Alina Nahornaja i Ihar Słučak.
«Biełaruskaj movy ŭ Biełarusi bolš nie stanovicca, dyskryminacyja pa moŭnaj prykmiecie praciahvajecca. Pa-biełarusku ŭsio jašče niemahčyma aformić kartku, atrymać adukacyju, uładkavacca na pracu, zamović tavary z anłajn-kramy. Biełaruskaja mova sama pa sabie nie źjavicca ŭ zakanadaŭstvie, na šyldach, u kramach, na staronkach sajtaŭ, u spravavodstvie dziaržaŭnych ustanoŭ, u sporcie i hetak dalej. Tamu my i zapuskajem kursy, dzie navučym prasoŭvać źmieny ŭ zakanadaŭstva i dasyłać aficyjnyja zvaroty», — tłumačać patrebu akademii aktyvisty.
Kurs budzie prachodzić u anłajn-farmacie. Padać zajaŭku na jaho možna tut. Kolkaść miescaŭ abmiežavanaja.
Nie tak daŭno Ihar Słučak i Alina Nahornaja taksama vypuścili knihu «Abaronim viosku», jakaja zaklikanaja dapamahčy dasyłać piśmiennyja zvaroty čynoŭnikam dla vyrašeńnia miascovych prablem. Pryčym rabić heta tak, kab jany nie byli praihnaravanyja.
Čytajcie taksama:
Daktary nie vieryli, što hety minčuk budzie chadzić paśla komy, a jon staŭ dyrektaram sałona pryhažości, jaki naviedvajuć Bahinskaja i Sieviaryniec
