Archiŭnaje fota Siarhieja Hudzilina
— Dźmitryj Ivanavič, niejak vy zusim vypali ź infarmacyjnaha pola…
— Tak inšyja palityki ŭžo vyjšli na pieršy płan, inšyja asoby! Kožnamu — svoj čas.
— Vy ŭžo zusim pa-za palitykaj?
— U nas u palitycy pa vialikim rachunku zaŭsiody byŭ tolki adzin čałaviek. Astatnija sprabavali tudy ŭvajści, ale im nie dali takoj mahčymaści. Prosta ŭvajści ŭ palityku tut ni ŭ kaho nie atrymajecca, treba šukać niejkija niestandartnyja chady.
— Jak aceńvajecie toje, što zaraz adbyvajecca ŭ krainie?
— Nu, usio toje ž samaje, što było i dziesiać, i piatnaccać hadoŭ tamu. Ja nie baču, kab niešta pamianiałasia. Prosta pryjšli novyja ludzi z novymi ambicyjami. A pa hałavie jany atrymlivajuć sapraŭdy hetak ža, jak i my ŭ svoj čas. I pad kryminalnyja spravy traplajuć, i ŭ turmy. Usio, jak i było.
— Vy kaliści mnie na pytańnie: «Ci nie škadujecie, što ŭ adzin vydatny momant pajšli ŭ palityku?» — adkazali: «Škaduju, što byŭ durnym»…
— Ja prosta nie viedaŭ, što za ŭsim hetym budzie. Dumaŭ, u našaj krainie ludzi na samaj spravie mohuć niešta źmianić, vyrašyć. Ale akazałasia, što heta nie tak. Tamu pryznaju: byŭ zanadta naiŭny. Usia enierhija, usio zdaroŭje, usie srodki, jakija byli mnoj patračanyja na dasiahnieńnie mety, — heta było nie toje kab marna… Heta vopyt. Choć i kažuć, što na pamyłkach vučacca, ale lepš usio ž vučycca nie na svaich, a na čužych.
— Jak u vas sa zdaroŭjem? Pytajusia, tamu što vy i ŭ turemnym špitali ŭ krytyčnym stanie byli, i paśla kałonii doŭha adnaŭlalisia…
— Lepš, čym raniej. Ale ja šmat zajmajusia saboj. A jašče sabaki, palavańnie, rybałka — budziem kazać, adciahvajusia ad rečaisnaści.
— Karanavirus nie začapiŭ vas?
— Dziakuj Bohu, nie. Pryščepki nie rabiŭ.
— Byŭ čas, kali vy maryli stvaryć partyju pracoŭnych…
— Aha, ja i prezidentam taksama maryŭ stać. Heta z adnoj i toj ža pieśni (śmiajecca). Nie pryjšoŭ jašče čas dla pieramien. Hladzicie na Rasiju, na Maskvu — adtul usio pieramieny pryjduć, i ŭ Biełaruś u tym liku. Dumaju, jašče hadoŭ piać Pucin dakładna budzie pravić. Tak što rabicie vysnovy. Jak kaža ekanamist Jarasłaŭ Ramančuk, zapasajemsia papkornam, bieražom niervy i zdaroŭje. Darečy, ździviŭsia, kali daviedaŭsia, što Ramančuk u Kijeŭ źjechaŭ. My ź im u apošni čas amal kožny dzień razmaŭlali…
— Da jaho ź pieratrusam prychodzili, i litaralna na nastupny dzień jon pryniaŭ rašeńnie źjechać.
— Mabyć, vyrašyŭ nie ryzykavać… Ja nie asudžaju, ale i nie padtrymlivaju tych, chto ciapier prymaje rašeńnie źjechać z krainy. Heta asabisty vybar. Kožny vyrašaje svoj los jak moža. Chtości, chto bolš łajalny, prystasujecca. A chto nie moža — źjazdžaje.
— Adzin čas vy siabravali ź Mikałajem Statkievičam. Zaraz listy jamu pišacie?
— U apošni čas nie. A kali byŭ na svabodzie — viadoma, my razmaŭlali. Mikałaj Viktaravič — jon ža dynazaŭr u palitycy! Jon vydatna viedaŭ, čym usie zakončycca, tamu i išoŭ naprałom. Jon, možna skazać, jak Žanna d'Ark dla Biełarusi. Dočki ŭ jaho ŭ Hiermanii, praź dziaciej nacisnuć na jaho praktyčna niemahčyma. Tamu jamu ŭ hetym płanie, moža, i lahčej, čym niekatorym inšym…
— Kali nie sakret, čym zaraz na žyćcio zarablajecie? Viedaju, što jašče paru hadoŭ tamu zajmalisia budaŭnictvam…
— Pavoli zarablaju, niešta budavaŭ. Padrabiazna nie chaču raspaviadać. Zajmajusia kamiercyjnymi prajektami.
Budaŭnictva ciapier — sprava ryzykoŭnaja i nie vielmi aktualnaja. Vy ž bačycie, što robicca: ceny rastuć, dachody ŭ ludziej padajuć, usio šyvarat-navyvarat. Budaŭniki mnohija źjazdžajuć ź Biełarusi — ci ŭ Polšču, ci ŭ Rasiju, tut mała chto zastajecca.
— Jak u vas u asabistym žyćci? Dzieci, unuki?
— Unukaŭ jašče niama! Małodšy syn užo ŭ piaty kłas pajšoŭ. Starejšy skončyŭ univiersitet — histfak, atrymlivaŭ stypiendyju. Praŭda, ciapier nie pa śpiecyjalnaści praca — skazali, lišak nastaŭnikaŭ, jon apynuŭsia nie patrebny. Ale pracu znajšoŭ. Tak što ŭsio bolš-mienš u mianie. I dziakuj Bohu!
***
Eks-kandydat u prezidenty Dźmitryj Us byŭ pryznany vinavatym u arhanizacyi masavych biesparadkaŭ u Minsku 19 śniežnia 2010 hoda i asudžany na piać z pałovaj hadoŭ pazbaŭleńnia voli ŭ kałonii ŭzmocnienaha režymu, atrymaŭ invalidnaść, byŭ vyzvaleny 1 kastryčnika 2011 hoda na padstavie ŭkaza Alaksandra Łukašenki ab pamiłavańni. Pa słovach Usa, prašeńnia ab pamiłavańni jon nie padavaŭ.
Praź niekatory čas paśla vybaraŭ Dźmitryj Us začyniŭ svoj vydaviecki biznes i pieraklučyŭsia na inviestprajekty i ŭźviadzieńnie administracyjnych budynkaŭ.
