Маскоўская сістэма відэаназірання выкарыстоўвае алгарытмы NtechLab, Tevian FaceSDK, VisionLabs Luna Platform і Kipod — той, што дапамагае беларускім сілавікам. Разам яны ўмеюць распазнаваць не толькі твары, але нават эмоцыі людзей.
Гэта стала вядома з тэндэраў. АТ «Электронная Масква» у сярэдзіне лета размясціла чатыры кантракты на паслугі па тэхпадтрымцы сістэмы відэааналітыкі. За два гады чыноўнікі хочуць выдзеліць на яе абслугоўванне каля 800 млн. расійскіх рублёў.
Беларускі алгарытм
Kipod — распрацоўка расійска-беларускай кампаніі «Сінэзіс». Яе карані — у мінскім парку высокіх тэхналогій. Крыху пазней з'явіўся і офіс у падмаскоўным «Сколкава».
Першапачаткова кампанія займалася распрацоўкамі праграмнага забеспячэння на замову, але потым стала рабіць уласныя прадукты. Сістэма інтэлектуальнага відэаназірання Kipod — адзін з іх.
Менавіта Kipod стаў асноўнай тэхналогіяй распазнання твараў, якая была ўкаранёная беларускімі ўладамі ў краіне і дапамагала мясцовымі сілавікам знаходзіць тых, хто ўдзельнічаў у акцыях пратэсту супраць фальсіфікацыі выбараў у Мінску ў 2020 годзе. У выніку і «Сінэзіс», і адзін з заснавальнікаў кампаніі Аляксандр Шатроў трапілі пад санкцыі ЕС і ЗША — за прадастаўленне беларускім уладам платформы для сачэння і ідэнтыфікацыі праціўнікаў рэжыму, вынікае з афіцыйных дакументаў ЕС.
На сваім сайце «Сінэзіс» пацвярджае, што менавіта Kipod працуе на станцыях маскоўскага метрапалітэна. Акрамя пошуку па фатаграфіі, яна, па сцвярджэнні распрацоўшчыкаў, можа знайсці чалавека па прыкметах — трэба ўказаць яго прыкладны ўзрост, пол, расу, ці носіць ён акуляры, бараду ці вусы.
З дапамогай камер, падключаных да Kipod, беларускія сілавікі, напрыклад, нібыта змаглі высачыць і затрымаць апазіцыйнага блогера Мікалая Дзядка, паведамляў праект ByPOL (аб'ядноўвае былых супрацоўнікаў праваахоўных органаў Беларусі).
У лютым 2022 года ByPOL выпусціў відэарасследаванне, прысвечанае Kipod. У ім, у прыватнасці, апублікаваны аўдыёзапіс тэлефоннай размовы паміж, як сцвярджае ByPOL, двума высокапастаўленымі беларускімі сілавікамі.
«Там па працэнтных суадносінах можна шукаць супадзенні. 100% увогуле рэдка калі выдае нешта, звычайна ад 50% да 80% працуем, а калі ніжэй зніжаеш, іх вельмі шмат, і трэба ў ручным рэжыме адглядаць […]. Калі у Kipod выдае «супад», яно паказвае кавалачак відэа. Яго націскаеш, адчыняеш — і можна паглядзець фрагмент запісу метро пераходу пэўнага чалавека, на каго «супад» дае, як ён выглядае», — дзеліцца адзін з іх досведам працы з алгарытмам.
У самой кампаніі пасля ўскосна пацвердзілі сапраўднасць размовы, адзначыўшы, што гаворка ідзе пра пошук злачынца, які напаў у Мінску з нажом на жанчыну.
У «Сінэзісе» наогул каментуюць кожную публікацыю аб працы Kipod у Беларусі, актыўна выкарыстоўваючы такія словы, як «фэйк» і «постпраўда», а рашэнне ЕС аб уводзе санкцый аспрэчылі ў судзе.
«Масава вызначаць удзельнікаў пратэстаў дазваляе мабільная сувязь, сацсеткі, фота ў СМІ. Kipod пабудаваны на абсалютна іншай логіцы і прызначаны для пошуку заведама ідэнтыфікаваных людзей — людзей у вышуку, зніклых без вестак і г.д. Фэйк заснаваны на тэхналагічных фобіях грамадзян і бытавой логіцы», — так, напрыклад, там каментуюць абвінавачанні ў тым, што алгарытм распазнання твараў ад «Сінэзіс» выкарыстоўваўся для пошуку беларускіх апазіцыянераў.
Аўкцыён алгарытмаў
Усе чатыры алгарытмы задзейнічаныя мэрыяй адначасова, распавялі «Бі-бі-сі» ў дэпартаменце інфармацыйных тэхналогій Масквы.
«Якога-небудзь размеркавання відэапатокаў паміж алгарытмамі няма. Відэапатокі з камер адначасова апрацоўваюцца ўсімі чатырма алгарытмамі. Далей па спецыяльнай формуле вылічваецца вынік працы ўсіх алгарытмаў у сукупнасці», — заявілі ў ведамстве.
Такі падыход дазваляе «аб'яднаць моцныя бакі кожнага распрацоўшчыка» і павысіць «дакладнасць распазнання», ганарацца ў мэрыі.
