«Не ў маёй кампетэнцыі разважаць на палітычныя тэмы». Як расіяне адпачываюць у Крыме 2

«Падумала: «Ну капец, як звычайна, мне шанцуе»

Сафія, 25 гадоў, аператар ПК у кампаніі, якая пастаўляе прадукты і бытавую хімію. Цвер — Еўпаторыя

У канцы ліпеня мы з хлопцам спантанна вырашылі паехаць у адпачынак. Мы не перажывалі, мне было ўсё роўна на вайну. Проста хацелася адпачыць на моры.

9 жніўня, калі адбыўся першы выбух, я была яшчэ ў Цверы. Падумала: «Ну капец, як звычайна, мне шанцуе». Перад нашым адʼездам маці маладога чалавека пачала моцна перажываць, але я была спакойная.

Дабіраліся на машыне. Я ў Крыме першы раз, таму не магу сказаць, як тут у іншы час, але абстаноўка была спакойная. Як быццам нічога і няма, звычайнае жыццё. Усе гэтак жа адпачываюць, пробак на выезд з Крыма таксама няма. Хаця былі чуткі, што людзі валіць пачалі, асабіста я такога не заўважыла.

Пра новыя выбухі я даведалася не адразу. Мы нават нічога не чулі. Пару разоў звярнулі ўвагу на маленькія вайсковыя самалёты ў паветры, якія вельмі хутка лёталі над намі, ды і ўсё. Я ўвогуле зараз стараюся неяк не паглыбляцца ў гэтую тэму [вайны], проста хочацца адпачыць.

Зʼязджаць раней мы не збіраемся, нават, наадварот, думаем аб тым, каб падоўжыць адпачынак. Ды і наогул, усё, з кім я маю зносіны, ездзяць і ўсё ок.

«Я ў гэтым не цямлю і ў сутнасць унікаць мне ні да чаго»

Кацярына, 38 гадоў, хатняя гаспадыня. Белгарад — Навафёдараўка

Мой адпачынак быў незапланаваным: мы з мужам захацелі паехаць, разабраліся з працай, сабралі рэчы і зʼехалі. Перад паездкай не перажывала, наадварот, радавалася: «Усё добра — я еду ў доўгачаканы водпуск!»

У Крым дабіраліся на асабістым аўта. Мая сямʼя была ў Навафёдараўцы ў момант выбуху. Мы бачылі дым, чулі выбухі і сірэны спецслужбаў. Але больш пры нас нічога не адбывалася — усё спакойна.

Я асабіста нічога з гэтай нагоды не думаю — не ў маёй кампетэнцыі разважаць на палітычныя тэмы і тэмы, якія тычацца ўзброеных сіл РФ. Я ў гэтым не цямлю і ў сутнасць унікаць мне ні да чаго. Адно скажу: мне не страшна, бо я ўпэўненая ў сваёй краіне.

Пасля выбухаў нічога не памянялася. Як былі забіты ўвечар кавярні, атракцыёны ў парку і набярэжная, так усё і засталіся.

[16 жніўня] калі былі стрэлы ў Джанкоі, нас ужо ў Крыме не было. Мы зʼехалі, як і планавалі, пасля двухтыднёвага водпуску адразу на працу. Мы з Белгарада, і наш горад таксама абстрэльваюць. Але я абсалютна не хвалююся за сітуацыю! Я патрыёт сваёй краіны, вельмі люблю свой горад і нікуды адсюль не зʼеду. Цяпер адчуваю сябе ў поўнай бяспецы».

Больш расповядаў можна пачытаць тут.

Nashaniva.com