Juny futbalist u Baranavičach kupiŭ «ślapomu» arbitru akulary. Nie ŭsie heta acanili
Kurjozny vypadak adbyŭsia na dziciačym turniry pa mini-futbole, jaki prachodziŭ u adnoj sa spartyŭnych załaŭ u Baranavičach. Adzin ź junych futbalistaŭ vielmi aryhinalna i daścipna vykazaŭ niazhodu z pracaj arbitra, piša «Hancavicki čas». Ale ci varta takoje ŭchvalać?
Fota ilustracyjnaje
Jak raskazaŭ u sacyjalnych sietkach pres-sakratar futbolnaha kłuba «Smarhoń» Andrej Masłoŭski, u sustrečy dziciačaj kamandy hetaha kłuba z pradstaŭnikami Baranavičaŭ vyrašałasia, chto praciahnie baraćbu na nastupnym etapie.
«Apošnija chviliny hulni z haspadarami. 1:1. Naš chłopiec vybiahaje 1 na 1, abvodzić bramnika, ale toj chapaje jaho za nahu rukami i valić na parkiet. Miač zakaciŭsia za licavuju.
Sudździa (vidavočna miascovy mužčyna) pakazvaje ŭdar ad varot i kaža sakralnaje dla takich vypadkaŭ: «A ja nie bačyŭ». Choć bačyli ŭsie ŭ zale», — piša Andrej Masłoŭski.
U vyniku ničyja vyvieła baranavickuju kamandu dalej, a dzieci sa Smarhoni, sa słoŭ Masłoŭskaha, «zabityja i ŭ ślazach». Jon taksama adznačyŭ, što
navat trenier kamandy haspadaroŭ padyšoŭ da sudździ i spytaŭsia: «Tam ža pienalci. Čaho ty?», ale arbitr tolki raźvioŭ rukami.
Samaje ž cikavaje adbyłosia na cyrymonii ŭznaharodžańnia, jakaja adbyłasia pa vynikach turniru.
12-hadovy bramnik smarhonskaj kamandy kupiŭ akulary i paprasiŭ arhanizataraŭ spabornictvaŭ pieradać hety prezient dla taho samaha sudździ, jaki na cyrymonii nie źjaviŭsia.
«Hetyja maładyja biełarusy časam pa-dobramu ździŭlajuć», — padsumoŭvaje Andrej Masłoŭski.
Adnak u kamientaryjach da hetaj historyi razharnułasia dyskusija. Viadomy futbolny ahient Valeryj Isajeŭ pahadziŭsia, što «pamyłka sudździ ŭ dziciačym futbole — biada», ale heta nie padstava dla takich pavodzin 12-hadovaha hulca.
«Hulnia skončanaja, usio zastałosia na poli. Raźbiracca z sudździoj nie sprava futbalista, tym bolš takoha junaha», — ličyć Isajeŭ.
U adkaz karystalnik Vadzim Kamaroŭski ździŭlajecca: «Kali ty starejšy, to tabie možna ŭsio? Dziŭnaja pazicyja, kali ščyra. Ci ŭ vas pretenzija mienavita da 12-hadovaha, a 18-hadovamu ŭžo možna, ci tolki tym, chto adsłužyŭ, ci tym, chto adsiedzieŭ? Dzie ŭ vas miaža dla mahčymaści vykazacca? Čysta dla siabie, čysta zrazumieć».
Na hetuju zaŭvahu Valeryj Isajeŭ zapiarečyŭ bolš hruntoŭna i adznačyŭ, što zaŭvahi pa pavodzinach padletka bolš nie futbolnyja: tut pytańnie vychavańnia i intelektu.
«Mnie zdajecca, u takim uzroście jašče možna paŭpłyvać na ŭsprymańnie śvietu. Nielha padobnaje rabić u 18, i ŭ takim uzroście hulec moža zarabić dyskvalifikacyju. Heta ŭžo praviły futboła, etyka, rehłamienty. Tak pryniata i ja z hetym zhodny: paśla śvistka hulnia skončanaja», — napisaŭ futbolny ahient.
I dadaŭ: «Padobnyja padkołki darečnyja ŭ dvary i ŭ pijanierskim łahiery: choć, pa-mojmu, tam užo ŭ futboł nie hulajuć».
Valeryj Isajeŭ taksama pryvodzić prykład dziciačaha chakieja: «Ci padabajecca vam, jak u chakiei łupiać adzin adnaho dzieci i na trybunach baćki? Byli varjackija videa ŭ sietkach biełaruskich. Ja pra zachavańnie rehłamientaŭ i elemientarnych normaŭ».
Tłumačačy svaju pazicyju, Isajeŭ nastojvaje: kali b takoje zrabiŭ hulec, jaki ŭžo adbyŭsia, to da jaho byli b užytyja sankcyi. Mienavita heta treba danieści junamu hulcu: «Nie dumaju, što chłopiec rabiŭ svoj padarunak pa-dobramu».
Ale paśla hetaha vykazvańnia dyskusija vakoł učynku junaha futbalista praciahnułasia. Voś niekatoryja mierkavańni:
«Chłopiec nie płakaŭ, nie isteryŭ, nie lez bicca i dakazvać za miežami pola praŭdu svaju i niapraŭdu sudziejstva, a zrabiŭ tonka, spakojna i (jak pa mnie) pryhoža. Upor na darosłaść i abdumanaść».
«Jon ža nie pabieh na ŭznaharodžańni zabivać jašče hały i rabić padkaty. A pracedura ŭznaharodžańnia heta što? Nie častka turniru? A paślamatčavyja intervju — heta nie praciah chiba hulni, tolki ŭžo za ramkami pramavuholnika?»
«Darosły trenier, napeŭna, pavinien spakojna rastłumačyć, što lepš kiraŭniku kamandy raźbiracca z sudziejstvam. Ciapier heta miły žart, i kali nie padkazać, u dalejšym mohuć być prablemy».
«Heta emocyi. Ich darosłym trymać składana, što pra dziaciej kazać, kali na vačach dziejecca samavolstva i nichto ničoha zrabić nie moža…»
