Ilustracyjny zdymak
«Heta było majo pieršaje kachańnie»
Kaciaryna paznajomiłasia z Alaksandram u 2020 hodzie na pratestach va ŭniviersitecie, paśla ŭ ich chutka zaviazalisia adnosiny. Chłopiec byŭ starejšy za jaje na 6 hadoŭ, dziaŭčynie na toj momant było 20.
«Ja nikoli ŭ žyćcia nie ŭlublałasia. I ŭžo navat nie vieryła, što mahu. A tut jon. Pieršy raz my pabačylisia na studenckim zbory, abmiarkoŭvali, što nam treba rabić u situacyi, jakaja adbyvałasia ŭ krainie.
Nie viedaju, jak vam patłumačyć, ale my adrazu pahladzieli adno na adnaho, pačali ŭśmichacca, prabiehła mocnaja iskra pamiž nami. I heta jašče navat nie viedajučy, jak kaho zavuć.
Potym daviedałasia, što jon vučycca ŭ mahistratury. I jašče padumała, što ničoha sabie, vučony. Pamiataju, što kali razychodzilisia, prabiehła dumka ŭ hałavie, što mianie čakajuć ź im niejkija pryhody. Vielmi pryhožy chłopiec byŭ, naraschvat».
Jak kaža Kaciaryna, žyli jany razam z hetaj iskroj doŭhi čas. Časta bačylisia, flirtavali, ale ničoha dalej za heta nie zachodziła. Dziaŭčyna vielmi mocna zakachałasia, strymlivać svaich pačućciaŭ bolš nie mahła.
«Ja bačyła, što ja jamu nieabyjakavaja. Usie našyja siabry pytalisia, kali my pieraśpim, bo ŭžo nadakučyli tak chadzić i hladzieć adno na adnaho.
U mianie jašče była takaja dumka, što voś u jaho praca dziaržaŭnaja, a ja bolš u apazicyi kručusia. Jon, biezumoŭna, byŭ za pieramieny, ale achviaravać svaim žyćciom dziela hetaha nie chacieŭ.
Ilustracyjny zdymak
Adnojčy, paśla čarhovaha abmierkavańnia, što my, studenty, možam zrabić zaraz dla krainy, čym dapamahčy, ja jaho zaprasiła da siabie ŭ hości. Užo da hetaha času ja zaŭvažała, što jon baicca surjoznych adnosin. Ale i mnie tady ničoha takoha nie chaciełasia, bo nie viedała, jak składziecca majo žyćcio.
Jon tady da mianie pryjšoŭ, i my zanialisia seksam. Pryčym bieź jakoj-niebudź papiaredniaj kamunikacyi. Darečy, jon byŭ pieršym chłopcam u maim žyćci. Było adčuvańnie, što my nastolki «narazmaŭlalisia» i nastolki chacieli adno adnaho, što bolš nie mahli», — raskazvaje jana.
Paśla takoj sustrečy Kaciaryna i Alaksandr pačali sustrakacca čaściej, ale z kamunikacyjaj nie atrymlivałasia. Što chłopiec, što dziaŭčyna byli vielmi zaniatyja: vučylisia i pracavali.
«Tak my sustrakalisia na seks i viačeru da pačatku viasny 2021-ha, — kaža jana. —
Paśla ja pačała zaŭvažać, što jon maje niejki asablivy status va ŭniviersitecie. Z administracyjaj šmat razmaŭlaje, na dziaržaŭnych mierapryjemstvach byvaje. Nie vykazvajecca, prosta adsiedžvajecca, ale mianie heta, kaniečnie, zakranuła. Zakachanaść była macniejšaj, nie nadta źviartała ŭvahu na jaho spravy. Moža, treba było.
Razmaŭlali ź im, kazaŭ, što nie choča źjadžać z krainy. A mnie ŭžo było ciažka zastavacca ŭ Biełarusi, psichałahična ciažka. Jakim ža narkotykam jon dla mianie staŭ. Nikoli nie dumała, što možna być takoj zaležnaj ad čałavieka».
Tak para sustrakałasia da leta 2021-ha. Potym Kaciarynu pasadzili na 20 sutak za ŭdzieł u mitynhu. Kali jana vyjšła z Akreścina, vyrašyła, što budzie źjadžać z krainy. Joj vielmi chaciełasia pačuć, što Alaksandr taksama pajedzie ź joju, ale tak nie zdaryłasia. Chłopiec zastaŭsia ŭ Biełarusi.
