Журналіст Алена Фроляк: У вас мужа вайна практычна забрала…
Алена Зяленская: Ніхто ў мяне мужа не адбярэ. Нават вайна. Але так, ён жыве на працы. Мы яго амаль не бачым. Два з паловай месяцы мы ўвогуле не бачыліся, так?
Уладзімір Зяленскі: Так.
Алена Зяленская: Размаўлялі толькі па тэлефоне. Цяпер у нас было некалькі магчымасцяў пабачыцца, і я вам таксама ўдзячна за гэтую магчымасць, бо мы цяпер праводзім час разам.
Уладзімір Зяленскі: Спатканне ў эфіры.
Алена Зяленская: Спатканне ў эфіры, так, дзякуй. Гэта такая, ведаеце, выдатная магчымасць папіць разам чаю. Не магу сказаць, што наша сям'я вельмі змянілася, магчыма, я змянілася. (Звяртаецца да мужа.) Гэта ты можаш сказаць, але…
Уладзімір Зяленскі: Ты выдатна выглядаеш.
Алена Фроляк: Выглядаеце вельмі добра.
Алена Зяленская: Дзякуй! Гэта значыць, мы трымаемся, усё добра, у нашай сям'і таксама парадак. На жаль, мы не можам пасядзець, павячэраць усёй сям'ёй, пагаварыць аб усіх справах.
Уладзімір Зяленскі: Ну, мы гаварылі па тэлефоне: чым ты зараз вячэраеш, што я вячэраю. Але ты не магла падзяліцца гэтым са мной. Адчуваю, нешта не дагаварыла, нешта больш смачнае я не даеў…
Алена Зяленская: Бачыце, усё нармальна, жартуем, але сапраўды чакаем, як і ўсё, што можна будзе аб'яднацца зноў, як і ўсе сем'і ва Украіне, якія раз'яднаныя цяпер, якія чакаюць сваіх родных, блізкіх, якія хочуць зноў быць разам.
Зяленскі пра ўварванне з боку Беларусі: Д'ябал у дэталях
Зяленскі: На сёння Украіну абараняюць 700 тысяч чалавек
