Kanstancin Jakaŭleŭ: My znojdziem siły, kab bolš uparta adstojvać svaju svabodu
Spartsmieny ŭ žniŭni-2020 adnymi ź pieršych vystupili za novyja vybary i suprać hvałtu. Praciahvajem zhadvać, jak źmianiłasia žyćcio miedyjnych biełarusaŭ u hadavinu apošnich prezidenckich vybaraŭ.
Hałoŭny trenier handbolnaha kłuba «Viciaź», majstar sportu, šmatrazovy čempijon i ŭładalnik Kubka Biełarusi Kanstancin Jakaŭleŭ z 2020 hoda rezka staŭ niepažadanaj piersonaj dla biełaruskaha sportu: dastatkova było vykazać salidarnaść z zatrymanaj kalehaj, baskietbalistkaj Alenaj Leŭčanka, jak kłub źniali z čempijanatu Biełarusi i pazbavili zali. Kanstancin paśpieŭ i pasiadzieć 15 sutak pa «narodnym artykule» 24.23 za anons adkrytaj treniroŭki ŭ Novaj Baravoj. Jamu pahražali kryminałkaj, tamu niadaŭna spartsmien pakinuŭ krainu. Ale nastojvaje: «Heta moj časovy adjezd». I vieryć, što Biełaruś chutka stanie volnaj i jon, jak i mnohija inšyja, zmoža viarnucca na radzimu biez ryzyki być zatrymanym znoŭ.
«Toje, jak abyšlisia z našaj kamandaj, maim kłubam, jak nas naŭprost vyhnali — heta, viadoma, pomsta za našu hramadzianskuju pazicyju. Biełarusy ŭ hetym hodzie zhurtavalisia, spartoŭcy — taksama (tak, jak taho nie było raniej). Śledstvam hetaha stali represii, za kraty trapili maje siabry i ja taksama. Heta ŭsio vielmi prykra, ale navat kali mierkavać pa ŭdzielnikach Svabodnaha abjadnańnia spartoŭcaŭ Biełarusi, vidavočna, što ŭsie my stali macniejšymi, maralna ŭstojliviejšymi. I tak, na siońnia my hatovyja nie tolki da spryntu, ale i da marafonu.
Ja vielmi ščaślivy, što mnie adkrylisia ludzi, jakich ja ciapier viedaju pa abjadnańniu. Ja hanarusia kožnym ź ich i hatovy dziela ich na ŭsio. My ciapier jak siamja. Pry hetym staryja tavaryšy, jakich ja takimi ličyŭ, adsiejalisia. I ja taksama ščaślivy, što tak adbyłosia.
Za apošni hod ja sam nibyta znajšoŭ u sabie inšaha čałavieka. Ja nazyvaju jaho lepšaj viersijaj siabie. Kali ty viečna ŭ zonie kamfortu, to razvažaješ tak: navošta niešta mianiać, raźbiracca? A kali pierad taboj začyniajucca ŭsie dźviery, ty traplaješ u składanyja, stresavyja ŭmovy, ty niečakana prajaŭlaješ siabie pa-novamu. Pakul u mianie idzie pieryjad adaptacyi paśla pierajezdu: naładžvańnie suviaziaŭ, kantaktaŭ. Ale mnie b chaciełasia zrabić va Ukrainie kamandu pa madeli našaha handbolnaha kłuba «Viciaź», hetaki biełaruski handbolny astravok tut.
Dahetul zhadvaju, jaki vializny bol mnie pryniesła śmierć Ramana Bandarenki. Byli i druhija śmierci ŭ Biełarusi, ale čamuści mienavita hetuju ja pieražyvaŭ tak, byccam heta byŭ rodny mnie čałaviek. Da śloz. Ja jašče tady zachvareŭ na karanavirus, tak što mnie było maksimalna drenna. Heta mocnaja strata i pakazalny momant biaźmiežža ludziej, jakija byli ŭ hetym zamiešanyja. Asabliva prykra, što jany mieli dačynieńnie da spartovaj supolnaści.
Uvohule, jak i ŭ luboha biełarusa, moj nastroj daŭno skača, jak na tym malunku z kardyjahramaj. Spačatku pačytaješ naviny pra Ściapana Łatypava ci novyja aryšty, i nastroj robicca amal depresiŭnym. A paśla MAK pazbaŭlaje akredytacyi dvuch trenieraŭ zbornaj Biełarusi, jakija cisnuli na Kryścinu Cimanoŭskuju — nastroj idzie ŭ haru. Chočacca kožnuju ranicu pačynać z takich navin. Tym bolš, heta ŭ tym liku vynik pracy Fonda spartyŭnaj salidarnaści i Svabodnaha abjadnańnia spartsmienaŭ. Takija pieramohi dajuć impuls ruchacca napierad. My budziem i dalej dapamahać usim sumlennym spartsmienam, nie pakiniem ich u adzinocie.
Pakul my jašče nie pračnulisia ŭ novaj Biełarusi Łyžka dziohciu, što navat tyja, chto pieršapačatkova vystupaŭ suprać hvałtu, spužalisia — i voś užo jany prosiać prybrać ich podpisy ŭ adkrytym liście z patrabavańniami da ŭłady, źnikajuć ich ščyryja pasty z sacsietak. Takija voś my, biełarusy… Ale ja vieru, što jašče adbudziecca niejkaja padzieja-vybuch, i my znojdziem siły, kab bolš uparta adstojvać svaje pravy i svabodu. Da kanca. Ja žyvu hetaj nadziejaj».