«My sustrelisia paśla maich sutak. Ja skazała, što budu źjadžać, a jon prosta spakojna heta pryniaŭ. Ciapier razumieju, što adčuvała ŭ hetych adnosinach ja adna. U jaho da mianie, mabyć, ničoha nie było. Prosta seks», — tłumačyć dziaŭčyna.
Spačatku Kaciaryna pajechała na miesiac u adpačynak u Jeŭropu. Paśla dumała viarnucca ŭ Biełaruś, a tolki potym źjechać kančatkova.
«Pamiataju, jak ja sadžusia ŭ samalot da Maskvy, kab tam pierasadku zrabić, i razumieju, što ja jaho bolš nie ŭbaču, što ja nie viarnusia, — płača Kaciaryna. — Jak ža mnie było baluča, heta było majo pieršaje kachańnie.
Napisała jamu paviedamleńnie, što nie budu viartacca. Jon staŭ pytacca, čamu. Adkazała, što bajusia. Z taho času my i nie bačylisia, prajšoŭ hod. Dla mianie, kaniečnie, heta rasstańnie stała trahiedyjaj. Jon jašče niekatory čas niešta pisaŭ mnie, ale ja skazała, što nie treba, chaču zabycca pra heta ŭsio».
Zabyć atrymałasia ŭ Kaciaryny nie adrazu. Dziaŭčyna zmahła pieražyć takoje rasstańnie tolki praz paŭhoda.
«Viedajecie, da hetaha dnia ŭspaminaju, jak nam było kłasna. Jon mnie vielmi padabaŭsia, u jaho pavodziny nie chłopca, a mužčyny.
Za hety hod u mianie nikoha nie było. I ja ciapier jašče bolš bajusia ŭlublacca».
«U 2010-m na Płošču ciahnuła ja, a ŭ 2020-m jon mianie»
Irynie i Alaksandru (imiony źmienieny) 32 hady. Za apošnija niekalki hod jany pierajazdžali dva razy. Spačatku ź Biełarusi va Ukrainu, a potym adtul u Polšču.
Jany razam siadzieli na sutkach u 2020-m, pieražyli palitemihracyju i stali biežancami. Iryna kaža, paśla ŭsiaho hetaha jany dakładna nie razyducca. Takija pryhody tolki ŭmacavali ich adnosiny. Drobiazi, pa jakich jany mahli svarycca ŭ Minsku, adpali.
«Pamiataju, što ŭsio na temu ramontu nie mahli damovicca. Jaho my rabili piać hadoŭ, nie skončyli, źjechali. Stolki svarylisia! A ciapier mnie dastatkova taho, što muž žyvy i pobač. U nas značna palepšali adnosiny paśla ŭsiaho hetaha. Sens spračacca, što tam jakaja-niebudź łyžka niepamyta?» — dzielicca jana.
Ilustracyjny zdymak
Iryna paznajomiłasia sa svaim budučym mužam u 2006 hodzie ŭ letnim łahiery ŭ Jeŭpatoryi. Tady jany jašče byli padletkami. Kachańnie atrymałasia na ŭsio žyćcio.
Da 2021-ha para žyła ŭ hramadzianskim šlubie, ale z-za adjezdu vyrašyła raśpisacca.
«Niejak štamp u pašparcie nie byŭ patrebny. Što heta źmianiaje? A voś užo kali zrazumieli, što budziem źjadžać, vyrašyli raśpisacca. Chacieli heta zrabić 25 sakavika, ale data była zaniata, pajšli 24-ha. Jość siamiejny žart, što dzień niavoli — 24 čysła, a Dzień Voli — 25 sakavika», — uśmichajecca žančyna.
Malunak, jaki zrabiŭ Alaksandr dla Iryny. Fota: asabisty archiŭ
Taksama Iryna «pryvučyła» muža sačyć za palityčnymi padziejami ŭ krainie. Da znajomstva z žonkaj jon hetym asabliva nie cikaviŭsia. U 2010-m Iryna paciahnuła Alaksandra razam z saboj na pratesty.
«Tady spračalisia, ci treba iści na Płošču, — uspaminaje Iryna. — Sašu ideja nie padabałasia. Jon ličyŭ, što ničoha nie źmienicca ad taho, što my vyjdziem. Jaki sens? A ja nastojvała, što ŭsio roŭna treba. I jon pajšoŭ, kab pryhladać za mnoj. Ale ŭžo kali trapili na Płošču, to ja bolš kipišavała, a jon byŭ spakojny.
