Andrej Darachovič. Fota z sacsietak
U telehram-kanale siłavikoŭ paviedamlajecca, što da ich «źviarnulisia navučency adnaho minskaha kaledža, u jakim vykładčyk historyi sistematyčna ŭkaraniaŭ im svaje nacysckija pierakanańni». U paście jość fota z Andrejem Darachovičam, dzie jon trymaje knihu «Kalinoŭski na Svabodzie», a taksama zdymki maleńkaha dziciaci ŭ mašynie i Andreja, miarkujučy pa ŭsim, nibyta na mitynhu. Paznačana, što da jaho ŭ pravaachoŭnikaŭ «poŭny bukiet pretenzij: udzieł u pratestach, rehistracyja ŭ zabaronienym bocie «Pieramoha», uciahvańnie dziaciej u niezakonnyja akcyi».
Taksama vykłali «pakajannaje videa», dzie Darachovič raskazvaje, što «ŭdzielničaŭ u demanstracyi i, tak atrymałasia, što ŭziaŭ z saboj jašče i niepaŭnaletniaje dzicia, kliknuŭ na płan «Pieramoha».
Andreju Darachoviču 31 hod, apošnija dva jon pracavaŭ u minskim linhvahumanitarnym kaledžy, vykładaŭ historyju Biełarusi, suśvietnuju historyju, vioŭ fakultatyvy pa ideałohii. U piedahoha dvoje maleńkich dziaciej — syn naradziŭsia ŭ 2017-m hodzie, dačce jašče niama i hoda.
U sacsietkach maładoha čałavieka, akramia siamiejnych, šmat fota pryrody, biełaruskich pomnikaŭ architektury, histaryčnych miescaŭ. Pra toje, što dla jaho važnyja kultura i historyja krainy, raskazali našym žurnalistam jahonyja studenty.
Studenty: «Mnohim zamianiaŭ baćku, historyju viedaŭ dzivosna»
Mikałaj (imia źmieniena) — pieršakurśnik, u jaho Darachovič vioŭ historyju i fakultatyŭ pa ideałohii. Chłopiec raspaviadaje, što ŭ paniadziełak 16 maja ŭ kaledž pryjšli nieviadomyja ŭ cyvilnym adzieńni i zabrali vykładčyka na vačach u studentaŭ.
— Byŭ siomy ŭrok, dva čałavieki bieź nijakich apaznavalnych znakaŭ prajšli praz vachtu, skazali, što jany «z orhanaŭ» i nie abaviazanyja nikomu pradstaŭlacca. Darachoviča znajšli na druhim paviersie, prosta ŭziali i vyvieli kudyści. Usio heta bačyli i nie mahli zrazumieć, što adbyvajecca, pryniać hetuju navinu. Vykładčyki nas jašče supakojvali spačatku: «Nie chvalujciesia, usio dobra, jaho niama prosta pa siamiejnych abstavinach».
Pa słovach Mikałaja, studenty historyka lubili i pavažali.
— Jon vydatny čałaviek: vietlivy, historyju viedaŭ dzivosna i cikava vykładaŭ, sapraŭdy byŭ prafiesijanałam, nikoli nikomu ničoha nie naviazvaŭ — raskazvaŭ usio pa faktach. Usim dapamahaŭ, kali što-niebudź zdarałasia, — apisvaje małady čałaviek. — Jon byŭ apazicyjnych pohladaŭ, ale nikoli ich nie tranślavaŭ. Moh redka zvoddal praskočyć niejki žart, ale chiba što pa temie historyi. A tak nikomu nie naviazvaŭ mierkavańnie, u adkrytuju ničoha nie kazaŭ.
Z-za pazicyi z mnohimi kalehami, pa słovach Mikałaja, u Darachoviča byli napružanyja adnosiny.
— Mnohija jaho, skažam tak, nie padtrymlivali — danosili na jaho administracyi, tam jaho pastajanna vyklikali na hutarki. Niekalki tydniaŭ tamu jon razmaŭlaŭ z nastaŭnicaj ruskaj movy, taja niešta skazała pra prezidenta, jon žartam: «Moj prezident u Litvie». I jana pabiehła da dyrektara, jaho znoŭ vyklikali. Nu i ananimna chtości na jaho napisaŭ danos, — raskazaŭ małady čałaviek.
