Pa adukacyi inžynier (zakončyŭ dva politechničnyja instytuty — u Minsku i ŭ Taškiencie), Aleh Sudlankoŭ pačaŭ źbirać ekślibrysy z 1966 hoda. Ulubionaść u hrafičnyja vyjavy, jakija raskryvali intaresy, zacikaŭlenaści roznych uładalnikaŭ biblijatek, pryciahvali jaho mahnietyčna, dapamahali spaścihać tajamnicy knihaźbiralnictva.
Naradziŭsia Aleh Sudlankoŭ 8 maja 1940 hoda ŭ Chabaraŭsku, ale bolšaja častka jaho žyćcia źviazanaja ź Biełaruśsiu, Minskam. Sabraŭšy niekalki tysiač knižnych znakaŭ, Aleh Sudlankoŭ vybiraŭ cikavych jamu mastakoŭ, staraŭsia ŭklučać u svoj zbor tyja knižnyja znaki, jakija byli niečym admietnyja.
Aleh Sudlankoŭ byŭ arhanizataram, udzielnikam vystavačnych prajektaŭ.
Jon padtrymlivaŭ majstroŭ ekślibrysa. Arhanizavaŭ vydańnie ŭ Kijevie niekalkich knih biełaruskich knižnych hrafikaŭ — Hienadzia Viala, Ramana Sustava, Juryja Jakavienki. Dapamoh minskamu vydaŭcu Ale Źmijovaj vydać sieryju albomaŭ, pryśviečanych tvorčaści takich ekślibrysistaŭ, jak Hanna Cichanava, Arlen Kaškurevič, Mikoła Sielaščuk, Juryj Jakavienka, Hienadź Vial. Aleh Alaksandravič sustrakaŭsia, byŭ dobra znajomy z takimi lehiendami i stvareńnia knižnaha znaka, i jaho kalekcyjanavańnia, jak Siarhiej Farcinski, Lembit Łychmus, Jakaŭ Bierdzičeŭski, Aleh Łasunski, Valeryj Palikarpaŭ, Hienadź Vial, Fiodar Šurmialoŭ.
Paśla kalekcyjaniera zastałasia kniha — «Historyja biełaruskich knižnych znakaŭ XVI — XX stst.».