Dumaju, što na mianie paŭpłyvali historyi maich dziadoŭ, jakija byli represavanyja ŭ saviecki čas. Darečy, u tym ža 2010 hodzie ja pačała razmaŭlać na biełaruskaj movie. Ale doŭha nie pratrymałasia, chutka złamałasia. Zaraz da hetaha viartajusia».
U 2020-m na mitynhi Irynu ŭžo vioŭ Alaksandr. Adnojčy ich razam zatrymali.
«Heta było 4 kastryčnika 2020 hoda. My ź ludźmi stajali ŭ sčepcy, vielmi ciažka było vyciahnuć adtul kahości. Tady amapaŭcy skazali, što žančyny mohuć iści. A ja zastałasia. Pahladzieła na muža i tak vyrašyła. Sieli na 10 sutak razam.
U muža chraničny branchit, vielmi hučny kašal. Na Akreścina adno adnaho nie bačyli, ale ja čuła, jak jon kašlaje. Značyć pobač, žyvy. Paśla hetaha vypadku mienia bolš nikoli nie razdražniaŭ jaho kašal.
Było vielmi miła, kali muž zachacieŭ pieradać list sa svajoj kamiery ŭ maju. Na žal, mnie jaho addali tolki tady, kali ja vychodziła. Tam było niekalki radkoŭ, napisanyja ałoŭkam, na ahryzcy papiery. Takija słovy: «U mianie ŭsio dobra. A jak ty tam, miaŭ?» I namalavana maleniečkaje sardečka», — zhadvaje jana.
Nie atrymałasia tolki razam u Iryny i Alaksandra pierasiekčy ŭkrainska-polskuju miažu paśla pačatku vajny.
«U mašynie było adno volnaje miesca. Ja adpraviła muža, sama padumała, što ja dziaŭčynka, mianie padbiaruć. Tak i adbyłosia ŭ vyniku. Jechali čatyry dni. Tolki pierapisyvalisia, pytalisia, jak u kaho spravy.
Ja adčuvaju, što my budziem svarycca, kali pryjdzie čas viartacca ŭ Biełaruś. Jamu kamfortna ŭ luboj krainie, jon bolš kasmapalityčny. Ciaha da radzimy — heta pa majoj častcy. U mianie prosta jość płany ŭ novaj Biełarusi. Chaču, naprykład, vykupić aŭtazak, razmalavać jaho jaskravymi kolerami i pradavać u im chot-dohi. Kab takim čynam «vylačyć» u ludziach strach da ich. Muž padtrymlivaje takuju ideju, ale nakont viartańnia ŭ jaho jość sumnievy», — padsumoŭvaje žančyna.
«Zaŭsiody budzie momant spakusy, kab zaniacca seksam z kimści inšym»
Nadziei 38 hadoŭ. Jana źjechała ŭ ZŠA ŭ vieraśni 2021-ha. Siamja žančyny atrymała hrynkartu.
Dačka Nadziei pierajazdžać kateharyčna admoviłasia: jana skončyła adzinaccaty kłas i sabrałasia pastupać va ŭniviersitet. U vyniku muž zastaŭsia ŭ Biełarusi da momantu, pakul ich dačka nie stanie paŭnaletniaj.
«Tam dziejničajuć abmiežavańni pa terminach ujezdu pa hrynkarcie, treba było, kab niechta z nas abaviazkova trapiŭ u ZŠA. Pryčyna, pa jakoj ja vyrašyła pierajazdžać, — usie padziei, jakija adbylisia ŭ Biełarusi za apošnija dva hady. Adčuvała siabie ŭ niejkaj kletcy.
Ilustracyjny zdymak
Muž pracuje doktaram u Biełarusi, poŭnaja zahružanaść zaraz. I pracu jamu ciažka pakinuć, tamu pajechała ja», — tłumačyć Nadzieja.
Za hetyja dzieviać miesiacaŭ, što jana nie bačyłasia z mužam, ich adnosiny značna pahoršali. Na ich paŭpłyvała adsutnaść seksu.
