«U nas u Maładziečnie ŭ Śviata-Uśpienskaj carkvie panichidu ab spačynie možna zamović na hod napierad. Pry hetym za aptovuju zamovu, jak u najlepšych kramach, praduhledžanaja źnižka. Tak, adnarazovaja licija abydziecca prykładna ŭ 10 rubloŭ, licija na paŭhoda — kala 45, na hod — 90 rubloŭ. Ad čaho zaležać rascenki na panichidu?» — z takim pytańniem źviarnuŭsia da nas čytač z Maładziečanskaha rajona, jaki pabačyŭ tabličku ŭ carkvie z «sumami rekamiendavanych achviaravańniaŭ».
Spačatku raźbiaremsia, što takoje panichida i što budzie adbyvacca ŭ carkvie paśla taho, jak vy zapłacicie adpaviednuju sumu.
Panichida — heta asablivaja słužba, jakaja słužycca paśla śmierci čałavieka. U pravasłaŭnaj tradycyi panichida słužycca ŭ pieršy dzień paśla śmierci, na treci dzień, na dziaviaty, sarakavy. Padčas słužby śviatar pramaŭlaje imiony pamierłych, jakija pieradajuć jamu ŭ zapiskach.
Kali čałaviek zamaŭlaje panichidu na paŭhoda ci na hod, imiony, jakija jon ukazaŭ u zapiscy, pierapisvajucca ŭ asobny sšytak. I štodzień, ciaham hodu, śviatar padčas licii (licija — heta skaročanaja viersija panichidy) abaviazkova pramaŭlaje imiony ludziej, jakija ŭkazanyja na zapiskach, raskazaŭ «Našaj Nivie» ajciec Mikałaj, jaki słužyć u Śviata-Uśpienskaj carkvie ŭ Maładziečnie.
«Takija zapiski možna pieraličyć na palcach, vielmi mała ludziej, jakija hatovyja adrazu zapłacić 90 rubloŭ. I heta niapraŭda, što, jak vy vykazalisia, «optam» zamović malitvu možna tolki pa pamierłych. Kali łaska, možacie napisać zapisku i ab zdaroŭi», — patłumačyŭ ajciec Mikałaj.
Ceny ŭ cerkvach adroźnivajucca, ale kali śviatar admovicca adpieć biaspłatna, u jaho buduć vializnyja prablemy
Pres-sakratar Biełaruskaha ekzarchata RPC Sierhij Lepin patłumačyŭ, što pravilna havaryć nie pra «ceny», a pra «rekamiendavanyja pamiery achviaravańniaŭ».
«Ich vyznačaje Jeparchijalnaja rada, — kaža ajciec Sierhij Lepin, jaki i sam słužyć u carkvie ŭ Rakavie Vałožynskaha rajona. — I zaležać pamiery achviaravańniaŭ ad miascovaści, dzie raźmieščanaja carkva. Raźličvajucca achviaravańni pry płanavańni parafijalnaj ekanomiki. Nastajaciel carkvy prahnazuje, što voś u mianie ŭ hetym hodzie pavinna adbycca 20 chreśbin, 2 viančańni i 25 pachavańniaŭ. Sychodziačy z hetaha, vyznačajecca prykładny pamier achviaravańniaŭ. Čym dalejšaja carkva ad horada, čym mienšy prychod, tym košty tam buduć tańniejšyja. Upłyvaje na košty achviaravańniaŭ i ekanamičnaja situacyja krainy ŭ cełym. Ale pamiery achviaravańniaŭ zaležać nie tolki ad ekanomiki, ale i ad kultury ludziej. U ludziej roznyja ŭjaŭleńni pra achviaravańni, ale čałaviek našaj kultury taki: pakul sam nie paprosiš, nichto tabie hrošaj nie daść», — raskazvaje śviatar.
Sierhij Lepin udakładniaje, što płacić za tyja ž panichidy zusim nieabaviazkova.
«Zrazumieła, što ŭ ludiej byvaje roznaja finansavaja situacyja. I patrabavać achviaravańni carkva nie maje prava. Bolš za toje, kali vam viadomyja fakty, što śviatar admaŭlajecca jechać na adpiavańnie praz toje, što ŭ čałavieka niama mahčymaści zapłacić, heta surjoznaja padstava dla taho, kab u dačynieńni da hetaha śviatara prynialisia samyja surovyja miery.
I pra takija pavodziny śviatara abaviazkova treba raskazvać», — padsumavaŭ Siarhiej Lepin.
U minskich cerkvach takoha «prajsu», jak praviła, nie vyviešvajuć. U cerkvach prosta visiać dapamožniki, jak pravilna padavać zapiski.
U carkvie ŭ Vilejcy taksama śpisa cen na pasłuhi vy nie ŭbačycie.
Jak raskazała «Našaj Nivie» rabotnica carkvy, jana vusna zaŭsiody raskazvaje, što Sarakavust, naprykład, budzie kaštavać 5 rubloŭ.
«Na papiercy ja paznačaju, na kolki čałaviek zamaŭlaje malitvu: na raz, ci na paŭhoda, ci na hod. Za toj čas, pakul ja pracuju ŭ carkvie, da mianie trojčy prychodzili ludzi i kazali, što za zdaroŭje bolš malicca nie treba, bo čałaviek pamiraŭ. A baciuška pra heta ž pavinien viedać, bo ŭsie imiony ŭ jaho zapisanyja ŭ admysłovym sšytku. Kali zamaŭlajuć na hod panichidu, kažam, što budzie kaštavać 50 rubloŭ, ale kali čałaviek zapłacić nie moža, to ŭsio adno prymajem takija zapiski», — raspaviali ŭ carkvie.
