Сопелькі

З неба дожджыкі ліліся
І скакалі кропелькі,
А ў носе завяліся
Ад прастуды сопелькі.

Моцна-моцна носам дзьму
І сапу, і чхаю.
Сем* насовак я вазьму —
Сопелькі смаркаю.

Добра, што насы ў нас
Не як хобат у слана:
Каб раслі ў нас хобаты,
Нажылі б мы клопаты!

(Можна меркаваць,
Слон і збег у Афрыку,
Каб уратаваць
Хобат свой ад насмарку.)

* сто насовак я вазьму?:) — каментарый Паўліны.

Адрас для лістоў Андрэю:

Скурко Андрэй Генадзевіч, атрад 7, Слаўгарадская шаша, 183, папраўчая калонія №15, 212013, п/а Вейна, г. Магілёў.

Чытайце таксама:

«Не плакаць, не смяяцца, а разумець і рабіць». Гэты беларускі раман Андрэй Скурко раіць прачытаць усім

«Крот метро ўпадабаў, праязны сабе прыдбаў…» Новы мультверш Андрэя Скурко

«Як у пана мухамора ў лесе здарылася гора…» Новы мультверш Андрэя Скурко

Клас
18
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0