«Za hety čas zdarovamu čałavieku možna z hłuzdu źjechać, — kaža jana. — Ciažka zachoŭvać viernaść. Zaŭsiody budzie momant spakusy, kab zaniacca seksam z kimści inšym. Ja skazała mužu, što kali jon z kimści pieraśpić, to ja navat pra heta viedać nie chaču, niachaj u hetym płanie tolki hałavu na plačach maje. Heta ja ab tym, što treba zaścierahacca. Mabyć, tut navat mužčynu ciažej.
Sama ja žyvu ŭ nievialikim horadzie, dzie šmat relihijnych ludziej, i kali ja pajdu hulać, to heta adrazu stanie viadoma miascovamu hramadstvu. Nie chaču, kab hladzieli kosa. Tym bolš spadziajusia, što ŭžo praź niekalki miesiacaŭ my z mužam ubačymsia i budziem žyć razam».
Druhaja prablema, jakaja ŭpłyvaje na adnosiny, — adsutnaść paŭnavartasnaj kamunikacyi. Pamiž Biełaruśsiu i ZŠA vialikaja roźnica ŭ časie, taksama byvaje drennaja suviaź.
«U cełym my zaŭsiody na suviazi ŭ Telehramie. Stelefanavacca možam u lepšym vypadku raz na tydzień, ale zvyčajna radziej. U mianie tut dźvie pracy, a muž doktar, u jaho šmat źmien. Prosta starajusia niejak adklučycca i dumać, jak jano budzie, kali jon pryjedzie. Žyvu ŭ nadziei na chutkuju sustreču.
Ja vielmi siamiejny čałaviek, nie chapaje taktylnaści. Mnie važna abdymacca. Tut hramadstva zusim inšaje, možna znak na siabie paviesić, što tabie heta treba, i ŭsie navokał buduć padychodzić abdymać. Ale heta nie toje, nie siamja. Nie chapaje być u asiarodździ ludziej, jakim ja daviaraju i lublu. Heta nijak nie kampiensuješ», — raskazvaje jana.
Pakul Nadzieja nie dumała pra toje, što na adlehłaści jany z mužam mohuć razyścisia. Jana ličyć, što ź imi takoje nie adbudziecca. U ich vialiki staž adnosin — žančyna paznajomiłasia z budučym mužam, kali była padletkam. Jana viedaje jaho ŭžo 23 hady.
«Viadoma, my nie zastrachavanyja ad hetaha. Ja ŭlublivaja, ale moj muž — adziny čałaviek, jaki moža być. Dla taho, kab rasstacca sa mnoj, u jaho pavinny być vielmi surjoznyja adnosiny. Mohuć być volnaści, ale na ich mnie ŭsio roŭna. Mnie dastatkova taho, što ja nazyvaju jaho svaim mužam, a jon nazyvaje mianie svajoj žonkaj. Ja nie chaču zavodzić nijakich inšych adnosin, tamu što hetyja mnie darahija.
Ja nie viedaju, ci padabajecca majmu mužu pryjazdžać siudy, ale jon źbirajecca», — kaža jana.
Adnosiny z dačkoj ŭ Nadziei taksama niaprostyja. Dziaŭčyna choča, kab maci była pobač ź joj.
«Dačka — składany padletak, nie viedaju, ci razumieje jana maje arhumienty, čamu ja tut, a jana tam,
— pieražyvaje žančyna. — Viadoma, ja chacieła b, kab jana była tut. U Biełarusi ŭ jaje bojfrend, mahčyma, jašče tamu jana zastajecca tam. Spadziajusia, jana zrazumieje i daruje mnie. Ja heta ŭsio rablu dla taho, kab u jaje byŭ šaniec niešta źmianić u žyćci. Nie chaču, kab jana ŭpierłasia ŭ toje, što mianiać niešta chočacca, a mahčymaści niama».
Nie pryniali vybar Nadziei i jaje svajaki. Žančyna kaža, što jany nie razumiejuć jaje matyvy.
«Dla mianie heta byŭ varyjant nie padtrymlivać toje, što adbyvajecca ŭ Biełarusi, — tłumačyć jana. — Rodnyja miarkujuć, što ja niapravilna zrabiła. Kažuć, treba žyć u siamji».
Čytajcie taksama:
«U maim asiarodździ šmat ludziej, u jakich elemientarna niama seksu miesiacami, a to i hadami»
U Biełarusi antyrekord naradžalnaści. Spytali ŭ maładych ludziej, čamu jany nie hatovyja da dziaciej
