Па словах Зініна, ён прыйшоў 26 верасня ў ваенкамат з упэўненасцю, што ў яго сілах будзе не дапусціць мабілізацыі малодшага брата, якому напярэдадні прыйшла позва.
«Я таксама да апошняга моманту быў упэўнены, што не прычыню нікому якой-небудзь шкоды. Я катэгарычна супраць гвалту з малых гадоў, усе, хто мяне блізка ведае, могуць гэта пацвердзіць», — падкрэсліў Зінін.
Мужчына распавёў, што яго «па гэты дзень мучаць кашмары» пасля таго, як ён убачыў пасмяротныя фота свайго 18-гадовага школьнага прыяцеля, які быў прызваны на тэрміновую службу ў лістападзе 2021 года і загінуў у першыя дні вайны ва Украіне.
«Прадставіўшы на імгненне, што мне калі-небудзь, не дай бог, прыйдзецца ўбачыць такім свайго роднага чалавека, я зразумеў, што не змагу жыць далей, ведаючы, што нічога не распачаў, каб гэтага не дапусціць і гатовы быў з голымі рукамі кінуцца пад танк за любога са сваіх братоў», — адзначыў Зінін.
Па словах мужчыны, брат, якому прыйшла позва, меў, як і сам Зінін, прафесію ваеннага кіроўцы, якая ва ўмовах вайны фактычна рабіла яго «смяротнікам».
«Мой пратэст сям'я рашуча адпрэчыла, заявіўшы, што альтэрнатывай з'яўляецца турма, яны былі запалоханыя. Тады я зразумеў, што разлічваць можна толькі на сябе. Усё адбылося занадта хутка, таму я лічу, што не здолеў засцерагчы сябе і людзей ад непрадбачаных абставінаў. Усё тое, што адбылося далей у будынку ваенкамата лічу следствам сваіх фатальных памылак і трагічным збегам абставінаў», — напісаў ён.
У лісце Зінін падкрэсліў, што не сутыкаўся з катаваннямі з боку сілавікоў, але адзначыў, што мае патрэбу ў дапамозе цывільных дактароў, бо ў СІЗА няма неабходнага дыягнастычнага абсталявання. Ён таксама папрасіў «данесці спачуванні» да параненага ім ваенкама і яго сваякоў.
***
Зінін адкрыў стральбу ў ваенкамаце Усць-Ілімска 26 верасня неўзабаве пасля пачатку мабілізацыі ў Іркуцкай вобласці. У выніку інцыдэнту вайсковы камісар раёна Аляксандр Елісееў быў цяжка паранены і трапіў у рэанімацыю, 14 лістапада яго выпісалі.