Fota z sacsietak Andreja Darachoviča
«Ananimka» źjaviłasia praź niekalki dzion paśla incydentu, dadała Alaksandra (imia źmienienaje), studentka druhoha kursa hrupy, u jakoj Darachovič byŭ kurataram.
— Napisali, nibyta jon nie tych palityčnych pohladaŭ, naviazvaje dzieciam svajo mierkavańnie, naviedvaje šmat mitynhaŭ i naohuł žudasny čałaviek. Ale ŭ našaj hrupy z Andrejem Iharavičam byli vielmi dobryja adnosiny. Usie baćki jaho viedali, maksimalna padtrymlivali, kazali, što nam vielmi pašancavała, što ŭ nas taki vykładčyk, što jon daviadzie nas da kanca kaledža i zastaniecca potym nam siabram. Jon i dobra vioŭ svoj pradmiet, i ź im možna było pra niešta pahavaryć pa-za ścienami kaledža.
— My naviedvali muziei, prosta hulali ŭ parkach, jeździli ź im na błakitnyja aziory, na bajdarki — jon šmat kudy nas vaziŭ. Tyja ž kuratarskija hadziny — my abmiarkoŭvali dastatkova roznyja temy, ale pra palityku nie havaryli. Naša hrupa mahła spakojna pajści paśla zaniatkaŭ ź im pajeści picu, my razumieli adzin adnaho z paŭsłova. Ciapier usie za jaho chvalujucca. U mnohich našych dziaŭčynak niama baćkoŭ, i jon im vielmi mocna ich zamianiaŭ. Vučni kažuć, što z-za jaho i chaciełasia chadzić u kaledž, — jon zaradžaŭ pazityvam.
Fota z sacsietak Andreja Darachoviča
Vučniaŭ šakavali pasty ŭ tielehram-kanale HUBAZ. Jany kažuć, što fatahrafija. na jakoj Andrej nibyta na mitynhu, — niesapraŭdnaja.
— My razumieli, što jaho prymusili zapisać heta videa — sam by jon nikoli takoha nie skazaŭ. Jak minimum adna fatahrafija — dzie jon u akularach — fatašop. My bačyli padobnaje fota, i vielmi mnohija detali nie sychodziacca. Fota z knihaj i videa — u adnolkavych kašulach, mienavita ŭ hetaj kašuli jaho vyvodzili z kaledža, tam taki ž prabor vałasoŭ. Tamu my dumajem, što fota z hetaj knihaj było zroblena paśla zatrymańnia.
Fota z tielehram-kanała HUBAZ
Hrupie, kaža Alaksandra, u administracyi rastłumačyli, što Darachovič zvolniŭsia ŭ toj ža dzień sam, ciapier u ich novy kuratar.
— Skazali, što jon pryjechaŭ u toj ža dzień pozna ŭviečary, napisaŭ zajavu pa ŭłasnym žadańni, tamu što ŭ jaho niejkija prablemy ŭ siamji, i ŭsio. Naviazvali nam, što ničoha nie zdaryłasia i jon chutka vyjdzie na suviaź, prasili jamu nie pisać, kazali: «U jaho dobry vopyt vykładańnia, jon daloka pojdzie». Pałova kaledža bačyła, jak jaho vyvodzili, a jany ŭsio roŭna kažuć pra siamiejnyja abstaviny.
Mama adnoj sa studentak: «Raskazvaŭ pra najpryhažejšyja miescy ŭ Biełarusi»
U Viktoryi (imia źmieniena pa prośbie surazmoŭnicy) dačka vučycca na pieršym kursie liceja, Andrej Darachovič taksama vioŭ u jaje pradmiety. U žančyny pytańniaŭ da jaho nie było — naadvarot, jana čuła tolki dobryja vodhuki pra zaniatki ad dziciaci, a paśla zatrymańnia taja była vielmi zasmučanaja.
