyhladali krychu zapužanymi. Takimi, chto bajaŭsia zrabić lišni krok samastojna. Vidać, niejkich zahadaŭ datyčna nas tam nie było, tamu jany i pavodzili siabie nie tak žudasna, jak u inšych miescach».
Saša: «Ale z 3-4 sakavika jany pačali vyłamvać dźviery ŭ kvatery i vynosić adtul rečy. U nas skrali fotaaparat, hadzińniki, noŭtbuk. Mnie pašancavała, možna skazać: napiaredadni ja paprasiŭsia ŭ sałdata naviedać kvateru, jašče da ŭsich pahromaŭ, i zabraŭ adtul u čamadan sistemny błok ź ćviordym dyskam (tam było dzieviać hadoŭ majoj pracy ŭ roznych kirunkach — navukovyja pracy, fotazdymki) i ŭsiu simvoliku, zamataŭšy ŭ pled.
Kvatera Ani i Sašy paśla pahromaŭ ruskich
Ania:
«Što mianie ŭraziła ŭ našaj kvatery, kali my zavitali tudy paśla sychodu vajskoŭcaŭ ź ich impravizavanaj bazy ŭ našym ŽK, — ślady ad fistašak. Jany chadzili pa kvatery i łuzhali ich. Ja prosta ŭjaviła, jak jany niazmušana prahulvalisia, žavali fistaški i vybirali: «Hetuju techniku chaču, hetyja rečy nie chaču». Heta prosta siurrealizm niejki».
Vajskoŭcy ŭ ŽK — z kamier videanazirańnia
«Było baluča prajazdžać i bačyć pryhožy, cudoŭny zialony horad, z kučaj kaviarniaŭ, dzie my žyli, razburanym»
Adnym z samych strašnych momantaŭ hieroi nazyvajuć prylot miny ŭ piaci mietrach ad Sašy — jaho adkinuła hukavaj chvalaj i zasypała askiepkami. A taksama paśpiachovuju ŭ kancy, ale poŭnuju žachaŭ i vyprabavańniaŭ evakuacyju.
Napiaredadni 9 sakavika Sašy na telefon pryjšło sms-paviedamleńnie ad dziaržaŭnaj słužby pa nadzvyčajnych situacyjach sa śpisam haradoŭ Kijeŭskaj vobłaści, adkul budzie dazvolenaja evakuacyja, u tym liku tam byŭ Hastomiel.
Saša: «Evakuacyja pačałasia dla nas ranicaj 9 sakavika i skončyłasia 10-ha ŭ siem viečara. My pasiabravali z adnoj susiedkaj — u jaje ŭ adnoj ź niamnohich z ŽK ucaleła mašyna, i jana ŭziała nas z saboj. U samym pačatku my trapili ŭ vialiki zator na vyjeździe z horada. Pry hetym u nas nad hałavomi pracavała artyleryja, minamioty: z našaha ŽK stralali pa pazicyjach USU, išła bojka za Buču. Lotali viertaloty. Krychu prasunuŭšysia, my daviedalisia, što napieradzie padarvaŭsia ruski BTR i zabarykadavaŭ ruch. Što rabić? Na toj momant my i jašče try mašyny dajechali da Bučanskaj kałonii. U adnoj žančyny siamja žyła ŭ domie ŭ troch chvilinach ad taho miesca — jany dazvolili, kali jon ceły, tam pieranočyć. My raźbili ŭ tym domie akno i ŭvajšli.
Ale noč była strašnaj: litaralna ŭ 500 mietrach ad nas prylatała raz za razam. Zamiest nieba my bačyli čyrvonaje zaryva z dymam, vakoł usio hareła. Akramia taho, u samim domie było vielmi chaładno, chaładniej, čym u padvale. Praŭda, vybaru nie było: nie viartacca ž u akupavany ŽK».
Na nastupny dzień maładziony atrymali novyja sms-ki pra paŭtornuju evakuacyju. Im pryjšłosia znoŭ viartacca ŭ Hastomiel i jechać praź jaho ŭ bok Kijeva.
Saša: «Było baluča prajazdžać i bačyć pryhožy, cudoŭny zialony horad, z kučaj kaviarniaŭ, dzie my žyli, razburanym. Bačyć naš razburany ŽK i ruiny…»
ŽK «Pakroŭski» padčas vajny
U Kijeŭ jany ŭjechali litaralna za 10 chvilin da pačatku kamiendanckaj hadziny i akurat na apošniaj zaradcy: telefon vyrubiŭsia amal adrazu, jak jany zajechali ŭ stalicu.
Saša: «Ruchalisia my, kaniečnie, nie biez pryhod: naprykład, prabili koła pa darozie. Cudam raskručvali ŭsio i mianiali, a nad nami ŭ hety momant stajaŭ ruski sałdat z aŭtamatam, namiakajučy, što ŭ nas jość piać chvilin. Kali prajechali Irpień i vyjechali na Žytomirskuju trasu, tam pabačyli ruski hruzavik, jaki ŭ 300 mietrach ad nas źnianacku padarvaŭsia. Ale heta drobiazi ŭ paraŭnańni z tym, što ŭ nastupnyja dni evakuacyi mašyny mahli rasstrelvać».
