«Adnojčy ja hladzieła fotki Minska, jakija zrabiła maja znajomaja, i niečakana mianie achapiła pačućcio, što na vyjavach prysutničaje chtości jašče, čahości vielmi važnaha nie chapała na hetych mirnych zdymkach, — raspaviadaje mastačka. Pačvary i zombi pryjšli sami saboj. Hetaj sieryjaj ja chacieła pakazać, jak manstruoznaść, kamičnaść i hatyčnaść tych padziej i navin, jakija čas ad času adbyvajucca ŭ Minsku, arhanična ŭpisvajucca ŭ łandšaft i bekhraŭnd horada. My pryniali biełaruskaje fentezi ŭ našy dumki i dali jamu ščylna pierapleścisia z realnaściu. Ciapier my i našy harady – elemienty ahulnaj kazki».
Jana Zianovič naradziłasia ŭ Maładziečnie, žyvie ŭ Prazie, Čechija. Inšyja jaje raboty možna pahladzieć tut.
0
0
0
0
0
0
