Лесапаласа расла воддаль ад дарогі і затуляла поле ад выхлапаў. Фота зроблена восенню.
Гродзеншчына славілася дагледжанымі дарогамі. Фота зроблена восенню.
Ужо некалькі год у Гродзенскай вобласці працягваецца вынішчэнне прыдарожных лесапалосаў. Першапачаткова гэтая з’ява мела лакальны характар, зараз становіцца ўсё больш масавай.
Якая карысць ад лесапалосаў ведае нават абывацель: яны ахоўваюць дарогу ад бакавога ветру і снежных наносаў, а таксама перашкаджаюць трапляць шкодным рэчывам з аўтамабільных выхлапаў на палі і, адпаведна, ва ўраджай з гэтых палёў.Спецыялісты змогуць гэты спіс дапоўніць і пацвердзіць лічбамі. Няўжо тыя, хто пісалі на гэтую тэму дысертацыі, абгрунтоўвалі патрэбу лесапалос і стваралі адпаведныя стандарты нічога не разумелі?
А вось нейкі чыноўнік, які, мабыць, проста махнуў з вакна машыны «ня нравяцца мне эці дзярэўя, давайце лучшэ зернавыя пасеем».
Тэма прыдарожных лесапалос звязаная са шматлікімі фактарамі. Сярод якіх бяспека дарожнага руху, экалогія, сельская гаспадарка, харчовая прамысловасць…
Што цікава, афіцыйныя сродкі масавай інфармацыі гэтую тэму не закранаюць.Быў толькі невялічкі артыкул у гродзенскай рэгіянальнай газеце «Перспектива», у якім журналіст Сяргей Журун дае наступную канцоўку: «В разговоре удивил местного жителя сообщением, что у нас вдоль дорог вырублены деревья.
Але праблема абмяркоўваецца ў Інтэрнэце жыхарамі Гродзенскай вобласці, шмат якія з іх незадаволеныя дзеяннямі мясцовых уладаў.Прычыны для хвалявання ёсць: нават калі прызналі б вынішчэнне лесапалосаў няправільным, на іх аднаўленне спатрэбіцца шмат гадоў, працы і грошаў.
У Інтэрнэце распаўсюджванне атрымлівае версія, што рашэнне аб вынішчэнні лесапалос асабіста прымаў старшыня Гродзенскага аблвыканкама С. Шапіра.Найбольш праўдападобнай мэтай такіх дзеянняў з’яўляецца пашырэнне пасяўных плошчаў. Тут варта звярнуць увагу на такі момант: прыдарожныя землі афіцыйна ўсе адно не залічваюцца ў плошчу поля, і, засяваючы іх, можна павялічыць афіцыйна задэклараваную ураджайнасць. А тое, што зусім не газоны на месцы лесапалос робяць, — факт… А вопыт адпаведнасці сельгаспрадукцыі існуючым нормам і стандартам мы маем:
ніхто ж не будзе вылічваць колькасць шкодных рэчываў асобна з прыдарожнага ўраджаю. Прадукцыя будзе з усяго поля…
Таксама з’яўляецца інфармацыя, што вынішчэнне лесапалос пачалося ўжо і ў іншых абласцях. Пераймаем пазітыўны досвед?..
Хто б не прымаў рашэнне аб вынішчэнні прыдарожных лесапалос, узнікае цэлы шэраг пытанняў. Ці ўзважаныя ўсе плюсы і мінусы падобнага рашэння? Ці сагласаваныя гэтыя дзеянні з усімі кампетэнтнымі службамі, якія павінны адказваць за бяспеку на дарогах, сельскую гаспадарку, экалогію і г. д.? Тут, перш за ўсё,
цікавымі былі б меркаванні ДАІ і дарожнай службы. Цяжка верыцца, што не існуе статыстыкі ДТЗ, якія адбылісяКалі афіцыйнай матывацыяй з’яўляецца тое, што бываюць аварыі з аўтамабілямі, якія ўехалі ў прыдарожныя дрэвы, хочацца звярнуць увагу, што такіх аварыяў значна менш, чым скінутых бакавым ветрам з дарогі грузавікоў. Тут нават непатрэбная афіцыйная статыстыка, дастаткова проста праехацца па Беларусі і параўнаць, колькі ўбачым машын, якія ўехалі ў дрэвы, і колькі — якіяз-за бакавога ветру і снежных наносаў.
Зрэшты, лесапалосы высякаюцца і там, дзе яны складаліся з кустоўя і знаходзіліся на адлегласці ад шашы.
Цікава, на якім транспарце перамяшчаецца чалавек, які прыняў такое неардынарнае рашэнне. Або ён увогуле не карыстаецца дарогамі агульнага прызначэння, калі не адчувае на сваім або службовым аўтамабілі моц бакавога ветру і глыбіню снежных наносаў?..
Вельмі б хацелася пачуць галасы тых, хто прымаў рашэнне аб вынішчэнні прыдарожных лесапалос, а таксама тых, хто маўкліва і пакорліва з гэтым рашэннем пагаджаецца і выконвае яго.Маем жа ўжо досвед паваротаў рэк і бяздумнай меліярацыі… Таксама пра сельскагаспадарчую прадукцыю перад усім думалі…
