Ён згадвае, як усё пачыналася:
«Калі стваралі канал, аб’явілі конкурс для дзетак, каб яны прыслалі нам свае малюнкі персанажа Бэйбуса, як яны яго бачаць. Прыйшло вельмі шмат паштовак з усяго свету. Вырашылі даслаць у адказ кожнаму дзіця адказ ад Маляваныча. Быў вельмі вялікі рэзананс. З такога цуду ў нас усё і пачалося».
Пасля сталі даваць дзіцячыя вершы палітвязні і рэдактара «Нашай Нівы» Андрэя Скурко, які піша іх для свайго сына.
«Раней яны друкаваліся ў дзіцячых часопісах, але, на жаль, часопісы закрыліся. І людзі звярнуліся да нас з прапановай пачаць выдаваць вершы ў нас на канале. Паколькі мы ютуб-канал, вырашылі рабіць не проста аудыёзапісы, а мультвершы. Агучваюць іх народныя артысты Беларусі Зоя Белахвосцік, Аляксандр Падабед, Віктар Манаеў, а таксама Алена Зуй-Вайцяхоўская», — кажа Аляксандр Ждановіч.
У праекце ёсць некалькі мастачак. Адна робіць ілюстрацыі, другая анімацыю.
«Самае хвалюючае з гэтага ўсяго тое, як чакаў мультвершык сын Андрэя Скурко. Ён слухаў іх па дзесяць разоў. Робім гэта з думкай пра тое, што будзе, калі выйдзе Андрэй і гэта ўсё пачуе. Гэта добрая падтрымка».
У YouTube ажыў і комікс «Асцярожна: дзеці!». Гэта вясёлыя і пачувальныя прыгоды адной кампаніі сяброў — Ціма, Мары, сабакі Газа і ката Тормаза.
Праект «Вясёлы садок» прыдумалі людзі, якія раней працавалі ў «Калыханцы» на БТ. Таксама на канале зрабілі сваю «Калыханку».
«Зразумелі, што нам не хапае пасля казкі-песні, якая звычайна ёсць у калыханках. Абвесцілі конкурс на тэкст. Нам даслала яго Ганна Севярынец. Яе бацька, які нядаўна пайшоў з жыцця, напісаў калыханку для яе ў дзяцінстве. Мы прачыталі і зразумелі, што гэта тое, што нам трэба».
Зараз аўтары канала абмяркоўваюць новыя праекты. У іх яны хочуць звярнуць увагу на гісторыю нашай краіны, геаграфію, мастацтва».
Чытайце таксама:
Уладзімір Някляеў прысвяціў верш Магдалене Дашкевіч
