Rašeńnie Juryja Zisiera zvolnić žurnalista Uładzimira Čudziancova, jaki, jak śćviardžajuć błohiery, nie raz parušaŭ normy prafiesijnaj etyki, vyklikała novyja abmierkavańni ŭ sacyjalnych sietkach. U ich biare ŭdzieł i sam Čudziancoŭ, što adnaviŭ svoj akaŭnt u Fejsbuku.
Čudziancoŭ pahražaje sudom «Našaj Nivie». Jon zajaviŭ, što budzie patrabavać zakryćcia haziety. Taksama jon źvinavaciŭ svajho pracadaŭcu ŭ parušeńni karparatyŭnaj etyki: «Nu, raz Ziśsier riešił, čto člen jeho komandy i jeho dalniejšaja sud́ba jemu nie tak važny, kak mnienije fiejbučnoho chomiačja («klijent vsiehda prav», da), to radi boha.Pośledniaja illuzija o biźniesmienach (nie skroju, ja vsiehda sčitał, čto im plevať na ludiej — važno tolko babło, no połahał, čto Ziśsier riedkoje isklučienije) u mienia raźviejałaś v puch i prach».
Juryj Zisier na heta zreahavaŭ: «Jeśli by mnie było važno tolko babło, ja by Vołodiu ostavił.
U svaju čarhu, Anton Surapin zaklikaŭ ich nie svarycca:«Vy jeŝie načnitie polivať druh druha hovnom, čtoby NN dobaviła skrin i etoj pieriepiski v novosť pro
«Nu, už eto połnosťju isklučieno. Tut jeśli ispor-to spor dvuch uvažajuŝich druh druha ludiej», — adkazaŭ jamu Čudziancoŭ.
Bolšaść udzielnikaŭ palemiki asudziła Čudziancova za pastajannyja parušeńni etyčnych normaŭ. Adnak niekatoryja zhanili i sp. Zisiera:«O kakoj rieputacii Vy hovoritie? — napisaŭ juzer Aleś Makarevič. — O rieputacii słabaka i priedatiela, kotoruju siebie zarabotali? Nieužieli Vy nie ponimajetie, čto svoich sdavať nielzia ni pri kakich usłovijach, potomu čto v opriedielonnyj momient — užie ot Vas otviernuťsia vsie, takžie prikryvajaś
Sam Čudziancoŭ zajaŭlaje pra hatoŭnaść syści z Tut.baja i namier stvaryć ułasny prajekt: «Sobstviennyj startap — naiboleje vierojatnyj variant.On, kstati, budiet točno nie bajanom v smyśle struktury i kontienta. Siekrietov nie raskroju, no eto budiet piervyj v RB niezavisimyj projekt. Riealno niezavisimyj — v tom čiśle i ot riekłamodatielej.
Čiestnyj i nie prodažnyj projekt dla ludiej».
