U skviery na Kamsamolskaj pastavili pałatki, nievialiki samalot i navat pryvieźli niekalki stahoŭ siena. Usio heta, razam ź jarkimi raściažkami sa słovami «Pieramoha budzie za nami», stała anturažam dla šeścia. U adnym z namiotaŭ byŭ palavy špital — tam dziažuryli studenty Biełaruskaha dziaržaŭnaha mieduniviersiteta. U inšym namiocie karmili sałdackaj kašaj. Jašče ŭ adnym punkcie insceniravali pryzyŭ na vajnu. U čakańni parada luby achvotny moh padyści na pryzyŭny punkt: u miedsančastcy vymiarali rost — vahu, potym adpraŭlali da stała kamisaryjata. Tam vydavali listki z nadpisam «prydatny» i hierbam SSSR. Pryzyŭnik moh sfatahrafavacca ŭ sałdackaj formie fasonu sarakavych.
Paśla 13.00 z boku stadyjona startavali kałony. Na čale — końnica. Potym — šerahi partyzan. U kancy kałony — chłopcy ŭ formie sałdat.
Na čale adnoj ź piešych kałon viali kazła. Hety momant — adsyłka da realnaj historyi. U paradzie ŭ honar vyzvaleńnia Minska 75 hadoŭ tamu sapraŭdy ŭdzielničaŭ kazioł. Kažuć, heta byŭ hadavaniec adnaho z partyzanskich atradaŭ. Hety momant zafiksavany ŭ vajennaj chronicy.
Kazła praviała pa Kamsamolskaj Alaksandra Papkovič. Jana śpiecyjalist pa dohladu za žyviołami ŭ Minskim zaaparku.
— Kazłu ŭsiaho 2,5 hady, u takim mierapryjemstvie ŭdzielničaje druhi raz. Paśla pieršaha parada jaho prazvali ŭ zaaparku Partyzan, — raspaviadaje Alaksandra pra ŭdzielnika šeścia.
Parad-rekanstrukcyju prymali niekalki vieteranaŭ vajny. Siarod ich byli i byłyja partyzany.
Branisłaŭ Karpienka naradziŭsia ŭ 1926 hodzie. Jon były partyzan i frantavik. Sa svaim partyzanskim atradam jon jak raz byŭ u Minsku 16 lipienia 1944 hoda.
— U pačatku vajny žyŭ doma, u akupavanaj biełaruskaj vioscy. Kali niemcy pačali sklikać moładź, vieźci kudyści, my pajšli ŭ les. Pabudavali ziamlanki i žyli tam da lipienia 1943, — Branisłaŭ Viktaravič koratka raspaviadaje, jak naohuł staŭ vajavać. — Kali niemcaŭ pabili pad Stalinhradam, jany stali rychtavać sabie rubiež dla adstupleńnia i budavać ŭzdoŭž raki Biareziny ziemlanyja chovanki. Heta byŭ jakraz naš rajon. My byli vymušanyja syści z taho miesca, a sa śniežnia 1943 hady ja staŭ partyzanam.
Branisłaŭ Karpienka.
U partyzanskim paradzie ŭ honar vyzvaleńnia ŭ 1944 Branisłaŭ Karpienka nie ŭdzielničaŭ — tak vyjšła.
— Kali my pryjšli ŭ Minsk, ja byŭ sa svaim atradam. Tut mianie vyklikaŭ kamandzir, skazaŭ, što atrymana paviedamleńnie: u rajon Haradzišča prybyŭ vajenna-palavy špital vojskaŭ. A ŭ nas u atradzie 11 čałaviek paranienych, treba ratavać žyćci ludziej. Mnie skazali: voś tabie dźvie padvody, biary paranienych, viazi tudy, viartajsia. Pakul ja pajechaŭ, pakul zdaŭ — viarnuŭsia nazad, a ŭžo našyja prajšli. Tamu ja byŭ na paradzie i nie byŭ.
A voś kazła, jaki ŭdzielničaŭ u paradzie ŭ 1944, Branisłaŭ Karpienka pamiataje:
— U mianie navat fotazdymak tych hadoŭ z tym kazłom jość, — kaža vieteran.
Jamu rekanstrukcyja parada spadabałasia, ale pryznajecca: nie vielmi padobna na padziei tych hadoŭ.
— Tady zusim inšaje pačućcio było ŭ ludziej u Minsku. Było ŭračysta, radasna. Išli partyzany, išli minčanie, jakija ŭ akupacyi vyžyli. Byli frantavyja častki na čale z maršałam Čarniachoŭskim. Jašče z Rasii prybyŭ ešałon harkaŭčan z padarunkami dla vyzvalenych minčan. Tamu było značniej usio i bolš uračysta. Toj, chto vyžyŭ, škadavali, što Minsk razburany i dumali, jak jaho adnavić.
BRSM, jaki arhanizavaŭ akcyju «Uletku 44-ha» zajaŭlaje, što ŭ prajekcie, u tym liku ŭ samim paradzie i na interaktyŭnych placoŭkach na Kamsamolskaj, udzielničaje kala 700 čałaviek. Mierapryjemstvy ŭ centry Minska praciahnucca da viečara. Abiacajuć kancert, konkursy pa padšyvu padkaŭnierykaŭ himnaściorki i namotvańni anuč, a jašče kancert i vajennyja padziei ŭ akularach virtualnaj realnaści.
