Раскажу казку. Жылі‑былі хлопчык і дзяўчынка. Самае каштоўнае і дарагое, што было ў дзяўчынкі, назавем «лялькамі», а хлопчык каштоўным і важным лічыў «машынкі».
Гэтыя хлопчык і дзяўчынка сустрэліся, спадабаліся адно аднаму, іх перапоўнілі пачуцці, і яны вырашылі падзяліцца самым каштоўным, што ў іх ёсць: хлопчык дорыць дзяўчынцы машынку, а дзяўчынка хлопчыку — ляльку, і калі пры гэтым хто‑небудзь з іх скажа: «Фу, якое глупства», — стасункі наўрад ці складуцца.
Павярніце казку трошкі па‑іншаму. Дзяўчынцы спадабаўся хлопчык, яна даведалася, што ён любіць машынкі, калі яны сустрэліся, яна яму падаравала машынку, ён шчаслівы, ён ёй дорыць машынку, яна прымае яе з падзякай, бо яна ведае, што ён лічыць іх самымі каштоўнымі.
У іх складваюцца стасункі, хлопчык лічыць іх выдатнымі, таму што яны пастаянна абменьваюцца машынкамі, то бок самым для яго каштоўным.
Дзяўчынка перыядычна дорыць яму лялек, хлопчык іх не адштурхоўвае, але ўспрымае як прыкмету невялікага «дзявочага глупства», а дзяўчынка чакае і чакае, калі ж ён нарэшце падорыць ёй ляльку.
У выніку яна разумее, што не дачакаецца, і са словамі «усе хлопчыкі — бяздушныя ідыёты» разрывае стасункі ці пакутуе ў іх.
Хлопчык не разумее, чаму так здарылася, а дзяўчынка наўрад ці вінаватая, што не сказала, што для яе каштоўнае, ці, што таксама часта бывае, сама не разумее, што для яе каштоўная менавіта лялька.
Сустракаецца і адваротная сітуацыя, калі хлопчык дорыць лялек і чакае машынкі, але такая сітуацыя сустракаецца радзей.
Менавіта таму, на мой погляд, «жанчыны, якія знаходзяцца ў шлюбе больш за дзесяць гадоў, пакутуюць ад дэпрэсіі ў 4 разы часцей, чым жанчыны незамужнія. Пры гэтым жанатыя мужчыны, наадварот, пакутуюць ад дэпрэсій у 4 разы радзей, чым халасцякі».
Таму вельмі важна даваць партнёру тое, што ён цэніць, але, на мой погляд, значна больш важна разумець і з удзячнасцю прымаць, калі партнёр дае табе тое, што каштоўна для яго, у гэтым больш любові і шчырасці.
І менавіта па тым, што дорыць табе партнёр у шчырыя хвіліны, можна зразумець, што для яго з’яўляецца каштоўным.
І, мабыць, нішто так не забівае стасункі, як непрыняцце такога падарунку і не зробленыя з яго высновы.
