«Siońnia my čujem, što nas chočuć pieramahčy na poli boju. Što tut skažaš, chaj pasprabujuć. My ŭžo šmat razoŭ čuli, što Zachad choča vajavać z nami da apošniaha ŭkrainca. Heta trahiedyja dla ŭkrainskaha naroda, ale, padobna, usio da hetaha idzie. …
Usie pavinny viedać, što my pa vialikim rachunku surjozna pakul jašče ničoha nie pačynali. Pry hetym my nie admaŭlajemsia i ad mirnych pieramovaŭ. Ale tyja, chto admaŭlajucca, pavinny viedać, što čym dalej, tym składaniej im budzie z nami damaŭlacca», — skazaŭ rasijski prezident.
Adkaznaść za raźviazvańnie ŭzbrojenaha supraćstajańnia Pucin užo zvykła ŭskłaŭ na lidaraŭ zachodnich krain. Pa jahonych słovach, mienavita jany pačali hety kanflikt, padtrymaŭšy «dziaržpieravarot va Ukrainie ŭ 2014 hodzie».
Pry hetym Pucin nie vyklučyŭ, što padtrymka Ukrainy zachodnimi palitykami była tolki nahodaj. A na samaj ža spravie, maŭlaŭ, meta była inšaj: raźviazać kanflikt mienavita z Maskvoj, kab «pierajści da novaha etapu baraćby z Rasijaj», — i heta ŭdałosia.
Jon taksama zajaviŭ, što «Zachad užo prajhraŭ hetuju bitvu, pakolki pačatak śpiecapieracyi va Ukrainie staŭ pačatkam razhromu śvietaparadku, zasnavanaha na praviłach ZŠA, i pierachodu da šmatpalarnaha śvietu».