Ania: «U Kijevie pracavali zapraŭki, kramy, i nam pryjšłosia nanoŭ pryzvyčajvacca da hetaha paśla apakaliptyčnaha Hastomiela, da taho, što vakoł šmat ludziej, da žyćcia. Navat da ciapła i ježy. Źniaŭšy ź siabie šmat słajoŭ adzieńnia ŭ kvatery siabroŭ, my prosta siadzieli i jeli-jeli i nie mahli najeścisia, tolki tam asensavaŭšy našu poŭnuju źniasilenaść.
A jašče paśla błokpastoŭ rasijskich było ščaściem ubačyć ukrainski ściah. Za čas, praviedzieny ŭ padvale, ja jašče bolš zbliziłasia z krainaj. Tam ja adčuła, što heta sapraŭdy moj druhi dom. I ŭkrainski ściah staŭ kaštoŭnaściu, jak i naš ściah. Tolki ŭbačyć jaho było dastatkova, kab cieła, narešcie, rassłabiłasia. Ale jano znoŭ, kaniečnie, napružyłasia, kali ŭvieś śviet pabačyŭ foty z Bučy… Mnie było vielmi soramna sa svajho boku, što ja ŭ toj momant vydychnuła: tamu što heta było choć i pobač vielmi, ale tam, nie sa mnoj. Ja adčuła palohku ad taho, što ludzi pamirali nie ŭ maim rajonie. Ad hetaha pačućcia nie pa sabie…»
Ukrainskaja stužka zamiest pojasa
«Varta kancentravacca na tym, što ŭ nas z ukraincami adny i tyja ž vorahi»
U Kijevie Ania i Saša prabyli paru dzion i paśla, pry padtrymcy Free Belarus Center, zmahli pryjechać u Varšavu, dzie znachodziacca i siońnia ŭ pracesie atrymańnia mižnarodnaj abarony dla lehalizacyi.
Ania: «Emihravaŭšy ŭ druhuju krainu, ciažka znoŭ znachodzić hlebu pad nahami. Plus jašče jość heta adčuvańnie, što ty nibyta nie tak mocna paciarpieŭ ad vajny, jak inšyja, ty niedastatkova maješ prava, kab znachodzicca tut, bo ty nie palak. I heta pačućcio, što ty niedastatkova niejki, pieraśleduje mianie. Jak ni kruci, my z krainy-ahresara jašče…»
Saša: «Asabista ja zaraz nie chaču saromiecca taho, što ja biełarus. Ja nie liču, što ja vinavaty pierad ukraincami. Jak i ŭsie biełarusy, jakija zmahalisia suprać režymu. Kali i vinavacić u niečym, to Łukašenku, Pucina, jabaciek…. Ja ž u svaje 23 hady zrabiŭ, zdajecca, usio, što moh. Dakładna bolš, čym mnohija. I zhubiŭ niamała».
Ania: «Usim, kaniečnie, varta zaraz kancentravacca na tym, što ŭ nas adny i tyja ž vorahi. I svaboda Ukrainy — heta adzin z hałoŭnych intaresaŭ u tym liku dla svabodnaj Biełarusi. I tamu važna pa miery mahčymaściaŭ dapamahać Ukrainie».
Alaksandr — aŭtar fotaprajekta «MADE IN BELARUS/MADE OF PAIN», aryhinały zdymkaŭ jakoha jon i ratavaŭ sa svajoj kvatery ŭ Hastomieli. Zaraz jon płanuje arhanizavać vystavu ŭ afłajnavych prastorach. Taksama ŭ płanach Ani i Sašy — praciah navučańnia pa prahramie Kalinoŭskaha i novyja fotaprajekty.
Hanna — na fotazdymkach dla prajekta Sašy.
Kab praciahvać svaju dziejnaść paŭnavartasna, Hanna i Alaksandr majuć patrebu ŭ novaj technicy, jakuju skrali ruskija vajskoŭcy, a taksama ŭ miedahladzie i dapamozie psichołahaŭ paśla ŭsiaho pieražytaha. Padtrymać aktyvistaŭ možna zadanaciŭšy pasilnuju sumu pa spasyłcy.
Čytajcie taksama:
«Na płoščy było šmat ludziej» — što kažuć vidavočcy ŭdaru pa Vińnicy?
Chto takija «Atam», «Siabro» i «Papik». Raskazvajem pra traich bajcoŭ z pałka Kalinoŭskaha, jakija, napeŭna, zahinuli
Prapahandysty na BT harujuć pa zahinułych na Danbasie dzieciach. Ale chto ich zabivaŭ i zabivaje?
