Піша Кастусь Шыталь.
Міліцыянту Сяргею Сакалову асоба пілігрыма здалася падазронай.
Сёлета я рушыў у Будслаў не з пілігрымкай, а на ўласным ровары. Гэта было мне вельмі зручна, бо з Докшыцаў, дзе жыве мой бацька, да Будслава — не больш як трыццаць кіламетраў.
Прыехаў у Будслаў. Паставіў ровар на падворку мясцовага жыхара ды накіраваўся ў бок касцёла.
Падчас праходжання турнікета заўважаю ў руках аднаго з міліцыянтаў аркушык, на якім выдрукаваныя два фотаздымкі — мой і Паўла Севярынца. Пры надглядзе рэчаў у мяне не знайшлі ні выбухоўкі, ні рэжучых прадметаў, ні нават «няправільных» газетаў. Але міліцыянт усё роўна затрымаў мяне і павёў у пастарунак.
У пакоі пастарунку, куды мяне прывялі, сядзеў чалавек у цывільным. Ён загадаў мне пачакаць, пакуль прыйдзе іншы чалавек. «Іншы» з’явіўся хвілін праз дзесяць і таксама быў у цывільным. Ён зноў зрабіў надгляд маіх асабістых рэчаў. Але зрабіў яго уважлівей, чым міліцыянты на турнікетах. У выніку я страціў паўтары сотні ўлётак рэлігійнай ініцыятывы «Малітва за Беларусь».
Страціўшы лістоўкі і гумор, я пайшоў у базіліку. Сапсаваны настрой ды пачуццё крыўды ня надта спрыялі малітве, таму я пастаяў хвіліны тры на каленях перад галоўным алтаром, папрасіў у Госпада дабраславення для мяне і для Беларусі, ды рушыў у бок мосту, каб сфатаграфаваць прыбыццё пілігрымак з Віцебскай дыяцэзіі.
Мне не надта хацелася мець «глянцавы» рэпартаж з пілігрымамі, якія ўсміхаюцца і махаюць рукамі. І я вырашыў сфатаграфаваць тых, хто найболей дакучае пілігрымаў. Маю на ўвазе, канечне, міліцыянтаў, якія скрупулёзна шукаюць у маладзёнаў і старых выбухоўку ды рэжучыя прадметы.
Пасля таго, як зрабіў дзясяткі два кадраў, да мяне падышоў міліцыянт Сяргей Сакалоў ды стаў пераконваць, што сціплая праца міліцыі не вартая, каб пра яе згадвалі ў прэсе. Я стаў даводзіць адваротнае — і міліцыянт папрасіў прайсці з ім у пастарунак. «Вашая асоба падалася мне падазронай», — патлумачыў «страж парадку» прычыну затрымання.
Пасля праверкі дакументаў мяне адпусцілі.
Настрой быў яшчэ горшы. Я вырашыў не заставацца нават на найбліжэйшую Імшу і пад грукат навальніцы, што спаткала мяне па дарозе, рушыў на Докшыцы.Прыехаў да бацькі, зайшоў на Catholic.by і чытаю цытаваную там заяву чыноўніка: «Царква і ўлада сёння працуюць дзеля супольнай мэты».
