U 1980-ch na poŭnačy Mičyhana hrupa daśledčykaŭ vyjaviła les, akupavany apieńkami — jak vyjaviłasia, usie hryby naležali da adnoj vielizarnaj hrybnicy. Jana była pryznanaja samym bujnym žyvym arhanizmam za ŭsiu historyju. Niadaŭna navukoŭcy znoŭ viarnulisia da svajho adkryćcia i vyśvietlili, što na samaj spravie hrybnica našmat bolšaja i starejšaja, čym im zdavałasia, piša «Papularnaja Miechanika».
Vielizarnaja hrybnica zajmaje płošču ŭ 37 hiektaraŭ! Niadaŭna navukoŭcy vyśvietlili, što jana naležyć da vidu Armillaria gallica (dobra znajomaja ŭsim hrybnikam apieńka taŭstanohaja), i što na samaj spravie hrybnica ŭ čatyry razy bolšaja (!) i ŭdvaja starejšaja, čym mierkavałasia raniej.
U adroźnieńnie ad bolšaści inšych hryboŭ, hify (tonkija nitki, jakija ŭtvarajuć cieła hrybnicy) Armillaria gallica nie prosta raspaŭsiudžvajucca pad ziamloj jak pavucińnie, ale zroščvajucca ŭ padobnyja da plecienych šnurkoŭ utvareńni, jakija pranikajuć u miortvaje abo ŭražanaje chvarobaj dreva. Kab vyznačyć realnyja pamiery hrybnicy, navukoŭcy ŭziali 245 sprobaŭ, maksimalna addalenych adna ad adnoj, i paraŭnali strukturu ich hienaŭ. Vyśvietliłasia, što hrybnicy minimum 2500 hadoŭ!
Bijołahi taksama zmahli adsačyć i dynamiku źmieny hienaŭ apieńkaŭ. Jany vyjavili, što taki kałasalny arhanizm zaznaŭ dziŭna mały lik mutacyj i sama chutkaść farmiravańnia hienietyčnych adchileńniaŭ vielmi nievialikaja — usiaho 163 mutacyi siarod 100 miljonaŭ hienietyčnych hrup.
Mutacyja — heta nie tolki patałohija, ale i prosta śviedčańnie taho, nakolki chutka arhanizm moža raźvivacca i reahavać na źmieny asiarodździa. Pakul navukoŭcy nie viedajuć, u čym kryjecca sakret hryba-doŭhažychara — u nievierahodna ŭstojlivym hienomie ci ŭ tym, što jon izalavany ad śvietu ŭ toŭščy ziamli.
