Сённяшняе пасяджэнне суда магло і не адбыцца — за некалькі хвілін да пачатку з’явілася інфармацыя, што Варламаву стала кепска і ўсё адмяняецца. Аднак пазней у судзе паведамілі, што падсуднага ўжо прывезлі і пасяджэнне
Варламаў адказвае на пытанні дзяржаўнага абвінаваўцы Антона Загароўскага. Абвінавачанне цікавілася дзейнасцю ПУП «Агенцтва моды Сашы Варламава», створанага ў 1992 годзе, у прыватнасці, хто яго заснавальнік, як арганізоўвалася дзейнасць, якое дачыненне мела да замежных паказаў.
Закранаючы замежныя паездкі, Варламаў сказаў, што ў 2001 годзе яму прапанавалі ўзяць удзел у фестывалі ў Берліне.Ён выказаў гатоўнасць прывезці 100 чалавек для паказу беларускай і нямецкай моды. Выступаць планавалася на подыуме даўжынёй 1 км.
Варламаў нават памятае калекцыю з Брэста. У Берліне, як сцвярджае Варламаў, прадстаўляўся нават не ён, не «Агенцтва Варламава» і не «Млын моды», а Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт. Камандзіровачныя, паводле слоў мадэльера, былі мізэрныя — 10 або 15 еўра, аб пражыванні і харчаванні там Варламаў дамаўляўся з арганізатарамі сам. Так адбылася першая міжнародная творчая майстэрня ў рамках «Млына моды». З тых пор у Берлін ездзілі штогод.
Затым Варламаў расказаў аб паездцы ў Рым у 2005 годзе, у ходзе якой, як сцвярджае ён, камандзіровачных не было.Затое адзін раз было тэхнічнае забеспячэнне паказу калекцый. Потым Варламаў дабіваўся ў Мінадукацыі, каб гэтае тэхнічнае забеспячэнне прысутнічала.
Варламаў сказаў, што перад кожнай паездкай шукаў спонсараў, вырашаў сам шмат пытанняў, якія павінен быў вырашаць БДУ. У Еўропу мадэльер дабіраўся ледзь ці не на спадарожных машынах.Гэтая праца пачыналася за паўгода да паказаў. І ў 2006 годзе ён узняў пытанне, што яму аднаму было цяжка рабіць, але ён меў на мэце стварэнне ў Беларусі цэнтра маладзёжнай моды, якога ў Еўропе яшчэ не было. Гаворка ішла менавіта аб маладзёжнай модзе. У ім навучальныя ўстановы з дзясятка еўрапейскіх краін (Бельгіі, Германіі, Швецыі, Італіі, Літвы і г.д) гатовыя былі вырабляць і прадаваць свае вырабы. «Мінск мог стаць цэнтрам маладзёжнай еўрапейскай моды», — упэўнены ён.
У 2006 годзе ў Варламава ўзніклі фінансавыя цяжкасці, БДУ не выдзеліў сродкаў, сцвярджае мадэльер.Гаворка ішла аб тэхнічным забеспячэнні паказу, аб фуршэце пасля паказу, бо, як заявіў Варламаў, «без фуршэту паказу няма» — менавіта там вырашаюцца ўсе самыя важныя пытанні. Паводле слоў Варламава, у Мінадукацыі яму сказалі, што дадуць сутачныя, а што з імі ён будзе рабіць, то гэта яго справа. І дадалі, што для атрымання грошай на тэхнічнае аснашчэнне трэба мяняць інструкцыю Мінадукацыі, чаго доўга і дабіваўся Варламаў.
Ён таксама сказаў, што ў 2007 годзе даводзілася мець два віды запрашэння: у адным беларускі бок браў на сябе ўвесь «груз тэхнічнай часткі», у другім — усе расходы браў на сябе запрашаючы бок. Менавіта з ім ішлі ў пасольства замежнай дзяржавы для афармлення ўсіх дакументаў перад паездкай і загадзя атрымлівалі візы.
Расказваючы аб пошуку спонсараў для беларускіх паказаў за мяжой, Варламаў паведаміў, што даводзілася пастаянна пазычаць грошы, у тым ліку ў бацькоў мадэлей.У выніку мадэльер быў у пастаянных даўгах. У 2007 годзе для ўсёй дэлегацыі амаль з 60 чалавек, з якіх 52 уваходзілі ў афіцыйна зацверджаную частку, купляў візы за асабістыя грошы. Некаторыя бацькі потым кошт віз у 60 еўра вярнулі, частка — не.
