Канферэнцыя і дыскусія адбываліся ў адной з залаў польскага консульства.
Адкрылі мерапрыемства пасол Польшчы Лешак Шарэпка і палітык Аляксандр Мілінкевіч. Апошні заўважыў, што хоць і лічыцца палітыкам, усё ж яшчэ і краязнаўца.
Першым з дакладам выступіў былы выкладчык ГрДУ і адзін з аўтараў «Гродназнаўства» Вячаслаў Швед.
Выступ быў прысвечаны фальсіфікатарам гісторыі паўстання. Прафесар спыніўся на асобе Валера Чарапіцы як аднаго з найбольш адыёзных сучасных крытыкаў паўстання, вылучыўшы найбольш грубыя гістарычныя памылкі апошняга.
Акрамя беларускіх навукоўцаў і зацікаўленай гісторыяй публікі з выступамі прыехалі прадстаўнікі Польшчы: праф. Адам Даброньскі і праф. Ежы Здрада, з Беластоцкага і Ягелонскага ўніверсітэтаў адпаведна.
Найбольш жыва прайшла дыскусійная частка, прысвечаная вострым нацыянальным пытанням у паўстанні.Яе мадэраваў гісторык Алесь Краўцэвіч.
«Наўмысна рабіць Каліноўскага палякам — гэта халасты стрэл лукашэнкаўскай ідэалогіі, — адзначыў Краўцэвіч, — Асабліва ў Заходняй Беларусі, дзе не знойдзеш чалавека, які б не меў сувязяў з Польшчай. Савецкі міф, які прадстаўляе Польшчу ворагам, не працуе!»
Краязнавец Уладзімір Хільмановіч, у сваю чаргу, звярнуўся да папярэдняга выступу прафесара Шведа: «Не пагаджуся са Шведам адносна таго, што паўстанцы змагаліся не супраць самадзяржаўя ў Расіі, а за сваю Бацькаўшчыну супраць акупацыйнага рэжыму. А Бацькаўшчына ўжо была ў кожнага свая: Рэч Паспалітая, Вялікае Княства альбо Беларусь, ідэя якой акурат фармулявалася, у тым ліку паўстанцам Багушэвічам».
Краязнавец з в. Лунна (Мастоўскі
Скончыў дыскусійны блок малады гісторык Васіль Герасімчык:
«Мы кажам, што гэта няважна, быў Каліноўскі беларусам ці не. А людзям гэта важна! Людзям трэба ведаць, якім мае быць беларус.І Каліноўскі ўжо тады, у свае 26, стаў беларусам больш, чым мы з вамі!.."
Па абедзе, на кніжныя прэзентацыі, народу засталося менш. Першым выступіў гісторык і актывіст Саюза палякаў у Беларусі Юзаф Пажэцкі з польскамоўным пуцяводнікам па паўстанцкіх мясцінах Гарадзеншчыны. Пасля яго эстафету пераняў беларускі даследчык Андрэй Вашкевіч з аналагічным пуцяводнікам, але ўжо з маршрутам па самім горадзе. Абодва друкаваныя асобнікі любы прысутны мог атрымаць бясплатна.
Канферэнцыя скончылася круглым сталом гісторыкаў ды краязнаўцаў з рэгіёнаў. Станіслаў Суднік расказаў пра помнікі паўстанцам на Лідчыне, Мікалай Быхаўцаў — на Ваўкавышчыне, а Мілінкевіч закрануў тэму так і не пастаўленага помніка Каліноўскаму ў Гродне.
