U internecie pradajucca pareštki Jeŭfrasińni Połackaj? Padobna, što nie

⤷"kataliki pierarbili historyju žycija Jeŭfrasini i stvaryli takim čynam svaju katalickuju śviatuju." kłonirovałi to jesť?

"Iźviestnyj śpieciałist po drievnim zachoronieniiam, ochotnik za sokroviŝami prošłoho Poł Kudunaris po kłičkie Indiana Bouns (bones — «kosti») obnaružił žutkovatuju kollekciiu «inkrustirovannych» drahociennymi kamniami skieletov, pokojaŝichsia v cierkviach po vsiej Jevropie vot užie čietyrie sotni let. Istorik i iskusstvovied Poł Kudunaris sfotohrafirovał diesiatki puhajuŝich skieletov v samych zakrytych katołičieskich cierkviach i monastyriach. Niekotoryje iz etich udivitielnych skieletov, na ukrašieniie kotorych ušło do piati let, chraniłiś v siejfach i druhich podobnych kontiejnierach. Vsie eti foto vošłi v knihu Poła, v kotoroj on prołivajet śviet na zabytyje vsiem mirom razukrašiennyje drahociennostiami moŝi.
.. V XVI viekie tysiači skieletov byłi najdieny v rimskich katakombach i po prikazu Vatikana vystavleny na vsieobŝieje obozrieniie v raznych horodach Hiermanii, Avstrii i Šviejcarii. Čiełoviečieskiie ostanki byłi raspriedieleny mieždu katołičieskimi cierkviami i monastyriami, čtoby zamieniť moŝi, uničtožiennyje v riezultatie protiestantskoj Rieformacii v 1500-ch hodach.
Priniatyje za ostanki rannich christianskich mučienikov, eti užasnyje riełikvii, iźviestnyje kak Katakombnyje śviatyje, stałi śviatyniami, napominajuŝimi o duchovnych ciennostiach zahrobnoj žizni. Oni sdiełałiś simvołami katołičieskoj cierkvi, vnov obrietšiej vłiianiie v protiestantskich riehionach.
Pieried ustanovkoj v cierkovnych nišach každyj skielet był tŝatielno diekorirovan zołotom, sieriebrom i drahociennymi kamniami mnohotysiačnoj stoimosťiu. Na ukrašieniie niekotorych moŝiej ušło do piati let.
Było ob'iavleno, čto eti skielety prinadležat śviatym, chotia nikto iz nich nie sootvietstvovał etomu titułu sohłasno strohim praviłam katołičieskoj cierkvi, triebujuŝiej, čtoby śviatyje byłi kanonizirovany. No k XIX vieku oni stałi boleźniennym napominaniiem o tiemnom prošłom, poetomu mnohiie byłi łišieny riehałij i vybrošieny za nienadobnosťiu.
.. Kudunaris, proživajuŝij v Łos-Andžielesie, rasskazyvajet: «Ja rabotał nad očieriednoj knihoj, obśleduja razłičnyje sklepy, kohda natknułsia na eti skielety. Čiem bolšie ja uznavał o nich, tiem nastojčivieje stanoviłoś moje žiełaniie poviedať etu zachvatyvajuŝuju istoriiu širokoj pubłikie. Pośle toho kak oni byłi najdieny v rimskich katakombach, vłasti Vatikana podpisałi siertifikaty, ob'iavlajuŝiie ich mučienikami. Potom kosti byłi słožieny v jaŝiki i otpravleny kuda-to na sievier, hdie skielety byłi obłačieny v odieždy i ukrašieny drahociennymi kamniami, zołotom i sieriebrom. Zanimałiś etim v osnovnom monachini. K nim mohłi byť dopuŝieny tolko tie, kto prinimał śviaŝiennuju cierkovnuju klatvu: poskolku ich sočłi mučienikami, s nimi nie mohłi imieť dieło prostyje mirianie. Eti skielety stałi simvołami vsiepobieždajuŝiej viery i byłi ob'iavleny śviatymi v municipałitietach. Važnosť ich dla cierkvi opriedielałaś nie duchovnymi zasłuhami, kotoryje byłi dovolno somnitielny, no socialnoj značimosťiu. Oni sčitałiś čudotvornymi i ukrieplałi śviaź ludiej s ich horodom. Eto takžie ukrieplało horodskoj priestiž».
(bigpicture.ru/imperiya-smerti-i-dragocennostej/)

⤷Vučycie historyju, tak, a reštki, chutčej za ŭsio, ujaŭlajuć saboj katalickuju viersiju reštkaŭ Jeŭfrasińni :) Z histaryčnaha punktu hledzišča jany niesapraŭdnyja. Ale pradaviec viedaje, što pradaje :) Histaryčna niaredka zdarałasia tak, što ŭ roznych haradach i ŭ roznych chramach zachoŭvalisia reštki adnych i tych ža śviatych - mieć takoje było prestyžna, tamu išli na padrobki, i nie zaŭsiody možna vyśvietlić, dzie sapraŭdnyja, a dzie nie. Śviataroŭ i viernikaŭ takoje asabliva nie chvalavała, bo možna ž vieryć, što voś u nas sapraŭdnyja, a ŭsie astatnija nie :) Ale tut jaŭna bolš sapraŭdnyja ŭ Połacku, a nie hetyja.