Хто ў акружэнні Лукашэнкі выступаў за ўступленне ў вайну, а хто быў супраць
У лютым 2022 года расійскія войскі перайшлі ўкраінскую мяжу амаль па ўсім яе перыметры, у тым ліку і з тэрыторыі Беларусі. Не толькі расійскія, але і заходнія спецслужбы меркавалі, што Украіна не выстаіць, а Кіеў, які знаходзіцца за 90 км ад беларускай мяжы, будзе захоплены расійскімі войскамі ў першыя дні канфлікту. Крыніцы «Нашай Нівы» ў беларускім істэблішменце дазволілі апублічыць некаторыя дэталі таго, што адбывалася ў Мінску год таму.
Старшыня Памежнага камітэта Анатоль Лапо, міністры абароны Віктар Хрэнін і ўнутраных спраў Іван Кубракоў, старшыня Камітэта дзяржаўнай бяспекі Іван Церцель, дзяржаўны сакратар Рады бяспекі Аляксандр Вальфовіч і кіраўнік Адміністрацыі прэзідэнта Ігар Сергеенка — злева направа на цырымоніі ў Аляксандра Лукашэнкі 7 сакавіка. Скрыншот відэа
Рашэнні ў Беларусі прымае асабіста Аляксандр Лукашэнка, але пэўны ўплыў на яго рашэнні мае тое, якія дакументы, ацэнкі і прапановы да яго даходзяць.
Кола людзей, якія маюць «доступ да цела» і фарміруюць матэрыялы, што атрымлівае дыктатар, або асабіста размаўляюць з ім, не вялікае. У яго ўваходзяць кіраўнікі спецслужбаў, адміністрацыі Лукашэнкі, а таксама старшыня Савета Рэспублікі Наталля Качанава, прэс-сакратар Лукашэнкі Наталля Эйсмант, сваякі кіраўніка дзяржавы і вузкае кола памочнікаў і людзей, якім ён давярае. Адносна пытання такой важнасці, як вайна, гэтае кола было яшчэ меншым.
Пазіцыя «ястрабаў» была прадказальная.
«За ўступленне ў вайну выступаў кіраўнік Камітэта дзяржаўнай бяспекі Іван Церцель, — расказаў «Нашай Ніве» чалавек, знаёмы з сітуацыяй. — Церцель прапаноўваў, каб да «трыумфу Расіі» спрычыніўся абмежаваны кантынгент Сіл спецыяльных аперацый Беларусі».
За ўдзел у вайне выказваўся і дзяржаўны сакратар Рады бяспекі Аляксандр Вальфовіч.
І 56-гадовага Івана Церцеля, і 55-гадовага Аляксандра Вальфовіча адносяць да секты «адэптаў Вялікай Расіі».
Адзін — выхадзец з Гродзеншчыны, другі — ураджэнец савецкай арміі, абодва — руска-савецкія па свядомасці людзі і знаходзяцца пад моцным уплывам агентурнай ды аналітычнай інфармацыі, якая паступае з Расіі ад ФСБ і ГРУ. Такія афіцэры цяпер на галоўных пазіцыях у многіх сілавых структурах.
Церцель і Вальфовіч працягвалі верыць у перамогу Расіі і тады, калі праблемы Масквы сталі відавочныя. Так,
Іван Церцель у кастрычніку 2022 года, пасля катастрофы пад Ізюмам, публічна заяўляў, што «пераломны момант у «спецаперацыі» ва Украіне можа наступіць у лістападзе — лютым». Цяпер у нас, нагадаем, сакавік.
Іван Церцель, старшыня Камітэта дзяржаўнай бяспекі. Скрыншот відэа
Такой жа пазіцыі трымаўся міністр абароны Віктар Хрэнін. Гэты чалавек з вечна спалоханым выразам твару ў 2020 годзе адзначыўся ваяўнічымі выпадамі ў адрас мірных дэманстрантаў, за што ўдастоіўся аднаго з самых папулярных плакатаў «Міру — мір, а Хрэніну — хрэн». У Мінску лічыцца, што Хрэнін не мае вялікага ўплыву.
А хто ж у лютым 2022 года быў супраць адпраўкі беларускіх войскаў на вайну?
