Ніхто не павінен выключаць дзіця з дашкольнай установы неабгрунтавана і не вывучыўшы ўсе праблемы, якія спадарожнічаму таму, што дзіця перастала наведваць дашкольную ўстанову, заявіў міністр адукацыі Міхаіл Жураўкоў падчас анлайн-канферэнцыі на сайце БелТА 5 лютага.
Пры гэтым ён нагадаў, што ў Кодэксе Беларусі аб адукацыі ёсць раздзел, які рэгулюе наведванне ўстановы адукацыі: падпунктам 5.6 п. 5 арт. 79 вызначана, што датэрміновае спыненне адукацыйных адносін па ініцыятывае кіраўніцтва ўстановы (у тым ліку ўстановы дашкольнай адукацыі) ажыццяўляецца ў выпадку доўгай адсутнасці (больш за 30 дзён) без уважлівых прычын на занятках на працягу навучальнага года (за выключэннем канікулярнага часу, які не ўлічваецца як пропускі без уважлівых прычын: дзевяноста каляндарных дзён летам, дзесяць каляндарных дзён зімой, дзесяць каляндарных дзён вясной).
«Гэты пункт тычыцца ўсіх устаноў адукацыі, не толькі дашкольных. Гэта зроблена таму, што ні дзіцячы садок, ні школа, ні нават прафтэхвучылішча не з'яўляюцца, так скажам, «камерай захоўвання». Гэта ўстановы, якія аказваюць адукацыйныя паслугі, і ў гэтым выпадку бацькі абавязаныя вырашыць для сябе, будуць яны імі карыстацца або адмовяцца ад іх», — сказаў Жураўкоў.
Паводле яго слоў, больш востра гэтае пытанне паўстала ў дашкольных установах вялікіх гарадоў. «У прыватнасці, менавіта таму, што гаворка ідзе аб малышах, якія не могуць самі прыйсці або пайсці з дзіцячага садка», — адзначыў міністр.
«Мы лічым, што кіраўнік установы дашкольнай адукацыі мае права самастойна ў кожным асобным выпадку (з улікам канкрэтных абставін) вырашаць пытанне аб тым, ці з'яўляюцца тыя ці іншыя прычыны адсутнасці выхаванца ва ўстанове дашкольнай адукацыі ўважлівымі. Рашэнне аб захаванні месца выхаванца ва ўстанове дашкольнай адукацыі прымаецца ў інтарэсах дзяцей. А ў выпадку ўзнікнення рознагалоссяў гэтае пытанне вырашаецца аддзелам (упраўленнем) адукацыі, спорту і турызму, на тэрыторыі якога знаходзіцца ўстанова дашкольнай адукацыі, якую наведвае дзіця. Справа ў тым, што дастаткова цяжка ўстанавіць на заканадаўчым узроўні вычарпальны пералік уважлівых прычын, па якіх дзіця можа адсутнічаць у дзіцячым садку. Ну, напрыклад, бацькі паехалі за мяжу больш чым на паўгода, дзіця паехала з імі, але яны не напісалі заяву, што просяць выключыць дзіця з ліку выхаванцаў дзіцячага садка. Вось і захоўвалася за ім гэтае месца. Такога быць не павінна», — сказаў Жураўкоў.
