«Напэўна, я знаходжуся пад санкцыямі, не правярала, але гэта не мае значэння. Мяне больш за ўсё абурае той факт, што я апынулася неўязной ва Украіну, не ад таго, што я вельмі туды ўжо імкнуся.
Па-першае, я напалову этнічная ўкраінка, па-другое, мой бацька [Міхаіл Гаркавенка] — баец 1-га Украінскага фронту. Сям'я майго бацькі напалову вымерла падчас таго самага злашчаснага Галадамору ва Украіне, — адзначыла Лідзія Ярмошына. — Я лічу, што гэта абраза: нельга паступаць так з прадстаўнікамі ўласнага этнасу.
Гэта падрыў этнасу, паказчык усім украінцам, што з кожным з іх могуць паступіць падобным чынам па палітычных матывах. Таму гэта з'яўляецца для мяне, мабыць, самым горкім».
Што тычыцца ўсіх астатніх санкцый, экс-старшыня ЦВК даўно прыняла для сябе рашэнне: ездзіць толькі туды, дзе гавораць па-руску.
«Гэта значыць, там, дзе я магу свабодна патлумачыцца, абараніць свае правы, калі яны будуць парушаныя. Таму мяне зусім не прыгнятае немагчымасць з'ездзіць куды-небудзь у еўрапейскія дзяржавы. Тым больш вельмі многае я ўжо бачыла, а цяпер магчымасці інфармацыйнай прасторы дазваляюць віртуальна наведаць любы музей. Бо мяне ж не рэстараны цікавяць і не анучы ў якім-небудзь ангары, а перш за ўсё асаблівая культурная атмасфера той ці іншай краіны», — падзялілася яна.
