Сябры, а хто з вас, карыстаючыся цягнікамі рэгіянальных ліній Беларускай чыгункі, просіць касірак, каб выдавалі вам квіток на беларускай мове?
Розныя людзі з розных частак краіны некалькі гадоў папапісалі ў БЧ, каб у нас была такая магчымасць, і вось яна ўжо некалькі месяцаў, як ёсць. Але ў мяне такое ўражанне, што я адзін такі, хто просіць квіток па-нашаму. Калі рэчыцкія касіркі ўжо прызвычаіліся да мяне і некаторыя нават не пытаюць, самі друкуюць па-беларуску, дык на іншых станцыях — здзіўленне наўпрост зашкальвае: «У нас нету біларускава йызыка, у нас фся прахрама на рускам». Даводзіцца настойваць, сварыцца, марнаваць час.
А сёння яшчэ і рэвізорка, якая правярала квіткі ў цягніку Гомель — Ельск, доўга пазірала на мой, а тады і кажа: «Ні пОняла, эта што, на беларускам йызыке, што лі білет?» Я кажу: «Дык мы ж, здаецца, на Беларускай чыгунцы». У адказ: «Ну я панімаю, но ўсё жэ вяздзе па-рускі, дык я ні кахда такова ні відзіла. Надзя, ты відзіла кахда-нібудзь такое чуда — білет на біларускай мове?» Падыйшла іншая рэвізорка, пачалі разглядаць квіток, як дзіва дзіўнае. Надзя сказала, што таксама першы раз бачыць.
Сябры, давайце будзем паважаць самі сябе — патрабуйце ў касах і на апаратах квіткі па-нашаму. Каб хаця б самі чыгуначнікі не здзіўляліся і бачылі, што гэта беларусам сапраўды патрэбна!
