Ілюстрацыйны здымак. Фота: «Ваяр»
«З практычнага. Сумесныя цэнтры будуць прадугледжваць падрыхтоўку па адзіных праграмах ваеннага навучання — адбудзецца пераарыентацыя праграм вайсковага навучання на расійскі падыход.
Для кожнага роду войск і спецыяльнасці існуюць праграмы навучання. Напрыклад, возьмем тых самых мотастралкоў, якія трэніруюцца паводле Праграм баявой падрыхтоўкі — у нас гэтыя праграмы скапіяваныя з праграм СССР і абнаўляліся неістотна, што б хто ні казаў.
У Расіі ж гэтыя праграмы істотна абноўленыя і адаптаваныя пад захопніцкія задачы расійскай арміі, да чаго, відаць, будуць прывучаць і беларусаў.
Не кажучы аб паглыбленні міжасабовых сацыяльных кантактаў і прывучвання салдат да думкі, што ў Беларусі і Расіі адна армія, з чаго вынікае выснова — што і народ адзін. Гэта з палітычнага.
У доўгатэрміновай перспектыве гэта нясе пагрозу канчаткова аформленай страты беларускай дзяржаўнасці. Нізавы склад беларускага войска не будзе бачыць сэнсу ў абароне суверэнітэту ад сваіх жа «калег», калі такая сітуацыя здарыцца», — сказаў вайсковец.
«Гэта дэструктыўна, таму што Расія пагражае беларускай дзяржаўнасці праз наратыў «адзін народ».
Таксама стаўлю на тое, што абсалютная, абсалютная большасць будучых беларускіх салдатаў, якія цяпер мнуць дзеўкам цыцкі ў клубах, паняцця не маюць, чаму трэба забіваць украінцаў — у нас няма гэтага расійскага фашызму. Сумесная вучоба з расіянамі, асабліва з іхнімі інструктарамі, — гэта і сумесны побыт, і абалваньванне беларусаў вуснамі іхніх інструктараў.
Рускія так пракачаныя прапагандай, што там звычайны афіцэр, звычайны салдат — ужо як нампаліт.
Словам, я нічога добрага ў гэтым не бачу. Ну, беларусы сутыкнуцца з тым, чаго яны не ведалі з часоў Савецкага Саюза — са сваяцкімі з'явамі ў войску, з дзедаўшчынай каўказкіх народнасцяў, ну ды і хай знаёмяцца — з іншага боку, могуць і адчуць сябе іншымі», — сказаў іншы афіцэр.
Ëн адзначыў, што ў сілавых структурах ёсць як афіцэры-беларусы, так і афіцэры, якія не лічаць беларусаў асобным народам і хочуць далучэння нашай краіны да Расіі.
«Ёсць дзве катэгорыі вайскоўцаў-афіцэраў:
а) беларусы, якія пражылі ўсё жыццё тут, са сваякамі і родзічамі,
б) людзі з сем'яў вайскоўцаў, чые бацькі тут апынуліся воляй лёсу, і яны самі не разабраліся, хто яны ёсць.
Вось гэтая катэгорыя «б» — ім сучасныя рускія ментальна блізкія. Гэтай другой катэгорыі тут заўсёды было менш за палову», — адзначае афіцэр.
«Першая катэгорыя другую ніколі асабліва не любіла, а цяпер, я думаю, гэтая варожасць будзе і нарастаць, — кажа афіцэр. — У войску ды іншых структурах беларусы сутыкаюцца з ядроным рускім шавінізмам».
«У рускіх раздзяўбайства і хаос, — так апісвае досвед супрацы з расійскімі вайскоўцамі беларускі афіцэр. — Я гэта праходзіў на сабе. Мы дзейнічаем па пісаных інструкцыях, а ў іх вечнае абы-што і форс-мажоры. Раздзяўбайскі падыход да тэхнікі, сінюшнасць «спяцоў». Мы для рускіх нацыкі проста таму, што мы не такія, як яны, не так жывём», — сказаў «Нашай Ніве» афіцэр.
