Alaksandr Alesin, vyzvaleny ź SIZA KDB, zajaviŭ Radyjo Svaboda, što ličyć siabie ni ŭ čym nievinavatym, pierakanany, što jaho padstavili ludzi, ź jakimi jon supracoŭničaŭ.
Alaksandr Alesin u pieršyja hadziny na voli skazaŭ Svabodzie, što pakul nie moža pryjści ŭ siabie, što jon dahetul u stresie, što jon vielmi mocna pieražyvaŭ za rodnych i blizkich. U pieršuju čarhu ciapier jon źbirajecca ŭ palikliniku, bo ŭ jaho prablemy ź ciskam.
Spadar Alesin paviedamiŭ, što ź jaho źniataje abvinavačvańnie ŭ zdradzie dziaržavie, ciapier jaho abvinavačvajuć tolki ŭ supracoŭnictvie z zamiežnymi śpiecsłužbami, za što Kryminalnym kodeksam praduhledžanaje bolš miakkaje pakarańnie, tamu jaho i vypuścili pad padpisku ab niavyjeździe ź SIZA KDB.
«Ja liču heta padstavaj z boku tych, z kim ja supracoŭničaŭ. Jaŭna ci niajaŭna mianie padstavili. Ja ničoha niezakonnaha nie rabiŭ, braŭ infarmacyju z adkrytych krynic».
Alaksandr Alesin nie abvierh i nie paćvierdziŭ, što jaho zatrymali paśla sustrečy z zachodnim dypłamatam, bo jon padpisaŭ padpisku ab nierazhałošvańni materyjałaŭ śledstva: «Heta blizka da iściny»,— skazaŭ jon.
Advakata Alesin maje pakul tolki dziaržaŭnaha, ale dumaje ab tym, kab znajści niezaležnaha abaroncu. Spadar Alesin źbirajecca adpačyć da paniadziełka, a potym vyjści na pracu ŭ svaju hazietu «Biełorusy i rynok».