— Ja bačyła, što majo dzicia płakała. I pra hetaha vykładčyka ja čuła nie raz jašče da hetaha ŭsiaho, viedaju, što jaho vielmi lubili, što jon vielmi cikava vykładaŭ historyju. Jon im raspaviadaŭ pra najpryhažejšyja miescy ŭ Biełarusi — voś jany źbiralisia ź im jechać na ekskursiju ŭ Halšanski zamak, ale ŭsio z nadvorjem nie šancavała.
Na ŭrokach ničoha taho, što ŭ nas zabaroniena kazać, jon dzieciam, naturalna, budučy niedurnym čałaviekam, nie kazaŭ. Viedaju, što na słychu zaŭsiody było jaho proźvišča, tamu što jon padabaŭsia jak piedahoh. Kab vy razumieli, u ich historyju i ideałohiju viaduć niekalki čałaviek, samyja najlepšyja vodhuki ja čuła tolki pra jaho: što jon małajčyna, što tolki na jaho ŭrokach možna narmalna i cikava siadzieć.
Andrej Darachovič. Fota z sacsietak
Viktoryja adznačaje, što ŭ baćkoŭskim čacie padobnyja temy nikoli nie abmiarkoŭvajucca i jana nie viedaje, jak astatnija baćki stavilisia da Darachoviča. Administracyja kaledža dla ich situacyju nie kamientavała.
— Ci moh chto-niebudź z baćkoŭ stavicca drenna da hetaha vykładčyka, ja nie viedaju, ale takija, [jakija padtrymlivajuć dziejučuju ŭładu], dakładna jość. Heta ja dakładna viedaju, tamu što dačka raspaviadała, jak siarod dziaciej byli razmovy ab situacyi pamiž Rasijaj i Ukrainaj, i ŭ ŭ niekatorych siemjach heta padtrymlivajuć, — patłumačyła žančyna i dadała, jak sama stavicca da taho, što zdaryłasia. — Mnie ad usiaho, što zaraz adbyvajecca, vielmi sumna i baluča. Usie vydatna razumiejuć, što adbyvajecca ŭ krainie. Usio heta vielmi sumna.
Kiraŭnictva: «Narmalna pracavaŭ, nijakich pretenzij nie było»
U administracyi kaledža žurnalistu adkazali, što Darachovič tam bolš nie pracuje. Sakratarka admoviłasia kamientavać, što adbyłosia.
— Jon zvolniŭsia sam. Čamu [zvolniŭsia], ja abaviazanaja tłumačyć? Napisaŭ zajavu i zvolniŭsia, — patłumačyła sakratarka ŭstanovy. — [ Ci ŭsio ź im u paradku], ja nie mahu viedać: jon nie naš rabotnik. Kali b jon byŭ našym rabotnikam, ja b cikaviłasia, my b padymali tryvohu, — raskazała supracoŭnica pra byłoha kalehu.
Taćciana Ščyrakova, vykanaŭca abaviazkaŭ dyrektara, taksama paćvierdziła, što Darachovič zvolnieny. Pa jaje słovach, jaho nie zatrymlivali ŭ ścienach kaledža.
— Narmalna pracavaŭ, što my možam ab im skazać. Jak da jaho stavilisia dzieci — pytajciesia ŭ ich, a ŭ nas nijakich pretenzij nie było. Jon zvolniŭsia pa ŭłasnym žadańni, pa pahadnieńni bakoŭ 16.05.
— Ale ž jaho vyvieli z ustanovy, heta bačyli ludzi.
— Ničoha jaho nie vyvieli. Ja nie viedaju, chto bačyŭ. Bolš ničoha nie mahu vam kazać, — śćviardžaje dyrektarka. Pa jaje słovach, ab zatrymańni byłoha kalehi ničoha nie viadoma.
Nam pakul nie ŭdałosia źviazacca ź blizkimi i znajomymi Andreja, a taksama datelefanavacca ŭ CIP na Akreścina, dzie, pa słovach navučencaŭ, jaho ŭtrymlivajuć. Pra heta padletkam raspavioŭ jahony siabar.
Na «pakajannym videa» sam Darachovič kaža, što zatrymany supracoŭnikami milicyi, a ŭ telehram-kanale siłavikoŭ 19 maja paviedamlałasia, što na praciahu 10 sutak śledčyja buduć vyrašać, ci jość u dziejańniach maładoha vykładčyka «kryminalny skład».
