Siońnia ŭ 10.45 u momant vychadu z elektryčki na stancyi «Minsk-Paŭnočny» była zatrymanaja hrupa piensijanieraŭ. Zatrymlivali ludzi ŭ cyvilnym. Piensijaniery ŭ elektryčcy čytali biełaruskija knihi — heta była akcyja ŭ padtrymku biełaruskaj movy. Zatrymanych dastavili ŭ Zavodskaje i Partyzanskaje RUUS.
Pravaabaroncam udałosia vyśvietlić imiony niekatorych zatrymanych: Natalla Ivanisava (1946), Śviatłana Łaziebnikava (1961), Iryna Novik (1961), Halina Hulankova, Natalla Ahiejčyk (1960), Alena Vasiljeva (1955), Aksana Karatava (1954), Taćciana Šymanskaja (1961), mahčyma, taksama Raisa Aleckaja, Ina Žakovič, Alena Zaścienčyk, Luboŭ Kučynskaja, Alena Lebiadzinskaja, Viera Paršak.
U śpisie zatrymanych siońnia ad «Viasny» jość 75-hadovaja Natalla Leanidaŭna. Jaje spynili na stancyi Ždanovičy, pasadzili ŭ mikraaŭtobus, adtul advieźli ŭ RUUS, a potym i ŭ sud Zavodskaha rajona Minska.
Jaje aštrafavali pa artykule 23.34 KaAP na 25 bazavych (725 rubloŭ) i adpuścili dadomu.
U sudzie žančyna skazała, što ŭ toj elektryčcy nie jechała, u akcyi nie ŭdzielničała, viartałasia z domu za horadam, dzie žyvie.
Litaratura biełaruskich piśmieńnikaŭ u jaje sumcy była.
— Tam było nasieńnie na rasadu i knihi biełaruskich piśmieńnikaŭ i paetaŭ: Nił Hilevič, Vasil Vitka, Artur Volski. Supracoŭnik u RUUS skazaŭ, što ŭsio heta — apazicyjnaja litaratura. Spytaŭ, čamu ja cikaŭlusia joj. Ja skazała, što žyvu ŭ Biełarusi — čamu ja nie mahu joj cikavicca? — raspaviała jana Tut.by.
Sa słoŭ žančyny, u pratakole zapisana, što piensijaniery byli ŭ bieł-čyrvona-biełaj vopratcy, kryčali «Žyvie Biełaruś» i brali ŭdzieł u niesankcyjanavanym mierapryjemstvie.