Нашы крыніцы кажуць, што супраць уступлення Беларусі ў «спецыяльную ваенную аперацыю» прадказальна выступаў міністр замежных спраў Беларусі Уладзімір Макей. 28 лістапада 2022 года ён пойдзе з жыцця.
Як гавораць у Мінску, медыкі і сваякі знайшлі яго нежывым. Прычынай смерці Макея называюць суіцыд і не бачаць прыкмет таго, што гэта было забойства, замаскаванае пад суіцыд.
Як кажуць суразмоўцы «Нашай Нівы», адпраўку войскаў не падтрымліваў і кіраўнік лукашэнкаўскай адміністрацыі Ігар Сергеенка.
60-гадовага выхадца з дзяржбяспекі Сергеенку ў Мінску лічаць «чалавекам без пазіцыі» і нават кажуць, што ён страшна запалоханы рэпрэсіямі. Але, кажуць нашы суразмоўцы, аргументы супраць удзелу ў вайне да Лукашэнкі праз яго даходзілі.
«Ігар Сергеенка гуляе вельмі тонка. Меркаванні па вайне ён прыносіў Лукашэнку ў такой прапорцыі, каб антываенныя галасы ў іх таксама гучалі, а не толькі галасы людаедаў», — адзначыў наш суразмоўца.
І, нарэшце, супраць быў Генеральны штаб, які ўзначальвае 53-гадовы генерал Віктар Гулевіч.
«У Генштабе больш рэалістычна ацэньвалі, як гэта будзе разгортвацца, як будуць працякаць баявыя дзеянні, што гэта такое — штурмаваць трохмільённы Кіеў і пазіцыі на Данбасе, якія ўкраінцы рыхтавалі да абароны 8 гадоў. З другога боку, там [у Генштабе] разумелі і настроі беларускіх вайскоўцаў,
у якіх, як і ва ўсяго грамадства, маса сваякоў ва Украіне, маса саслужыўцаў і аднагрупнікаў, з якімі яны на кантакце, а таксама [ў вайскоўцаў] няма, у адрозненне ад рускіх, маналітнага разумення, чаму трэба забіваць украінцаў. Давяраць такой арміі і ў такім канфлікце нельга, хіба што толькі змяшаць часці з рускімі 50 на 50. Але такога Лукашэнка не хоча», — мяркуе суразмоўца.
Віктар Гулевіч, начальнік Генштаба Беларусі. Скрыншот відэа СТБ
Суразмоўцы «Нашай Нівы» ў Мінску ацэньваюць магчымасць, што Лукашэнка скіруе войскі ва Украіну зараз, як малаімаверную. Лукашэнкаўцы ад вясны 2022-га сталі прыкрывацца ідэяй прадаць Беларусь як пляцоўку для перамоў.
Украінскі вайсковы аналітык Алег Жданаў адзначае, што нават пасля правалу з вывядзеннем з ладу расійскага самалёта-наводчыка ў Мачулішчах Лукашэнка падкрэсліў, што гэта было зроблена, каб уцягнуць нас у вайну, але мы не паддамося.
«Лукашэнка цяпер разыгрывае пазіцыю «падманутага» Пуціным і «здзіўленага» слабасцямі расійскай арміі і спецслужбаў — яму абяцалі хуткую перамогу, тры дні — і ў Кіеве, а па факце фіяска», — кажа суразмоўца «Нашай Нівы» ў Мінску.
Пры гэтым рэжым Аляксандра Лукашэнкі працягвае забяспечваць расійскае войска тэхнікай, зброяй, абсталяваннем. Расіяне працягваюць карыстацца беларускай інфраструктурай. Беларускія афіцэры рыхтуюць мабілізаваных расіян, а мінская прапаганда рэтранслюе расійскія імперыялістычныя наратывы.
Узамен Мінск атрымлівае рэсурсы, неабходныя для свайго існавання. Расійскія нафтагазавыя датацыі Беларусі ў 2022 годзе дасягнулі рэкорднага памеру.
Чытайце таксама: Паспяховая стартаперка ці баранэса Мюнхгаўзен? Як Таццяна Зарэцкая трапіла ў Аб'яднаны кабінет і чаму яна яго пакінула
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
